ลานบ้านชลบถพิบูลย์

ศิลปกรรมร่วมสมัยเกิดขึ้นภายใต้โลกของความทันสมัยเป็นปริมณฑลที่เต็มไปด้วยวัฒนธรรมที่มีชีวิต คนในปัจจุบันสามารถบริโภคได้ และใช้มันกับกิจกรรมต่างๆในชีวิตประจำวัน ศิลปกรรมร่วมสมัยนั้นสร้างสรรค์แบบข้ามแดน ข้ามประเทศ ข้ามชุมชน อยู่คนละที่ละทางก็ยังสามารถสัมพันธ์กับวัฒนธรรมต่างแดนได้ นอกจากนั้นเราจะพบวัฒนธรรมข้ามยุคข้ามสมัย

เมื่อสุดสัปดาห์ที่ผ่านมาที่เมืองขอนแก่น เราจะพบเห็นปรากฏการณืของศิลปกรรมร่วมสมัยชัดเจนขึ้น เพราะที่นี่จัดงานถนนศิลปะ โดยความร่วมมือของคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่นและเทศบาลนครขอนแก่น เพื่อการลักดันและสร้างกระแสของ ขอนแก่นเมืองศิลปะ ตามแนวนโยบายของนายกเทศมนตรีเทศบาลนครขอนแก่น

การเริ่มต้นที่ดีที่เห็นได้ชัดคือการผลิตงานศิลปะเพื่อรับใช้คนใน มากกว่ามุ่งเน้นให้คนนอกบริโภค ที่ถนนศิลปะเมืองขอนแก่นเราจะพบเห็นงานทำมือของคนขอนแก่นเพื่อคนขอนแก่นด้วยราคาแบบคนขอนแก่นซื้อได้ ซึ่งตรอกย้ำได้ดีว่าศิลปะต้องรับใช้คนร่วมสมัย

งานสร้างสรรค์ไม่ได้เน้นรูปที่งานศิลปะประเภทของงานจิตรกรรม ปริตมากรรมเท่านั้นแต่ทว่างานศิลปะเชิงประยุกต์ศิลป์ที่คนซื้อนำไปใช้ได้ในชีวิตประจำวันต่างหากที่ดึงดูคนในให้มาซื้อไปบริโภคได้มากกว่าไม่ว่าจะเป็น เสื้อยืดลายแนว ๆ รองเท้าเพ้นส์สีสันสวยงาม ถุงผ้าเล็ก ๆ สมุดบันทึกเล่มงาม โปสการ์ดแบบเท่ห์ ๆ

ในมิติของศิลปะข้ามพรมแดน เราจะเห็นดนตรีของคนขอนแก่นร่วมสมัยแต่เล่นดนตรีแนวใหม่ ๆ เช่น สะกา ซึ่งแต่ะวงขึ้นมาก็สร้างสีสันและแรงขับให้คนที่มาร่วมงานโยกย้ายส่ายสะโพกได้ งานนี้เห็นเด็กแนวทั้งหลาย ยิ้มรับอารมณ์ของแนวดนตรีใหม่ ๆ จากอีกซีกโลกได้อย่างเปิดเผย

ส่วนการข้ามผ่านมิติของกาลเวลาเราสามารถพบเห็นงานงานศิลปะพื้นบ้านมาอยู่บนเวทีของคนร่วมสมัย โดยคนร่วมสมัยได้อย่างไม่เขินอาย การหยิบเอาวรรณกรรมพื้นบ้านมาสร้างสีสันใหม่ ๆ เพื่อรับใช้คนทันสมัย

มิติที่ผมว่ามาเหล่านี้เกิดขึ้นอย่างชัดเจนใน ถนนศิลปะ ปีนี้และมันจะยิ่งเข้มข้นหากหน่วยงานที่จัดกิจกรรมนี้มีการวางแผนและวางกลยุทธิ์ของการก้าวไปสู่ ขอนแก่นเมืองศิลปะ ต่อไป มองเห็นความสำคัญของคนในที่จะมาร่วมงานเช่นปีนี้ แล้วจะเห็นชัดว่า คนในเราสุนทรีย์ งานสร้างสรรค์พัฒนาไปสู่ผลิตภัณฑ์ใหม่ ๆ และขอนแก่นก็จะได้รับการกล่าวขวัญถึงในฐาน เมืองศิลปะ

ขอบคุณรูปภาพจาก http://www.silpagum.com