ในแวดวงการศึกษาพูดกันถึงการเรียนการสอนในศตวรรษที่ ๒๑ และในนั้นก็จะพูดถึงการเรียนรู้ตลอดชีวิต ความจริงแล้วการเรียนรู้ตลอดชีวิตมันมีการปลูกฝังมาก่อนนานแล้ว เพียงแต่มายุคหลังเราละเลยที่จะใส่ใจกับมัน จนต้องรื้อฟื้นมาพูดกันใหม่ อ่านต่อ »
วันที่ ๑ เมษายน ๒๕๕๗ ที่ผ่านมาเป็นวันครบรอบวันคล้ายวันเกิดปีที่ ๓ ของทอฝัน พอวันที่ ๒ เมษายน ก็เป็นวันครบรอบ ๙ เดือนของมาวัน หลานทั้งสองเติบโตอย่างมีความสุขในบ้านของเรา
เราถึงแก่งลานนกยูงสุดชายแดนนครสวรรค์ จุดแรกที่เราไปคือเราจะเข้าห้องน้ำ ฮา…พอเข้าห้องน้ำเราก็เห็นนิทรรศการที่ทำแบบง่ายๆธรรมชาติใช้ไม่ไผ่เป็นโครง คือเรื่องราวของโครงการสร้างเขื่อนแม่วงก์ตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน ดูข้อมูลความสูญเสียแล้วสะท้อนใจเหลือเกิน ดูตัวอย่างครับ เนื้อไม้และความเพิ่มทุนรายปีของเนื้อไม้ เสียพื้นที่ ๑๑,๘๒๕ ไร่ คิดเป็นเงิน ๔๘๒,๗๕๖,๘๐๗ บาท/ปี ดินสูญเสีย ๑,๘๐๐ บาท/ไร่/ปี สูญเสีย ๒๑,๒๘๕,๐๐๐ บาท/ปี ฝนจะตกน้อยลง สูญเสีย ๖๓,๘๕๕,๐๐๐ บาท/ปี เป็นต้น(ยังมีความเสียหายมากกว่านี้) เมื่อรวมๆแต่ละด้านจะเสียหาย ๑,๗๘๕,๑๙๖,๙๒๗.๕๐ บาท/ปี
ตอนแรกผมว่าจะเขียนสี่ตอนจบ แต่นึกๆดูอีกทีเรื่องราวเขื่อนแม่วงก์มันน่าจะให้ผู้คนได้รับรู้ให้มากๆเผื่อว่าผู้คนเข้าใจจะได้ช่วยกันอนุรักษ์ผืนป่าอุทยานแห่งชาติแม่วงก์เอาไว้ ผมเชื่อโดยความรู้สึกว่าคนที่อยู่กับป่าต้องรักป่าโดยเฉพาะผู้ที่ร่ำเรียนเรื่องป่ามาน่าจะรักป่ายิ่งกว่าผมที่เป็นนักกฎหมาย อ่านต่อ »
เล่าต่อนะครับ…ออกเดินทางยังไม่ทันถึงไหนเลย พอถึงบริเวณบ้านพักเจ้าหน้าที่เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า ก็เห็นละมั่ง กวาง นอนเล่นใต้ร่มไม้ใกล้บ้านพักหลายตัว อาจารย์ปอหยุดรถ แล้วผมกับอาจารย์ปอลงไปถ่ายรูปกันหลายรูป พยายามจะให้ไม่เห็นศาลพระภูมิก็ติดราวตากผ้า ฮา…หลบราวตากผ้าก็ติดรถยนต์ ฮา…หลบรถยนต์ก็ติดบ้านพัก เอาว่าจะหามุมถ่ายแบบเนียนๆยากมาก อิอิ เพราะสัตว์ที่นี่มันคุ้นเพราะคนไม่ทำร้ายมันนั่นเอง… อ่านต่อ »
