ลานเวลา

ชวนคุณครูไปร่วมกิจกรรมที่สวนป่ามหาชีวาลัยอิสาน
จึงมีการบ้านของคุณครูมาแบ่งกันอ่านค่ะ

บันทึกจากการประชุม สัมมนา
ณ สวนป่ามหาชีวาลัย  อ. สตึก  จ. บุรีรัมย์
25 ก.พ. -  1 มี.ค. 52

สิ่งที่ได้เรียนรู้

         จากสภาพเศรษฐกิจในปัจจุบันส่งผลกระทบต่อการดำเนินชีวิตของมนุษย์อย่างเราเป็นอย่างมาก ไม่ว่าจะทำงานในด้านใดย่อมส่งผลกระทบด้วยกันทั้งหมด  ดังนั้นการที่เรารู้จักคุณค่าของความพอดี พอเพียง  ก็ย่อมที่จะพึ่งพาตนเองได้  จากการที่ได้มีโอกาสเข้าร่วมประชุม  สัมมนาในครั้งนี้ ทำให้เกิดการเรียนรู้ และประสบการณ์ ซึ่งแยกได้อยู่  3  ด้าน

ด้านที่  1  ครูบาสุทธินันท์  ปรัชญพฤทธิ์

       ฅนนอกระบบ ครูบาสุทธินันท์  ปรัชญพฤทธิ์ จากมหาชีวาลัยแห่งอีสานใต้   คนอีสานเรียกขานว่า”ครูบา”  แปลว่า ปราชญ์   ปราชญ์ก็คือ ผู้รู้ สิ่งที่ได้รับจากครูบาหรือฅนนอกระบบไม่ใช่แค่ความรู้อย่างเดียว แต่คือประสบการณ์  ที่สวนป่าของครูบาเป็นแหล่งเรียนรู้ที่ดี มีการปลูกพืช เลี้ยงสัตว์ พืชผักสวนครัว   ขึ้นอยู่กับว่าเราจะนำมาประยุกต์ใช้ให้เกิดประโยชน์อย่างไร

       ท่านครูบาท่านได้เขียนและให้ข้อคิดไว้หลายอย่างโดยเฉพาะเรื่องของการศึกษา ว่า  หัวใจของการศึกษาไทยนั้นอยู่ที่ผู้ทำหน้าที่ถ่ายทอดการศึกษา  ผู้ที่จะถ่ายทอดการศึกษาได้นั้นก็คือครู   ครูบายังบอกอีกว่าทุกคนมีโอภาสที่จะเรียนรู้  การเรียนรู้ไม่มีที่สิ้นสุด

       สิ่งที่ได้รับอีกอย่างที่ครูบาได้เขียนและบอกไว้ก็คือ การเรียนในห้องเรียนนั้น ได้ความรู้  การเรียนนอกห้องเรียนนั้นได้ความจริง เอาความรู้มาบวกความจริงได้ความรู้จริง   ในบางครั้งการเรียนการสอนไม่จำเป็นที่จะต้องให้เด็กเรียนในห้องแคบๆ  การเรียนนอกห้องเรียนเป็นการเปิดโลกกว้างสำหรับเด็ก ได้เรียนรู้ 

ด้านที่  2 นักศึกษาพระปกเกล้า

       ดีใจที่มีส่วนในกิจกรรมนี้  โดยเฉพาะการมีส่วนร่วมในการสร้างสีสัน  บรรยากาศที่มีเสียงเพลง  สายลม และแสงแดด โดยเฉพาะการได้ร่วมร้องเพลงกับคุณ หญิง..ทิพวรรณ  ปิ่นพิบาล

       เหนือสิ่งอื่นใดของการประชุมสัมมนาก็คือ การเปิดประเด็นเรื่องทิศทางการศึกษาของไทยที่มีผู้ร่วมเสวนา  คุณลุงเปี๊ยกหรือพ่อใหญ่บำรุง และ พล.อ.เอกชัย  ศรีวิราช ที่มีมุมมองทิศทางการศึกษาของไทย

       คุณลุงเปี๊ยก ได้เล่าถึงประสบการณ์ต่างๆที่ผ่านมาให้ฟังเพื่อที่จะเชื่อมโยงมาถึงการศึกษาของไทย  ท่านมองว่าการศึกษาของไทยทุกวันนี้มีระบบเยอะ  ในเรื่องของระบบเราคงไม่สามารถที่จะเปลี่ยนแปลงระบบได้  เราต้องทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด   การทำอะไรต้องมีเป้าหมาย  ดังที่ลุงเปี๊ยกให้ข้อคิดไว้ว่า “มนุษย์ ไร้ความฝัน เหมือนชีวิตนั้นไม่มีจิตวิญญาณ”

ด้านที่  3  เฮฮาศาสตร์

       ในส่วนของกลุ่มเฮฮาศาสตร์ จะได้รับในส่วนของสัมพันธ์ภาพที่ดีต่อกัน  ทุกคนมีความรัก ความผูกพัน ได้มีการแลกเปลี่ยนกันบ้างเป็นบางคนภายใต้แนวคิดที่ต่างกัน  เพราะว่าทุกคน มาจากทั่วสารทิศ  ต่างสาขาอาชีพ  ในส่วนของตัวผมเห็นด้วยกับอุ้ยจั๋นตาว่าเราได้เรียนรู้อะไรจากครูบาน้อยไปนิดหนี่ง  อันเนื่องมาจากบุคคลมีหลายกลุ่ม ถ้ามีโอกาสในครั้งต่อไป อยากให้ครูในโรงเรียนทุกคนมีโอกาสที่จะเรียนรู้เหมือนกับกระผมบ้าง บางทีจะได้มุมมองหลายๆด้าน  ได้แนวคิดหลายๆอย่าง

สิ่งที่จะนำมาใช้กับงานที่สอนและงานได้รับมอบหมาย

1. แนวคิดและวิธีการในการดูแลนักเรียน
2. การเรียนรู้ในเศรษฐกิจพอเพียง ภูมิปัญญาไทยในทิศทางของครูบา
3. การเรียนรู้ที่หลากหลายทั้งในห้องเรียน และนอกห้องเรียน

ครูเต๋ย..บันดาลย์  เทพสุยะ

« « Prev : เรื่องเรียนรู้ของครูเอก

Next : คิดถึงสวนป่า..คิดถึงเฮฮาศาสตร์ » »