ลานบ้านชลบถพิบูลย์

เบื่อไหมที่เราต้องทำอะไรซ้ำไปซ้ำมา  ถามเองตอบเองว่าเบื่อ โดยเฉพาะคนขี้เบื่ออย่างครูออต  ความคิดเข้าข้างตัวเองแบบนี้ทำให้ครูออตคิดว่าถ้ามาสัปดาห์ไหนก็วาดภาพ วาดภาพ วาดภาพ วาดภาพ แบบนี้เด็ก ๆ ที่น่ารักของครูออตคงเบื่อน่าดู วันนี้เราจึงหนีจากการวาดภาพสองมิติมาสู่งานศิลปะแบบสามมิติดูบ้าง

งานประเภทสามมิตินั้น เป็นงานที่ให้มิติทั้งกว้าง ยาว สูง มีมวลของวัตถุ เด็ก ๆ สามารถจินตนาการและมีปฏิสัมพันธ์รอบด้านในตัวผลงานศิลปะ ดังนั้นในสัปดาห์นี้ครูออตจึงชวนเด็ก ๆ มาทำรายการทีวีกันซึ่งเป็นรายการทีวีที่เด็ก ๆ สร้างสรรค์ขึ้นด้วยฝีมือของตนเอง แต่ที่เด็ดกว่าคือเด็ก ๆ จะต้องเริ่มสร้างตั้งแต่ทีวีเป็นต้นไป ไปจนถึงภาพรายการทีวีที่ปรากฎบนจอทีวี

กล่องกระดาษที่ใช้งานแล้วและครูออตสะสมเอาไว้ ถูกระบายสีขาวก่อนที่เด็ก ๆ จะเข้ามาห้องศิลปะ เพราะถ้าให้เด็ก ๆ ลงสีขาวอาจจะใช้เวลาในการทำงานนาน เนื่องจากต้องรอให้กล่องแห้ง  ดังนั้นครูจึงควรเตรียมเอาไว้ก่อนเพราะการลงสีขาวเป็นการรองพื้นก่อนที่เด็ก ๆ จะระบายสีลงไป หากไม่มีสีขาวก็อาจจะไม่ต้องลงเตรียมเอาไว้ก็ได้แต่ข้อเสียคือเมื่อกระดาษโดนสีน้ำจะเปื่อย

ครูออตถามเด็ก ๆ ว่าชอบรายการทีวีอะไรบ้างแน่นอน การ์ตูนดูเหมือนจะเป็นรายการแรก ๆ ที่เด็กตอบ  และการ์ตูนที่ตอบก็ระดับรุนแรงทั้งนั้น(ส่วนใหญ่มาจากรายการของทีวีประเภทบอกรับสมาชิก ที่รัฐไม่ค่อยใส่ใจ ควบคุมดูแล ระดับความเหมาะสมในการเผยแพร่) ดังนั้นเพื่อดึงเด็กออกจากความรุนแรง ครูออตจึงบอกให้เด็ก ๆ ทำรายการที่เน้นความสุข

เมื่อลงมืออุ่นเครื่องกันแล้ว ก็ถึงเวลาที่เด็ก ๆ เริ่มทำจากตัวทีวีก่อน กล่องกระดาษถูกเจาะเป็นช่องสี่เหลี่ยมตามขนาดที่เด็ก ๆ ต้องการ  และสีโปสเตอร์ถูกนำมาให้เด็ก ๆ เลือกลงสีทีวีตามแต่ใจปรารถนา ครูออตสังเกตเห็นว่าทีวีของเด็ก ๆ ไม่ค่อยมีสีเดียว มักจะผสมผสานสีมากมาย(นักการตลาดสินค้าเด็กน่าจะมาดูไว้ อิอิ)  เมื่อระบายเสร็จแล้วเด็ก ๆ ก็เติมแต่งทีวีตามที่คนเองมีประสบการณ์เช่น ทีวีที่มีเสาอากาศ  ทีวีที่มีลำโพง ทีวีที่มีปุ่มกดเปิดปิด เพิ่มลดเสียง  สายไฟจากทีวี ฯลฯ ซึ่งนี่เองเป็นการฝึกการทบทวนความรู้ของเด็ก ๆ จากประสบการณ์ที่เจอะเจอ

หลังจากได้ทีวีแล้ว ก็ปล่อยให้แห้งก่อน  ช่วงนี้เห็นเด็ก ๆ เหนื่อย ๆครูออตคิดว่าสมาธิเหลือน้อยจึงปล่อยให้เด็ก ๆ ไปเติมพลังที่สนามหญ้า บ้างก็ไปเติมพลังที่ตู้ขนม ซึ่งช่วงเวลานี้เด็ก ๆจะอิสระและพักผ่อนตามอัธยาศัย  ครูออตรีบเก็บห้องและเตรียมกระดาษ สี กรรไกร กาว มาเตรียมไว้ให้เด็ก ๆ ได้ออกแบบรายการทีวีตามใจปรารถนาแต่เน้นรายการที่ดูแล้วมีความสุข

เมื่อเด็ก ๆ พร้อมแล้ว ครีเอทีฟน้อยของครูออตเริ่มออกแบบรายการทีวีของตนเองทันที  ซึ่งหน้าที่ของครูคือการรับฟังจินตนาการอันบรรเจิดของเด็ก ๆ การที่ครูสนใจคำที่เด็ก ๆ กล่าวถึงรายการของตนนั้น ครูออตว่าจำเป็นเพราะมันเหมือนการที่เรายอมรับฟังความคิดของเขา และเปิดโอกาสให้เขาได้พูดมากขึ้น

ช่วงนี้ครูทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยนักผลิตรายการทีวีรุ่นจิ๋วเช่นการตัดกระดาษจากตัวละครที่เด็ก ๆ วาด เพราะว่าเด็กเล็กยังอันตรายสำหรับการเล่นกรรไกรหรือคัตเตอร์  การตัดกาว(ครั้งนี้ครูออตใช้กาวร้อนเพราะจะได้แห้งเร็วขึ้น ประกอบกับเด็กหลายคนหากใช้ลาเท็กซ์ก็จะทำให้วุ่นวาย)  เมื่อตัวละครพร้อม ทีวีพร้อม ทีวีช่องแห่งความสุขก็เริ่มฉาย  ไปดูกันครับ

น้องมิ้น ทำรายการทีวีเรื่องเจ้าหญิงกับเจ้าชาย

น้องโบว์ทำรายการทีวีเรื่อง กระต่ายและช้างใหญ่ในป่าลึก

น้องเจได ทำรายการสารคดีเรื่องชีวิตสัตว์

เป็นอย่างไรกันบ้างครับ สำหรับรายการทีวีของเด็ก ๆ ที่น่ารักของครูออต แต่ละคนมีรายการทีวีของตนเอง เป็นรายการทีวีที่ลดความรุนแรง แฝงไปด้วยความสุข  เสียดายที่รายการทีวีจริง ๆ ไม่ได้เป็นไปอย่างที่เด็ก ๆ ควรจะได้ชม