เห็บบิน…..
อ่าน: 3634อ่านบันทึก เรื่องทำไมวัวไม่บิน…ของเม้ง ก็นั่งขำอยู่คนเดียว
……………..
สองวันนี้ที่บ้านวุ่นวายกับ “เห็บ” น้องหมา คุ๊กกี้
เพราะสงสารเขาตั้งแต่เล็กก็เอามานอนในห้องทำงานผมโดยมีกรงอย่างดี เมื่อเขาโตขึ้นก็เปิดให้เดินเล่นในห้องทำงานและห้องครัวได้ แต่ไม่ให้ขึ้นไปห้องโถง เช้ามืดก็เอาเขาออกไป ค่ำมืดก็เอาเข้าบ้าน…
เขาก็นอนไม่รบกวนสิ่งของใดๆ
มาวันก่อนเด็กที่บ้านพบตัวเห็บไต่ข้างฝาบ้านในห้องครัว.. เลยมาตรวจดูกันใหญ่ วุ้ย ว้าย…ตาย…ตาย….
พบเห็บตัวเล็กๆซ่อนอยู่ใต้แผงวงจรไฟฟ้าบนฝาพนังห้องนับร้อยๆตัว ผู้หญิงกรี๊ดกราดกันใหญ่…
ตกใจ..และกลัวว่ามีที่ไหนอีก เลยหมอบๆคลานๆดูทุกมุมห้องครัว
เพราะเราไม่รู้จักวงจรชีวิตเห็บน้องหมาดีว่าเป็นอย่างไร
ตกกลางคืนผมไปหาอาจารย์กู(Google) ตาย..ตาย..ตาย…เจ้าเห็บหมานี่ร้ายจริงๆ…. เขาดูดเลือดน้องหมาแล้วออกจากน้องหมาไต่ฝาบ้านไปแอบในที่สูงๆแล้วออกไข่
ไข่จะมีจำนวน 1000-3000 ฟอง….!!!!! เมื่อออกเป็นตัวก็จะลงมาหาน้องหมาแล้วก็ฝังตัวดูดเลือดจนโต แล้วก็ลงจากตัวหมาไปแอบเช่นเคย และเขาอยู่โดยไม่ต้องดูดเลือดตั้ง 6-7 เดือน…!!
ความจริงเราอาบน้ำให้คุกกี้ทุกสามวัน เพราะขนเขายาวสวยนี่แหละจึงเป็นที่ซ่อนของเห็บอย่างดี
แม้จะอาบน้ำบ่อย ฉีดยากันด้วย แต่ก็ไม่พอ..
เราก็หาความรู้กันใหญ่ และปรึกษาสัตว์แพทย์ เราก็ได้วิธีการแก้ รักษาป้องกันมามากมาย…
เมื่อเย็นนี้ คนข้างกายเอารถ 4WD ไปธุระในเมือง ยังไม่ได้ไปไหนก็เอะอะ โวยวายดังลั่นมาว่า เร็วๆ…เห็บเต็มรถเลย…..?????
ผมก็วิ่งไปดู เธอก็ว่าเก็บเห็บเล็กๆได้ยี่สิบตัวแล้ว ผมมองไม่เห็นสักตัว เลยอาสาขับรถไปให้ เธอก็บ่นไปตลอดทางว่า เจ้าคุกกี้ทำพิษเราเสียแล้ว เห็บขึ้นบ้านไม่พอ ขึ้นรถอีก ตาย ตาย ตายแน่ๆ
ระหว่างทางผมลงไปทิ้งจดหมาย กลับมาที่รถเธอก็บอกว่า เห็บอะไรกระโดดได้ เห็นมันกระโดดเมื่อตะกี้.. .. หือ ผมงงๆ ขับไปสักพัก เธอก็บอกอีกว่า เห็นตัวหนึ่งบินได้….วุ้ย..เห็บที่ไหนบินได้ผมนึกในใจ…
ผมชักเอะใจว่าไม่ใช่เห็บแล้วหละ… เมื่อเธอลงรถไปทำภารกิจ ผมก็ลงมือเปิดเบาะโน่น ดูนี่ ตรวจสอบว่า น่าจะมีผลไม้ที่เรามักซื้อกลับบ้านหลงตกหล่นในรถแล้วเกิดเน่า จนมีแมลงเกิดขึ้น ซึ่งเคยเกิดขึ้น แต่ก็นึกในใจว่า หากผลไม้เน่าก็น่าจะได้กลิ่น แต่นี่ไม่ได้กลิ่นเลย..
พับเบาะรถด้านหลัง เปิดพรมปูรถ ผมเอามือล้วงไปใต้เบาะรถข้างซ้าย ไม่มีอะไร ล้วงไปข้างขวา เอ๊ะ..อะไร… ลากออกมา…..
นี่ไง นี่ไงพบแล้วเหตุของที่มาของ “เห็บบินได้” ของเธอ….
เป็นถุงเมล็ดถั่วแดงครับ ที่ซื้อมาจากเชียงรายสมัยเฮ 6 โน้น เราเอาออกจากรถไม่หมด แล้วมันขึ้นมอด… ตัวมอดคือแมลงชนิดหนึ่งที่จะเกิดขึ้นกับเมล็ดพืชผัก แม้ข้าว ข้าวโพด และอื่นๆ…
เธอกลับมาจากภารกิจ ร้องจ๊ากกกก….
มิน่าหาถุงถั่วไม่เจอ..ตั้งแต่กลับมาจากเชียงรายแล้ว..
เธอบอก โล่งใจไปทีที่ไม่ใช่เห็บน้องหมามาขึ้นรถ…
ผมก็โล่งใจที่ไม่ได้เผชิญเรื่องใหญ่ที่จะไปพบไข่เห็บ 3000 ฟองในรถ
เฮ่อ…. เห็บบิน อิอิ..อิอิ..