ลานเวลา

เสาร์ที่แล้ว ชวนครูมาเรียนรู้เรื่องไตรสิกขา  เพื่อจะนำไปพัฒนาเด็ก
คราวนี้จึงถึงคราที่จะพูดคุยกันในกลุ่มเล็กให้เข้มข้นขึ้น
จะทำอย่างไร ให้ได้ผล  จะทำอย่างไรให้ผู้คนที่เกี่ยวข้องมองเห็นประเด็นของความร่วมมือ
ทำอย่างไรจึงจะยื้อยุด ฉุดเด็กไว้ไม่ให้กระโจนไปในกระแสสังคมที่นำสู่ทางเสื่อม

อ่านต่อ »

ในเวลาที่ไข้หวัดใหญ่ 2009 กำลังระบาด
เมื่อมองเห็นนกปรอดหัวจุกตัวเล็กเกาะอยู่บนหลังคา ท่าทางเก้ๆ กังๆ ไม่บินไปไหน
ใครบางคนเกิดอยากจะลองผิวปากเรียก..
นกก็เกิดจะอยากบินลงมาหา..!!??!!

อ่านต่อ »

เริ่มเจอโจทย์ที่ยากมากขึ้นในงานการดูแลเด็ก
ไม่อยากรอให้เรื่องจากจุดเล็ก ขยายเป็นเรื่องใหญ่
เด็กๆ เริ่มละเลยเรื่องวินัยกันมากขึ้น แฟชั่นเครื่องแบบก็ระบาดทั้งชายหญิง
ยิ่งเห็นเรื่องราวต่างๆ ทางหน้าหนังสือพิมพ์ และข่าวสาร
ยิ่งมีงานที่ต้องทบทวน ไตร่ตรอง  มองย้อน ในการจัดการสอนและพัฒนาเด็ก

อ่านต่อ »

บางทีชีวิตก็ไม่เป็นไปตามคาดหมาย
ฝนตกต่อเนื่องตั้งแต่วานนี้ ยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุด
แผนการพาเด็กๆ ไปเที่ยว จึงสะดุดอยู่แถว รอบๆ บ้าน

อ่านต่อ »

ในวันที่เหนื่อยล้า..
พาตัวเองไปหามุมอันสงบเงียบ ยามย่ำค่ำ

ท่ามกลางความหม่นมัวของเมฆยามครื้มฝน
ดวงจันทร์ยังเปล่งประกายให้แลลอดเห็นแสงสวย

อ่านต่อ »

หลายวันก่อนได้รับหนังสือเชิญให้ไปประชุมเตรียมการงานบุญ
ในวาระครบรอบร้อยสามสิบเอ็ดปี ครูบาศรีวิชัย “ต๋นบุญ” หรือนักบุญแห่งล้านนา
ที่จะมาจัดงานที่วัดจามเทวีใกล้ๆ โรงเรียน

อ่านต่อ »

เป็นคนที่ใช้ภาษาถิ่นในการสื่อสารมาตั้งแต่เด็ก
เมื่อยังเล็กชอบฟังผู้ใหญ่สนทนา พาให้ได้รู้คำศัพท์พื้นถิ่นที่แตกต่าง
จะไปล่น..จะไปหก..อย่าไปวิ่ง..
มีดยับ..จะไค..ใส่กุ๊บ..สุบเกิบ..ใส่โก๋น..สิกจุ้งจา..
เป็นภาษาที่มีสำเนียงเฉพาะ  บางทีก็สำเนียงเหมาะเจาะจนเห็นภาพ

อ่านต่อ »

ปกติมีหน้าที่การงาน ที่ต้องพบกับสารพัดปัญหา
บางเวลา..ได้พบกับภาพกระทบใจให้ต้องครุ่นคิด
และในช่วงบ้านเมืองวิกฤต ก็ได้รับเรื่องราวตั้งแต่ต้นปีการศึกษา
 

อ่านต่อ »

นับแต่กลับจากสวนป่าครั้งล่าสุด  มีเรื่องค้างใจที่ยังไม่ได้เขียน
แต่งานที่เวียนเข้ามาไม่ขาดสาย ก็ทำให้ต้องวางไว้ก่อน
ถือโอกาสที่ได้คลายร้อนจากสายฝนที่โปรยปรายให้ความชุ่มฉ่ำตั้งแต่ยามดึก
นั่งนึกทบทวนถึงช่วงเวลาที่ได้มาพบปะกับชาวเฮฮาศาสตร์

อ่านต่อ »

ชวนคุณครูไปร่วมกิจกรรมที่สวนป่ามหาชีวาลัยอิสาน
จึงมีการบ้านของคุณครูมาแบ่งกันอ่านค่ะ

อ่านต่อ »