ความโง่ไม่วางขาย ถ้าอยากได้ต้องทำเอง
(๖,ฏ”)ซํฏศฑษฯโฐ๒”ฎ๑๔๖๖๘ญศฎโศซปปxป)
เพิ่งจะเห็นนักวิชาการไทยคิดและพูดอะไรเข้าท่ามากๆในวันนี้เอง นักวิชาการจากคณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ออกมาวิจารณ์นโยพรรคการเมือง เรื่องจะแจกโน่นนี่ถ้าได้เป็นรัฐบาล เช่น ปลดหนี้กองทุนหมู่บ้าน ขึ้นค่าแรงอย่างน้อย300บาท จ่ายเงินกู้รายละ1,000,000บาท ดอก0%ใน3ปีแรก รถคันแรก-บ้านหลังแรกลด100,000 บาท บรรจุตำแหน่งปริญญาตรีอย่างต่ำ30,000บาท รถเมล์ฟรี รถไฟฟรี ไฟฟ้าฟรี เรียนฟรี ประกันราคาการเกษตร ฯลฯ คิดมั่วๆหยาบๆแต่ละพรรคต้องใช้เงิน ตั้งแต่ 1ล้านๆบาทถึง8ล้านๆบาท ถ้าคนรู้เรื่องดีก็จะด่าในใจว่า “ลูกอีช่างแจก” พวกนี้ก็รู้ดีว่ามันเป็นไปไม่ได้ แต่เมื่อไม่เคยทำความดีอะไรไว้เลย ก็ไม่รู้จะเอาผลงานอะไรมาหาเสียง เป็นพวกที่ปราศจากความดี แต่อยากจะเป็น ผู้ ท ร ง เ กี ย ร ติ ทั้ ง ๆ ที่ เ ป็ น ผู้ ท ร ง กิ น
ของดีๆที่น่าเสียดาย
(ไม้ตะเคียนทองในกรมป่าไม้ แค่ปลูกไว้ขอหวยก็รวยเละแล้วละเธอ)
วันนี้ตกค้างที่บางกอกอีกหนึ่งวัน จะไปตระเวณแถวๆบางโพหาซื้อใบเลื่อยไปเลื่อยไม้ที่ตัดกองพะเนิน กะจะทำบ้านไว้นอนเล่นสักกะหน่อย ส่วนจะเจออะไรพิเศษๆจะมาเล่าตอนบ่ายคลายเครียดนะขอรับ เมื่อวานผมเดินชมนิทรรศการ ในงานประชุมวิชาการป่าไม้ ได้รู้ได้เห็นเรื่องดีๆทั้งนั้น ผมตบท้ายรายการก่อนลงเวทีว่าปีนี้จะทำอยู่ 4 เรื่อง
1 จะสร้างกระแสปลูกไม้อะคาเซีย-ไผ่ แข่งกับ ยางพารา
2 จะสร้างศูนย์แม่ไม้พันธุ์ดี
3 จะทำแปลงสาธิตการปลูกไม้หลากหลายวัตถุประสงค์
4 จะวิจัยเรื่องเอาใบไม้เลี้ยงโคให้แตกดังโพล๊ะ
วิชาการป่าไม้เพื่อประชาชน
บ้านเมืองเรามีสถาบัน-องค์กร-หน่วยงานทางวิชาการมากมาย ทุกฝ่ายมีผลงานด้านการค้นคว้าวิชาการกันทุกปี หลายโครงการตั้งเป้าหมายไปที่การช่วยเหลือสังคมและประชาชน เพียงแต่รูปแบบการขยายผลอาจจะทำแตกต่างกันไป บางส่วนก็ทำเสงี่ยมหงิม ทดลองและวิจัยมาแล้วก็พิมพ์เอกสารไปเก็บไว้ในหิ้ง ดังที่่กระแน๊ะกระแหนกันว่าวิจัยฝุ่น ถ้าทุกชุดวิจัยนำเสนอผลการดำเนินงานอย่างเป็นรูปธรรม นอกจากจะจัดประชุมวิชาการประจำปีแล้ว ควรคิดว่า..แล้วยังไงต่อ หัวใจอยู่ที่จะต่อแต้มความรู้สู่การพัฒนาให้แก่บ้าานเมืองเราอย่างไร ไม่อย่างนั้นเราก็จะมีผลงานวิชาการที่แห้งๆเทื่อๆ มันน่าเสียดายนัก
ช่วยๆกันคิดช่วยกันมองด้วยนะครับว่า..จะขายความคิดอย่างไร เมื่อวานนี้กรมป่าไม้เปิดการประชุมวิชาการป่าไม้ ประจำปี 2554 ในฐานะผู้ที่เกี่ยวข้องและคุ้นเคยกับกรมป่าไม้มายาวนาน ได้รับประโยชน์-ได้เรียนรู้จากนักวิชาการป่าไม่มาก็ไม่น้อย คนปลูกป่าก็ต้องแสวงหาความรู้ในงานที่เกี่ยวข้องสิครับ กรมป่าไม้เคยเสนอชื่อผู้เขียนเป็น “เกษตรกรดีเด่นแห่งชาติ สาขาปลูกสร้างสวนป่า” และรับรางวัลจากFAO. ในฐานะผู้สร้างฟาร์มต้นไม้ ในวันอาหารโลก ตั้งแต่ปีมะโว้แล้วละครับ ผมนั้นถือได้ว่าเป็นก้นหม้อของกรมป่าไม้ได้เลยละครับทุกวันนี้ก็ยังมีงานอบรม-งานวิจัย-งานเสนอหน้า ร่วมกันอยู่พอประมาณ ที่มาบางกอกเที่ยวนี้ก็เกี่ยวข้องกับการประชุมวิชาการนี่ละครับ
ศึกษาศาสตร์สุโขทัยธรรมาธิราชบุกสวนป่า
(อาคันตุกะชาวสุโขทัยธรรมาธิราชมาเยือนมหาชีวาลัยอีสาน)
ช่วงเช้าฝนปรอยๆ อากาศเย็นชื้นสบายๆ พระอาทิตย์ถือโอกาสพักผ่อนเพิ่มอีกวันหนึ่ง แต่มหาชีวาลัยอีสานก็คงดำเนินชีวิตไปตามปกติ ช่วยสายๆได้รับโทรศัพท์ถามทางจากคณะคณาจารย์จากมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมธิราช ที่ติดต่อประสานงานมาตั้งแต่เดือนที่แล้ว ว่าจะแวะมาเยี่ยมยามกัน หลังจากที่อาจารย์บางท่านเคยมาที่นี่เมื่อหลายปีก่อน วันนี้วันดีชวนอาจารย์อาวุโสของสาขาศึกษาศาสตร์ออกมาท่องอีสาน ซึ่งเป็นนิมิตรหายอันดีที่ภาควิชาจะแสวงหาพันธมิตร เพื่อแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในมิติของการพัฒนาการบุคลากรทางการศึกษา มหาชีวาลัยอีสานพร้อมเรียนรู้ ไม่ว่าสถาบันไหมบุกมา ผมก็จะขอสมัครเป็นลูกศิษย์กับสำนักนั้นๆด้วย ศิษย์ไม่มีครูก็ต้องแสวงหาครูยังงี้แหละเธอ..หาไปหามากลับจะเป็นศิษย์มีครูมากกว่าใครๆเสียอีก อิ อิ
อาจารย์เล่าว่า ที่ผ่านมาเราจัดสัมมนาในภายในมหาวิทยาลัย
อยากจะเปลี่ยนบรรยากาศการกระตุ้นลูกศิษย์ให้มีชีวิตชีวา
ให้เห็นว่าการจัดการศึกษา/หรือบริหารการศึกษา/มีหลายกระบวนกร
ถ้านักการศึกษาไต่ระดับไปเป็นมืออาชีพ
วิชาชีพทางการศึกษาจะมีความสำคัญในตัวเองอย่างแท้จริง
ไม่ต้องรอให้ใครมาแต่งตั้งให้เป็นอาชีพพิเศษใดๆ
หลังจากทักทายกันพอหอมปากหอมคอ ผมก็เล่าถึงเรื่องจิปาถะที่ทำเลอะเทอะก็มาก เลอะเลือนก็ไม่น้อย ผิดๆถูกนั้นเป็นประจำ เพราะวิถีชีวิตของคนนอกระบบนั้นจะเป็นไปนอกลู่นอกทางบ้าง เข้าในลู่บ้าง เอะอะมะเทิ่งไปตามสภาพการณ์และกาลเวลาในครั้งนั้นๆ การทำตัวเป็นผู้เรียน..ก็ต้องเรียนไปเรื่อยๆ มองหาโจทย์ทำสนุกๆ ทดลองโน่นนี่ไม่เป็นโล้เป็นพายเท่าใดนัก หลังจากเดินขาเป๋มานานพอสมควร ก็จะรู้วิธีตั้งไข่ ท่านเคยสังเกตไหมครับ มีเด็กเล็กๆคนไหนบ้างที่คลานเป็นเส้นตรง ใหม่ๆก็ง๊องแง๊งกันทั้งนั่นแหละ ต่อเมื่อโตขึ้นๆ เราก็จะรู้วิธีจัดการตนเองให้ตรงแน๋วได้ตามลำดับ
ดังนั้น การเปะปะ จึงเป็นต้นทุนของทุกเรื่อง
(ถ้าไม่อร่อยบอกนะครับ ผมจะเปลี่ยนแม่ครัวใหม่)
คุยกันไปได้สักพัก โฉมยงก็เตรียมทะยอยยกอาหารมื้อเที่ยงมาเลี้ยงอาคันตุกะจากบางกอก เมนูง่ายๆ ที่อาศัยปัจจัยการปรุงจากผลผลิตในแปลงสวนครัวหลังบ้าน เช่น ไปสับหน่อไม้มาต้มกระดูกสุกร ตำน้ำพริกอ่องสูตรผสมผสาน จะอ่องเต็มร้อยก็ไม่เชิง ดัดแปลงเติมโน่นนิดนี่หน่อย ก็ได้น้ำพริกรสแปลกอรอ่ยๆมารับประทานกับผักสด ผักเราก็เก็บเอารอบๆบ้านนั่นแหละ ถั่วฝักยาว มะเขือกรอบ ยอดเสาวรส ยอดมะกอก ยอดผักปัง ยอดมะรุม ผลน้ำเต้าอ่อน ใบชะพลู โฉยยงยังปรุงยำปลาทูกึ่งๆเมี่ยงคำ ไม่ต้องมีน้ำยำมาราด ทำแห้งๆให้ชิมกับผัดสด มีน้ำสมุนไพรสูตรใหม่ เอาน้ำตะไคร้+น้ำมะขาม+น้ำหว่านสาวหลง ต้มอุ่นๆชิมท่ามกลางอากาศชื้นๆ จิบแล้วหายใจโล่งตลอดลำคอถึงพุงกะทิ ตบท้ายด้วยลิ้นจี่คนละ3-4ผล แค่นี้ก็มีแฮงเดินชมกิจกรรมแล้วละครับ
ผมพาอาจารย์ไปชมการเลี้ยงวัวด้วยใบไม้ ลุงอานแกเอากิ่งไม้สับพรวดพราด..ให้เห็นการใช้ประโยชน์จากใบไม้เป็นอาหารสัตว์แบบง่ายๆ พาท่องไปชมแปลงไผ่ ชมการขยายพันธุ์แบบง่าย พาไปชมการเสียบยอดไม้แฟนซี ไปชมเตาถ่าน ชมนกกระจอกเทศ แล้วมานั่งคุยกันต่อ ผมดีใจนะ ที่ท่านอาจารย์อาวุโสลงพื้นที่มาศึกษาหาช่องทางไปปรับแขนงวิชาบริหารการศึกษา ที่มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช ได้จัดโครงการแลกเปลี่ยนเรียนรู้การบริหารจัดการสถานศึกษารูปแบบใหม่ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อเปิดโลกทัศน์และพัฒนาศักยภาพด้านบริหารการศึกษา การเรียนการสอน การวิจัย และการบริการทางวิชาการแก่สังคม รวมทั้งสร้างเครือข่ายกับหน่วยงานต่างๆที่เกี่ยวข้อง
(ขอบคุณที่ชาวสุโขทัยธรรมาธิราชมาช่วยเติมกำลังใจให้มหาชีวาลัยอีสาน)
ถ้าอาจารย์ผู้ใหญ่ขยับอย่างนี้
ลูกศิษย์ลูกหาก็ต้องเขยื้อนตามละครับ
ปรึกษาหารือกันคร่าวว่า..ช่วงหนาว
อาจารย์กับลูกศิษย์อาจจะมาเข้าค่ายที่มหาชีวาลัยอีสาน
เราเห็นร่วมกันว่า..
ควรปรับปรุงการกระบวนการจัดการศึกษาให้กระชับขึ้น
ควรเติมชีวาลงในวิชาชีพของนักบริหารการศึกษา
ควรรู้วิธีที่จะหาตัวช่วยและเชื่อมโยงกับภาคีอื่นๆ
ควรเรียนรู้การบริหารการศึกษาเชิงรุก
ความเป็นกันเอง ความมุ่งมั่นตั้งใจที่จะทำสิ่งดีๆให้กับวงการศึกษา
มีรึครับที่ผมจะไม่ยินดีร่วมมือร่วมใจ
รองศาสตรจารย์ ดร,ทวีศักดิ์ จินดานุรักษ์, ดร.เข็มทอง ศิริแสงเลิศ และคณะ
มาเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น เราจะลงขันแป๊ะโป้งความรู้ด้วยกัน
ขอบคุณ..ที่ช่วยกันทำวันดีๆให้กับประเทศของเรา
ผมแนะนำให้ท่านอาจารย์ลองเข้าไปเยี่ยมชมลานปัญญา
จะได้ทราบว่า..คนสกุลแซ่เฮนั้นเป็นฉันใด
:: พรุ่งนี้จะไปถึงบางกอกตอนสายๆ
พักที่หพลโยธินเพรส อยู่แถวๆกรมป่าไม้นั่นแหละเธอ
วันที่ 29 จะไปร่วมงานประชุมวิชาการป่าไม้
มีงานวิจัยน่าสนใจมากมายหลายกระบุงโกย ถ้าว่างก็เชิญไปเกร่ๆดูนะครับ
เขาคงเห็นผมเป็นคนป่า อยู่ในป่า
จึงให้ไปโม้เรื่อง” ผล ง า น วิ จั ย ด้ า น ป่ า ไ ม้ สู่ ป ร ะ ช า ช น ”
อิ อิ..