ลานสวนป่า

(ผมไปชวนเมฆฝนกลับมาตกอีสานบ้านเฮา)

เด็กบ้านนอกอย่างผม ตื่นเต้นทุกเรื่องทุกทีที่มีสิ่งบันเทิงเข้ามาในหมู่บ้าน ลองนึกดูสมัยที่ไม่มีรถยนต์ ไม่มีถนน ใช้ตะเกียงน้ำมันก๊าช ไปไหนไม่เดินก็นั่งเกวียนออดแอ๊ดๆไปตามชายป่า ตอนที่มีวิทยุเข้ามาผมเดินวนเวียนรอบๆทั้งวัน สงสัยว่าคนร้องมันเข้าไปขดตัวอยู่ในตู้สี่เหลี่ยมเล็กได้ยังไง อัศจรรย์ใจพิลึก ..เก็บความสงสัยอยู่หลายปี จนกระทั้งเข้าโรงเรียนถึงรู้ว่าวิทยุคืออะไร ตอนที่ทีวีขาวดำบุกเบิกรายการบันเทิงยุคใหม่ ทำเอาหนังตะลุงหมอลำและหนังขายยาหนาวๆร้อนๆไปตามๆกัน

เด็กยุคใหม่คงไม่รู้จักทีวีขาว-ดำ

จะเห็นว่าแต่ละยุคมีเรื่องเฉพาะอยู่ไม่น้อย

เกิดไม่ทันก็ผ่านเลยไปปปปป..

อ่านต่อ »

ความเกรงใจนอกจากจะเป็นสมบัติของคนดีแล้ว คุณสมบัติของความเกรงใจก็ไม่ธรรมดา ถ้าใครมีสิ่งนี้อยู่กับตัวเหมือนมีพระคุ้มครอง ไปตกหล่นที่ไหนก็มีเทวดาเห็นใจและเลี้ยงดู เหมือนที่เขาบอกว่า คนดีตกน้ำไม่ไหลตกไฟบ่ไหม้ ถึงจะบาดเจ็บบ้างก็ไม่ถึงกับเสียหายอะไรมากนัก ใครมาเห็นก็สงสารสงเคราะห์ช่วยเหลือ ประเทศไหนที่มีวัฒนธรรมสงบเสงี่ยมเจียมตัว ประเทศนั้นมักจะมีวิถีที่เอื้ออาทรระหว่างกัน มีอะไรก็ถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน เมื่อไม่ก้าวร้าวไม่บิดเบือน คิดมิดีมิร้าย บรรยากาศย่อมอบอุ่นเป็นกันเอง

“ความคุ้นเคยเป็นญาติอย่างยิ่ง”

อ่านต่อ »