ลานสวนป่า

วาระจรมาถึงตอนปลายเดือน  เช้านี้จะนอนเซ๊าซี่อย่างเคยไม่ได้แล้ว โฉมยงมาปลูกให้อาบน้ำ จัดกระเป๋าเอาสัมภาระอะไรไปบ้างต้องรีบรายงาน เพราะคราวนี้จากนางไปหลายวัน ล้อเคลื่อนออกจากสวนประมาณ 7.00 น. วิ่งผ่าทุ่งกุลาร้องไห้ไปยังสนามบินร้อยเอ็ด ระยะทางประมาณ 100 กม. แปดโมงนิดหน่อยก็ไปปร๋อรอขึ้นเครื่องสายการบินอีแร้งแก่ ถามว่าทำไมไม่ขึ้นสนามบินข้างบ้าน มันมีแต่สนามบ่มีเครื่องบิน ทำให้ต้องถ่อสังขารมาที่ร้อยเอ็ดซึ่งมีเครื่องบินทุกวัน ทั้งๆที่เขยร้อยเอ็ดก็พอๆกัน แต่ทำไมไม่กำหนดตารางบินให้เท่ากัน 2มาตรฐานอยู่เรื่อย..เดี๋ยวนี้อีแร้งแก่ใช้เครื่องบินลำเล็กๆบรรจุผู้โดยสารได้ประมาณ 30 ชีวิต เหมาะกับการเดินทางในจังหวัดเล็กๆ ที่นั่งเต็มไม่ต้องบรรทุกอากาศบินไปบินมาเหมือนเมื่อก่อน ที่บุรีรัมย์ถ้าใช้เครื่องบินเล็กแบบแม่สอด-เชียงใหม่น่าจะเหมาะ บินที10คน ถ้าคนล้นก็ผ่องถ่ายไปขึ้นที่ร้อยเอ็ดได้ เพราะเวลาบินเลื่อมกันอยู่แล้ว ฮ้อ! พูดไปก็ไลพ์บอย ..เสียดายที่ไม่มีแม่ยายอยู่เมืองใหญ่ๆ มีเที่ยวบินขวักไขว้ให้เลือกขึ้นจนตาลาย อิอิ..

อ่านต่อ »