ระหว่างที่พวกเราทานอาหารเที่ยงฝีมือชาวบ้านซึ่งอร่อยมากสมคำร่ำลือ ระหว่างนั้นกลุ่มเครือข่ายประชาชนภาคตะวันออก กลุ่มประมงเรือเล็ก ผลัดกันมาพูดคุยเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้พวกเราฟัง เล่าให้พวกเราฟังว่าเขารู้สึกคับข้องใจอย่างไรผมพยายามถ่ายทอดความรู้สึกของเขาให้มากที่สุด ดังนี้ครับ อ่านต่อ »
พวกเราขึ้นรถต่อไปอีกคราวนี้ไปหาด เราเห็นที่หาดมีกองหินเป็นแนวขวางเป็นท่อนๆ สอบถามได้ความว่าหลังจากที่มีการสร้างนิคมอุตสาหกรรม มีการก่อสร้างลงไปในทะเล ทำให้ทะเลระยองมีการเปลี่ยนแปลงทางน้ำ ทำให้น้ำทะเลกัดเซาะหาดเข้ามาถึง ๑๕ เมตร โรงแรมแถวชายหาดระดับสี่ดาว เจ้าของนอนไม่หลับต้องกินยานอนหลับทุกคืนเพราะไม่รู้ว่าน้ำทะเลจะกัดเซาะมาถึงโรงแรมเมื่อไหร่ แต่ในที่สุดก็ได้มีการแก้ไขปัญหา นัยว่าโยธาธิการยืนยันว่าวิธีการนี้ดีที่สุดแล้ว เราจึงเห็นอ่าวเล็กอ่าวน้อยเต็มไปหมด มีเนินทรายอยู่เป็นหย่อมๆ ซึ่งจะว่าไปแล้วก็ยังดี อ่านต่อ »
เราออกเดินทางกันต่อ คุณสุทธิ อัชฌาศัย ก็ได้บรรยายให้พวกเราฟังว่าได้ประสานงานกับมหาวิทยาลัยมหิดลเพื่อให้ตั้งสถานีตรวจวัดน้ำฝนเพื่อตรวจสอบว่าเมื่อเวลาฝนตกมีภาวะฝนกรดหรือไม่เพราะแถวนี้มีโรงไฟฟ้าถ่านหินซึ่งจะมีการปล่อยสารซัลเฟอร์ไดออกไซด์ แต่ขณะนี้ยังไม่ได้วินิจฉัยที่ตรงไปตรงมา แต่ยังมีปัญหาเรื่องกลิ่น ยิ่งถ้าฝนใกล้ตกกลิ่นจะรุนแรงมาก โรคที่เห็นผลชัดคือภูมิแพ้ ปัจจัยที่มีการระบายความร้อนขึ้นสู่อากาศทำให้ฝนตกน้อยลง และชาวบ้านยังใหม่อยู่กับการเรียกร้อง ชาวบ้านจึงไม่มีข้อมูลอย่างเป็นระบบ อ่านต่อ »
วันนี้เราออกพื้นที่ตั้งแต่เช้า โดยมีคุณสุทธิ อัชฌาศัย เป็นวิทยากรให้ ในรถก็ได้เปิดซีดีรายการเปิดปม ให้เราได้ดูปูพื้นสภาพปัญหา เราได้ลงพื้นที่ไปถามชาวบ้านที่บ้านตะพงใน เราไปดูสวนผลไม้ของชาวบ้าน ผมไปคุยกับคุณอาคม สวัสดิ์ล้น บ้านตะพงใน หมู่ที่ ๑ ต.ตะพง อ.เมือง จ.ระยอง.เจ้าของสวนได้เห็นสภาพต้นไม้ยอดเหี่ยวบ้าง ในแห้งเป็นขอบบ้าง แต่เราไม่ได้มากันในหน้าผลไม้จึงไม่เห็นผลผลิตว่าเป็นประการใดจึงต้องใช้การสอบถามจากเจ้าของสวน อ่านต่อ »
