ช่วงที่อาจารย์แป๋วมา สวนป่าคึกคักด้วยความรู้สึกที่เกิดขึ้นยามพี่น้องชาวเฮมาเยี่ยม บอกไม่ถูกว่าเป็นเพราะอะไร มันมีกลิ่นไอของวัฒนธรรมคนสกุลเฮ กลมกลืนเป็นกันเองสบายๆ ทุกคนทำตัวเหมือนอยู่บ้านตัวเอง ความเป็นกันเองมันไม่มีมาตรฐานกลาง แต่รู้สึกได้ว่านี่ไม่ใช่แขก แต่>>เป็นญาติเรานะโว้ย จึงขอบคุณ อ.แป๋ว ที่มาให้ต้อนรับและได้เรียนรู้ด้วย
ขึ้นบันทึกแล้วครั้งหนึ่ง สัญญาณเน็ทไม่ดี ส่งข้อความไปหายจ้อย คนอยู่บ้านป่านั้นมีอุปสรรคนักหนา ทำอะไรไม่ได้สะดวกสบายเหมือนคนอยู่ในกรุงหรอกนะ แต่จะโวยวายบ้าน้ำลายไปทำไมละ เมื่อมันหายไปก็เขียนใหม่ส่งใหม่ ได้กำไรเสียอีก ที่เรื่องเดียวคิดและเขียน2ครั้ง อิอิ..
ผมชอบเอาผลมะกรูดมาผ่าแล้วนำไปถูตัว
ทำให้การอาบน้ำสะอาดและสดชื่น
วันนี้เห็นมดดำยกโขยงมาคาบเอาเมล็ดมะกรูดไต่กำแพงห้องน้ำ
สงสัยเหลือเกิน > >
โดยธรรมชาติแล้วมดไม่ถูกกับรสเปรี้ยวๆ
แต่สิ่งที่เห็น>>เกิดอะไรขึ้น
หรือมดดำจะคาบเอาเมล็ดมะกรูดไปทำวิจัย
หรือมดดำจะคาบเอาเมล็ดไปปลูก
หรือมดดำใจดีช่วยทำความสะอาดห้องน้ำ
จากที่บอกว่าจะมาถึงบ่าย4โมง เอาเข้าจริง โน่นมาเกือบ3ทุ่ม หิวซกมาทีเดียว ถามว่าครูบากินข้าวแล้วยัง โธ่! เงียบไปนานผิดเวลาจะเหลือเรอะ จะมาหรือไม่มาก็ไม่รู้ ยังคุยกับอุ้ยว่า..คณะอาจารย์แป๋วไม่น่าจะเงียบฉี่ยังงี้ โทรไปก็ไม่ตอบ มาบอกจวนจะเข้าสวน12กม. ยังดีที่ไม่หลงทาง มาช้าแต่ความจำแม่น อิ อิ โฉมยงเตรียมอาหารการกินไว้คอย มีอะไรๆก็เจี๊ยะพรึบ ความหิวเป็นอายิโน๊ะโม๊ะโต๊ะที่ดีที่สุดในโลก อาจารย์แป๋วติดใจยอดมะกล่ำจิ้มน้ำพริก คงไม่เคยชิมมาก่อน >>ยอดมะกล่ำนี่เป็นผักสุดยอดของอีสาน คงจะอร่อยจริงๆด้วย อาจารย์แป๋วถามหา มีต้นเล็กๆไหม? จะขอไปปลูก เลยโม้สะบัด >> ที่นี่กำลังทำวิจัย การปลูกผักพื้นถิ่นระบบชิด อาจารย์มาประจวบเหมาะเหลือเกิน ช่วงนี้ยอดอวบๆอ้วนๆเต็มครึดไปทั้งแปลง จะแกงจะผัดจะลวกให้ชิมอย่างเต็มที่
