ลานสันติสุข

๔๖.ลงพื้นที่จริง๑๐(พบภาครัฐ๓)

โดย อัยการชาวเกาะ เมื่อ 25 สิงหาคม 2008 เวลา 13:14 ในหมวดหมู่ เสริมสร้างสังคมสันติสุข #

อ่าน: 4380

         คราวที่แล้วท่านโยธาธิการจังหวัดได้มาเล่าให้พวกเราฟังเกี่ยวกับเรื่องผังเมืองว่า ทำไมเขตพื้นที่สีเขียวของระยองจึงกลายเป็นสีม่วงได้ทั้งๆที่ชาวระยองเขาคัดค้าน ท่านต่อไปที่มาเล่าให้พวกเราฟังก็คือท่านแรงงานจังหวัด (คุณสมพร พัฒนชัยวัฒน์) โดยมีพวกเราป้อนคำถาม
         ถาม ทราบว่าประชากรส่วนใหญ่คือแรงงานในนิคม จึงขอทราบว่าสิทธิอันพึงมีพึงได้ของเขาได้รับการดูแลจากนายจ้างหรือไม่
         ตอบ ในด้านแรงงานมีปัญหาไม่ค่อยสงบ มีการเรียกร้องอยู่บ่อยๆว่าถูกเลิกจ้างไม่เป็นธรรม มีคนเข้ามาขอรับเงินทดแทนประกันสังคมเนื่องจากว่างงานเพราะถูกเลิกจ้าง สถานประกอบที่นี่เป็นสถานประกอบการขนาดใหญ่ ใช้เครื่องจักรทันสมัย ค่าจ้างค่อนข้างสูง สูงกว่ารายได้ขั้นต่ำ คนมาจากทุกสารทิศ และสร้างปัญหาให้กับเมืองระยองส่วนใหญ่มาจากภาคตะวันออกเฉียงเหนือ เรื่องร้องเรียนเรื่องวันหยุด เรื่องโรคที่เกิดจากการทำงานในสถานประกอบการ หรือเกิดอุบัติเหตุ ในเดือนกุมภาพันธ์ ได้รับแจ้งประมาณ ๕๐๐ กว่าราย เรามีศูนย์คงวามปลอดภัยในการทำงาน ศูนย์ก็พยายามลดอัตราการเกิดอุบัติเหตุจากที่สูงที่สุดของภาค ปัจจบันลดลงมาต่ำกว่ามาตรฐานแล้ว ซึ่งอาจมีปัญหาว่าเพราะต้องการให้ต่ำ นายจ้างจึงไม่แจ้งเหตุที่เกิด
         ปัญหาอีกเรื่องหนึ่งที่จังหวัดกังวลคือเรื่องประชากรแฝง เนื่องจากมีคนอพยพเข้ามาทำงานมาก และกำลังมองว่าคนระยองได้อะไรบ้างนอกจากมลพิษ ผลกระทบมากมาย ถ้าจะให้คนระยองมีส่วนได้จากภาษี จากส่วนแบ่งรายได้จากการทำงานในสถานประกอบการน่าจะดี คนระยองหายไปไหนหมดไม่ทำงานในระยอง ภาคเกษตรไม่มีเด็กๆอยู่ในพื้นที่ มีแต่ผู้สูงอายุค่อนข้างเยอะ ส่วนใหญ่ไปทำงานที่อื่น คนจากภาคตะวันออกจะอพยพมาทำงานที่ระยองมาก จังหวัดจึงมียุทธศาสตร์จังหวัด ยุทธศาสตร์ภาคตะวันออกว่าต้องพัฒนาคนระยองให้มีศักยภาพเพียงพอให้สามารถเข้ามาทำงานในโรงงานอุตสาหกรรมมากๆเพื่อจะได้มีส่วนแบ่งเงินค่าจ้างมาพัฒนาเมืองระยองให้มากขึ้น ในปีหน้าจึงมีงบประมาณให้มาพัฒนาศักยภาพแรงงานที่จบการศึกษาใหม่ให้มีความรู้เรื่องช่าง โดยกรมพัฒนาฝีมืองแรงงานรับไปดำเนินการ เพื่อให้มีความพร้อมในการเข้าสู่โรงงานอุตสาหกรรม ทำให้ทั้งภาคตะวันออก และมีปัญหากังวลเรื่องคนอพยพต้องมีการสำรวจจำนวนประชากรแฝงที่อพยพมา ที่ชลบุรีสำรวจแล้วมีประชากรแฝงถึงร้อยละ ๘๐ ยังไม่รวมคนที่ติดตามแรงงานเข้ามา มาอยู่ด้วย พักด้วยแต่ไม่ได้ทำงานซึ่ง ๑ ต่อ ๑ หรือ ๒ ต่อ ๑ ซึ่งจะเพิ่มอีกเป็นสองเท่า มีปัญหาสาธารณูปโภค ปัญหาการรักษาพยาบาลสุข(ไม่มีอาคารรองรับผู้ป่วย) การศึกษา(ไม่สามารถสร้างอาคารเรียนให้เพียงพอได้) เพราะไม่มีฐานข้อมูล จึงจะเริ่มสำรวจจากนิคมอุตสาหกรรมทั้ง ๘ และผู้ประกอบการทั้ง ๕๑ โรงงาน ก่อน เพื่อจะได้มีฐานข้อมูลในการพัฒนาต่อไป
          ถาม ประชากรแฝงเคยมีการสำรวจไหมว่ามีแรงงานต่างด้าวเป็นอยู่เท่าไหร่ มีมาตรการในการควบคุมหรือไม่ ขอทราบแรงงานต่างด้าวว่าเป็นเขมร พม่า อะไรเท่าไหร่ ถ้ามีเหตุการณ์เกิดกับเขมรเรามีแผนบรรเทาสาธารณภัยหรือไม่ เมื่อวานถามเทศบาลเขาบอกว่าไม่มี ไม่ทราบว่าจริงหรือไม่
          ตอบ แรงงานต่างด้าวที่เข้ามาโดยถูกต้องตามกฎหมายตอนนี้ไม่มี แต่เดิมมีประมาณ ๔,๐๐๐ กว่าราย (ตามมติครม.,ตามการส่งเสริมการลงทุน ฯลฯ) ในปี ๒๕๔๙ แรงงานต่าฝงด้าวหลบหนีเข้าเมืองและได้รับการผ่อนผันมีประมาณ ๑๗,๐๐๐ กว่าคน กัมพูชา ๙,๕๐๐ คน พม่า ๕,๙๐๐ คน ลาว ๑,๙๐๐ กว่าคน ในปี ๒๕๕๐ หลังจากจดทะเบียนแล้วหายไปมาก มาต่อทะเบียน ๙,๘๐๐ กว่าราย ปี ๒๕๕๑ มีแรงงานต่างด้าวขออนุญาตทำงาน พม่า ๓,๓๐๐ คน ลาว ๓,๕๐๐ คน กัมพูชา ๕๐๐ คน หายไปอีก(หายไปไหน..๒,๒๐๐ คน) ต่างด้าวอื่นๆ อีก ๔,๐๐๐ กว่าราย เช่น ไทยใหญ่ จีน ออสเตรเลีย อินเดีย ฟิลิปปินส์ ฯลฯ พวกนี้เป็นแรงงานฝีมือเข้ามาโดยถูกต้อง ผลกระทบจากแรงงานต่างด้าวค่อยๆหายไป แต่จริงๆแรงงานต่างด้าวที่หลบหนีเข้ามาในระยองมีเยอะ จำนวนเท่าไหร่ไม่แจ้งเพราะหลบอยู่ จับได้ก็ส่งกลับการดูแลคนงานต่างด้าว ก็ดูแลเหมือนคนไทย สวัสดิการ ความเป็นอยู่
          บังเลาะ (นายอับดุลเลาะห์ หะยียามา) ถาม เรื่องประชากรแฝง ผู้ติดตามประชากรแฝงมาเป็นเยาวชน อยากสะท้อนให้ดูเรื่องการศึกษา เพราะมันจะทำลายความมั่นคงของประเทศชาติในอนาคต ลูกหลานคนต่างด้าวที่เกิดในประเทศไทย ถ้าไม่ให้การศึกษาก็จะเกิดปัญหาอีกทอดในอนาคต ปัญหาที่เกิดขึ้นในระยองจะแก้ในวันนี้ยากมากเพราะหมักหมมมาจากอดีต ทั้งเกิดจากภาคประชาชนอ่อนแอ สืบเนื่องมาจากการศึกษาทั้งสิ้น กับอีกประการหนึ่งเกี่ยวกับแรงงานของระยอง เป็นไปได้หรือไม่ว่าแรงงานจังหวัดคุยกับโรงงานให้มีสัดส่วนของคนระยองเข้าไปทำงาน และเพิ่มการพัฒนาฝีมือแรงงานให้คนระยองที่จบ ปวช.ปวส. ป้อนคนเหล่านี้เข้าไปทำงาน เพื่อลดสัดส่วนคนระยองไปทำงานที่อื่น รายได้ต่อหัวต่อคนของคนระยองในวันนี้ ๙๐๐,๐๐๐ กว่าบาทต่อหัวต่อคนไม่น่าจะตรงตามความเป็นจริง(ไม่น่าจะเป็นของคนระยองจริงๆ)
          ตอบ บางแห่งโรงงานไม่อยากรับคนระยอง เพราะอยู่ในพื้นที่มีปัญหาแก้ไขยาก บางโรงงานรับคนระยองแต่คนระยองไม่มีแรงงานใฝฃฝีมือตามที่เขาต้องการ อีกประการหนึ่งมีรายได้ดีก็ส่งลูกไปเรียนด้านอื่นมากกว่างานช่างเพราะเป็นเรื่องของค่านิยม สายวิชาที่เรียนก็จะเป็นสายสังคมศาสตร์ซึ่งไม่ตรงกับความต้องการ ในปี ๒๕๕๒ งบประมาณให้กรมพัฒนาฝีมือแรงงานจัดหลักสูตรพัฒนาฝีมือแรงงานให้คนระยอง เช่น หลักสูตรการซ่อมรถยก หลักสูตรการใช้รถยก ก็จะมีการประสานพูดคุยกับแรงงานว่าเราจะพัฒนาคนด้านไหนเพื่อส่งเข้าโรงงาน แต่ที่ยากก็คือเด็กไม่อยากเข้ามาเพราะเมื่อจบเทคนิคแล้วก็อยากไปต่อมหาวิทยาลัย พ่อแม่ก็อยากจะส่งไปเรียนให้สูงขึ้น

          สาธารณสุขจังหวัด แสดงความคิดเห็นเรื่องการศึกษา ว่าเป็นคนระยอง ลูกสาวเรียนที่ระยอง เด็กระยองอยากทำงานโรงงานที่ระยอง เพื่อนของลูกสาวอยู่เชียงใหม่ก็อยากทำงานโรงแรม ที่สำคัญคือการศึกษาในระดับมัธยมปลายเป็นสายสำคัญ จะทำงานโรงงงานก็ต้องเรียนสายวิทยาศาสตร์ไม่ได้ดีไปกว่าที่อื่น หากจะเก่งต้องไปเตรียมอุดม มหิดล เมื่อเข้ามหาวิทยาลัยก็ไปสู้ที่อื่นไม่ได้ เมื่อจบเกรดก็สู้เด็กที่อื่นไม่ได้ การจะเข้าทำงานเขาดูเกรดไม่ต่ำกว่า ๒.๕ ต้องมีคุณภาพทำไม่ดีโรงงานเขาเสียหาย อยากให้คนระยองไปทำงานในโรงงานพวกนี้ จึงต้องเริ่มจากครู, ห้องแลปในโรงเรียน จึงจะเป็นฐานไปสู้กับเขาได้ โรงงานใช้ระบบการประชาสัมพันธ์เอานักนิเทศศาสตร์มาทำ จะเน้นเรื่องการประชาสัมพันธ์ เน้นการศึกษาดูงานให้ทุนการศึกษา ไม่ได้เน้นไปที่รากฐาน ครูก็ไม่ได้รับประโยชน์จากโครงการนี้ เด็กต่างด้าวเขาให้เรียนโดยไม่จำกัดเหมือนกัน
         แรงงานจังหวัด ขอเสริมเรื่องเด็กที่ติดตามพ่อแม่ทำให้เกิดปัญหาการเข้าเรียนเหมือนกัน เพราะการบริจาคเงินเข้าเรียนคนพื้นที่มีเงินบริจาคสู้พ่อแม่ที่ทำงานในโรงงานอุตสาหกรรมไม่ได้ ก็มีปัญหาเรื่องที่เรียน
         เนื่องจากผมบันทึกไว้ยาวมาก จึงขอเบรคตรงนี้ก่อน ตอนหน้าจะมาว่ากันให้จบเรื่องการไปดูงานระยองเลยครับ สัญญาด้วยเกียรติของลูกเสือครับ อิอิ…

« « Prev : ๔๕.ลงพื้นที่จริง๙(พบภาครัฐ๒)

Next : ๔๗.ลงพื้นที่จริง๑๑(พบภาครัฐ๔) » »

ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว