ลานสวนป่า

เรื่องของสถาบันอุดมศึกษา เป็นเรื่องที่ควรระมัดระวังถ้าจะไปกล่าวถึง เพราะอาจจะถูกตีความว่า “ศิษย์ไม่รู้คุณครูบาอาจารย์” ในภาคสังคมคงจะอึดอัดมานาน จะสะท้อนออกในรูปของเสียงเพลง “มหาลัยมหาหลอก” “ติด ร. วิชาลืม” นี่คือเสน่ห์ของการประเมินคุณภาพและมาตรฐานการศึกษาของภาคประชาสังคม ในฐานะของผู้ที่ได้ไปรู้เห็นพันธกิจเหล่านี้อยู่บ้าง ผมเข้าใจและเห็นใจทุกฝ่าย แต่ก็ยังหาข้อสรุปไม่ได้ว่าควรจะบริหารปัญหาของสถาบันอุดมศึกษาอย่างไร? เมื่อได้อ่านบทความที่อุ๊ยทยอยเล่า ก็คิดว่าไฟไหม้ที่ไหน ก็ควรเอาน้ำที่ตรงนั้นไปดับ ใครผมยาวก็ควรตัดผมตัวเอง แทนที่จะไปวิ่งโร่ไปตัดผมของคนอื่น เว้นแต่จะมีอาชีพตัดเกษาก็ไม่ว่ากัน อิอิ

การประชุมวิชาการประจำปึ 2553 ที่จัดโดยที่ประชุมประธานสภาอาจารย์มหาวิทยาลัยแห่งประเทศไทย (ปอมท.) อุ๊ยและอาจารย์มหาวิทยาลัยทั่วประเทศมาชุมนุมกัน ด้วยโจทย์ที่เอามาสาธยายให้ไม้แก่-ไม้ดัด-ไม้ล้อม-ไม้หอมได้วิเคราะห์ไตร่ตรองสถานภาพของแต่ละองค์กร

การปฏิรูประบบอุดมศึกษาไทย:ฤาจะเป็นความฝัน?

สภามหาวิทยาลัย:ปฐมบทการปฏิรูปอุดมศึกษาไทย

สถาบันอุดมศึกษากับความรับผิดชอบต่อสังคม: ภารกิจที่ท้าทาย

อ่านต่อ »