หลังจากอาม่าและลูก ๆ หลาน ๆ ไหว้ พระโพธิสัตว์กวนอิม แล้ว ก็ถือโอกาสพาอาม่ากินลมชมวิวและบรรยากาศบริเวณริมบึงแก่นนครในยามเย็น เมื่อพระอาทิตย์ใกล้อัสดง จวบจนพระอาทิตย์ลับขอบฟ้าไป เป็นวันเวลาแห่งความสุขของครอบครัว ที่หาได้ยากยิ่งและยากที่จะบรรยายได้ครับ
วันเสาร์ที่ ๕ มีนาคม ๒๕๕๔ เป็นวันที่ลูก ๆ หลาน ๆ อาม่ารอคอยกันมานาน และดีใจกันมากที่ได้มีโอกาสพาอาม่าออกไปไหว้องค์พระโพธิสัตว์กวนอิม ที่เพิ่งสร้างเสร็จเมื่อไม่นานมานี้ ในบริเวณสวนมิตรภาพไทยจีนริมบึงแก่นนคร จังหวัดขอนแก่น สำหรับคนทั่ว ๆ ไปอาจจะเห็นว่าเป็นเรื่องธรรมดา ๆ ที่ใคร ๆ ที่อยากจะไปไหว้เมื่อไหร่ก็ไปได้ไม่ยาก แต่สำหรับอาม่าที่ปัจจุบันอายุ ๙๕ ปีแล้ว มีโรคประจำตัวหลายอย่าง เดินด้วยตัวเองได้ลำบาก และไม่ยอมออกจากบ้านไปไหนมานานหลายปีแล้ว ยกเว้นไปโรงพยาบาลแล้วก็กลับมาพักรักษาตัวที่บ้าน การที่อาม่าตกลงยินยอมที่จะไปไหว้องค์พระโพธิสัตว์กวนอิม ที่แม้ว่าอยู่ไม่ไกลจากบ้านพักมากก็ตามก็ถือว่าเป็นเรื่องพิเศษมาก ๆ สำหรับลูก ๆ หลาน ๆ ที่ทั้งดีใจและลุ้นกันด้วยใจระทึกตลอดเวลาว่าจะเกิดขึ้นจริง ๆ หรือไม่ เพราะเรื่องนี้วางแผนกันมาเป็นสัปดาห์ตั้งแต่วันเสาร์อาทิตย์ก่อนหน้านี้ในปลายเดือนกุมภาพันธ์ แต่เมื่อถึงเวลาก็มีเหตุที่ต้องเลื่อนออกไปก่อนเพราะเรื่องสุขภาพร่างกายของอาม่าไม่พร้อม จนกระทั่งมาถึงบ่ายวันเสาร์ที่ ๕ มีนาคม หลังจากอาม่าผ่านการตรวจสุขภาพด้วยการส่องกล้องลำไส้ใหญ่ในวันพุธที่ ๒ แล้วพบว่าก้อนเนื้องอกในลำไส้ใหญ่ที่เคยมีนั้นยุบลงไปหมดแล้ว และหมออนุญาติให้ออกจาก โรงพยาบาลกลับมาพักรักษาตัวต่อได้ที่บ้านตั้งแต่วันศุกร์ที่ ๔
เนื่องในโอกาสพระราชพิธีมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา ๗ รอบ ๕ ธันวาคม ๒๕๕๔ มูลนิธิหอศิลปะแห่งรัชกาลที่ ๙ จัดทำปฏิทินปี ๒๕๕๔ นี้เป็นส่วนหนึ่งของโครงการเฉลิมพระเกียรติ “อัครศิลปิน” ด้วยการสนับสนุนของธนาคารกรุงเทพ โดยให้ชื่อว่า “ทรงพระเจริญ” ๗ รอบพระชนมพรรษา พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และเหตุการณ์ร่วมสมัย ๘๔ ปี
ในโอกาสขึ้นปีใหม่ พ.ศ. ๒๕๕๔ นี้ขออาราธนาสิ่งศักดิ์ทั้งหลายในโลก รวมทั้งดวงวิญญาณของท่านท้าวสุรนารีหรือย่าโมของชาวโคราช จงดลบันดาลให้ทุกท่าน จงมีความสุขในปีกระต่ายนี้ทุกท่านเทอญ
เมื่อถึงเทศกาลปีใหม่ในแต่ละปี ประชาชนต่างก็จะมีกิจกรรมเกี่ยวกับการฉลองและส่งความสุขให้แก่กันในรูปแบบต่าง ๆ รวมทั้งการส่งบัตรอวยพรปีใหม่ที่เรียกกันว่า บัตร ส.ค.ส. ให้แก่กันด้วย บัตร ส.ค.ส. แบบหนึ่งที่เป็นที่นิยมก็คือ รูปถ่ายหรือรูปวาด ของสถานที่ ที่ได้ไปอยู่หรือไปเยี่ยมที่ประทับใจ สำหรับลูกช้างหรือนักศึกษามหาวิทยาลัยเชียงใหม่ (มช.) ในรุ่นแรกในปี พ.ศ. ๒๕๐๗ เมื่อ ๔๖ ปีที่แล้วก็เช่นเดียวกัน ภาพตึกและสถานที่สำคัญของมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยในส่วนภูมิภาคแห่งแรกของประเทศไทย จึงถูกใช้เป็นบัตร ส.ค.ส. เช่นเดียวกัน อ่านต่อ »
วันนี้ออกจากบ้านแต่เช้า เพื่อไปรับและดูการตกแต่งบ้านใหญ่ (ตั๋วฉู่) ที่ลูกหลานจองไว้สำหรับอาม่า ตามคำแนะนำของอากู๋และการเห็นชอบจากอาม่า เฝ้าดูตั้งแต่การเดินทางจาก กทม. มาถึงโคราชในเวลาประมาณ ๙.๓๐ น. จนกระทั่งทาสีแดงและตกแต่งเรียบร้อยในเวลาบ่ายประมาณ ๑๕.๓๐ น. จึงนำภาพกลับไปให้อาม่าดูที่ปักธงชัย หลังจากการดื่มกาแฟและทานขนมและได้ดูภาพแล้ว อาม่าเล่าให้ฟังว่า เมื่อวานนี้คิดว่าจะออกมาดูบ้านด้วยตัวเองที่โคราช แต่เมื่อคืนเกิดอาการแน่นท้องจนเกิดการอาเจียน คิดในใจว่าพอรู้ว่าบ้านจะมาถึงก็จะไปเลยหรือยังไง ผมฟังแล้วก็พูดอะไรไม่ออก จนอาโกที่นั่งอยู่ด้วยพูดว่า เมื่ออาเจียนออกมาแล้วก็ดีขึ้นและวันนี้ก็ถ่ายออกตามปกติแล้วหลังจากเมื่อคืนให้รับประทานยาระบายไป วันนี้สบายดีขึ้นมากแล้ว ทำให้ผมสบายใจขึ้นได้ครับ
อ่านต่อ »
หลังจากผ่านพ้นการถูกน้ำท่วมใหญ่มาไม่นาน จังหวัดนครราชสีมา ร่วมกับองค์การบริหารส่วนจังหวัดนครราชสีมา อำเภอปักธงชัย และหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง โดยการสนับสนุนการประชาสัมพันธ์โดย การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.) สำนักงานนครราชสีมา กำหนดจัดงานเทศกาลผ้า ไหมปักธงชัยและของดีเมืองโคราช ครั้งที่ 11 ประจำปี 2553 ในระหว่างวันที่ 9 - 15 ธันวาคม 2553 ณ บริเวณหน้าที่ว่าการอำเภอปักธงชัย จังหวัดนครราชสีมา
อำเภอปักธงชัย เป็นอีกหนึ่งอำเภอ ที่เป็นแหล่งผลิตผ้าไหม และผลิตผลจากรังไหมในภาคอีสาน ที่มีชื่อเสียงจนเป็นที่รู้จักของนักท่องเที่ยวไม่ว่าจะเป็นรูปแบบ ลวดลาย คุณภาพของผ้าไหม ที่ถ่ายทอดโดยภูมิปัญญาของชาวปักธงชัย และสามารถส่งออกไปจำหน่ายยังต่าง ประเทศในปริมาณมาก
ในการจัดงานครั้งนี้ นอกจากจะมีการออกร้านจำหน่ายผ้าไหมในราคาพิเศษแล้ว ยังมีการออกร้านนิทรรศการแสดงนวัตกรรมผ้าไหมไทยประยุกต์ การประกวดผ้าไหมไทย การประกวดธิดาผ้าไหม การแสดงแฟชั่นโชว์ผ้าไหมไทยโดยนางแบบชั้นนำ ชมการแสดงดนตรีและคอนเสิร์ตของศิลปินชื่อดัง ที่สำคัญทุกกิจกรรมชมฟรีตลอดงาน สำหรับนักท่องเที่ยวท่านใดที่สนใจ สามารถสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ ฝ่ายประชาสัมพันธ์งานผ้าไหมฯ ที่ว่าการอำเภอปักธงชัย โทรศัพท์ 0 4444 2011 หรือที่ การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย(ททท.) สำนักงานนครราชสีมา โทรศัพท์ 0 4421 3030 / 0 4421 3666
ที่มา : การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.) สำนักงานนครราชสีมา
เมื่อสัปดาห์ที่แล้วผ่านไปที่บริเวณที่เรียกว่า ศูนย์วัฒนธรรมและผ้าไหมปักธงชัย เห็นแผ่นป้ายประชาสัมพันธ์งานเทศกาลผ้าไหมปักธงชัย และของดีเมืองโคราช ครั้งที่ 11 เด่นชัดสวยงามน่าไปเที่ยวชมงาน แต่พอเหลือบไปดูตึกข้าง ๆ เห็นป้ายศูนย์วัฒนธรรมและผ้าไหมปักธงชัย ที่เก่าและตัวหนังสือบางตัวหลุดหายไป เพราะขาดการดูแลรักษา ทำให้เกิดคำถามตามมาว่า ทำไมจึงปล่อยให้เป็นเช่นนั้นได้ ทั้ง ๆ ที่เห็นด้านในตึกมีคนและรถจอดอยู่เต็ม แถมตามรั้วมีการประดับธงชาติและธงเฉลิมพระชนม์พรรษาของในหลวงอยู่ด้วย ท่านไหนมีข้อมูลหรือข้อคิดเห็นในเรื่องนี้บ้างครับ
ในโอกาสใกล้วันพ่อ ( ๕ ธันวาคม ๒๕๕๓) เลยขอนำเรื่องที่เกี่ยวกับคุณพ่อ (อากง) ที่อาม่าเล่าให้ฟังเพิ่มเติมครับ
อากงเป็นลูกคนโตของครอบครัว มีน้องชายนึ่งคน (อาเจ็ก) และน้อสาวหนึ่งคน (อาโก) และเนื่องจากเล่ากง (พ่อของอากง) เสียชีวิตตั้งแต่อากงมีอายุเพียง๑๖ ปี อากงในฐานะลูกชายคนโตจึงต้องรับภาระในการช่วยเหลือเล่าม่า (คุณแม่) ในการทำมาหาเลี้ยงครอบครัว ตั้งแต่อายุยังไม่มาก แต่ก็ยังโชคดีที่เจ้าของโรงงานใหญ่ในสมัยนั้น (ร้านตงอาว) ที่มีโรงงานต้มกลั่นสุรา ที่อาม่าเรียกว่า “โรงต้ม” และมีร้านจำหน่ายสุรา (เหล้าขาว) หลายสาขา เป็นคนที่มาจากเมืองจีนที่เป็นบ้านเดียวกันกับเล่าม่า จึงรับอากงเข้าทำงานที่ร้านจำหน่ายสุรา แม้ว่าอากงจะไม่ได้เรียนหนังสือสูง แต่ด้วยความขยันเรียนรู้ด้วยตนเองจึงมีความรู้ความสามารถในการอ่านและเขียนเป็นอย่างดี พร้อมทั้งมีความสามารถในการใช้ลูกคิด มีความละเอียดรอบครอบ จึงได้รับความไว้วางใจให้ทำหน้าที่ด้านทำบัญชีของร้าน
อาม่าบอกว่า อากงรักน้องทั้งสองคนมาก พยายามให้น้องทั้งสองได้เรียนหนังสือสูง ๆ โดยเฉพาะอาเจ็กซึ่งเป็นน้องชาย ถึงกับลงทุนส่งให้ไปเรียนต่อที่กรุงเทพฯ เรื่องของความรักและช่วยเหลือน้องของอากงนี้มีมาอย่างต่อเนื่องแม้ว่าน้องทั้งสองจะมีครอบครัวแล้วก็ตาม อ่านต่อ »
คุยกับอาม่าหลังกินกาแฟในตอนบ่ายวันนี้ อาม่าเล่าว่า การประสบภัยน้ำท่วมปีนี้เสียหายมากที่สุดเท่าที่เคยประสบมาในชีวิต แต่ก็นับว่าโชคดีหลายอย่างที่ได้รับความช่วยเหลือต่าง ๆ เป็นอย่างดีจาก ทั้งลูก ๆ หลาน ๆ และญาติพี่น้อง รวมทั้งเพื่อนบ้านอีกด้วย เรื่องการช่วยเหลือจากลูก ๆ หลาน ๆ นั้นไม่ต้องพูดถึงเพราะทุกคนทำเต็มที่อยู่แล้ว แต่การช่วยเหลือที่อาม่าและอาโกได้รับจากเพื่อนบ้านที่อยู่ติดกันในช่วงวันที่น้ำท่วมสูงสุด (วันที่ ๑๗ ตุลาคม) คือระดับน้ำในบ้านสูงเกือบเมตรครึ่ง ในขณะระดับน้ำนอกบ้านที่ถนนสูงเกือบสองเมตรและไหลเชี่ยวมาก การนำน้ำและอาหารมาส่งโดยทางเรือของหน่วยช่วยเหลือยังไม่มีมา เพื่อนบ้านที่อยู่ติดกันเป็นสามีภรรยาที่อายุอยู่ในวัย ๔๐ ต้น ๆ (ผมคาดเดาเอง) สามีที่แข็งแรงจึงสามารถลุยน้ำออกไปนำอาหารกลับเข้ามาได้ และยังมีน้ำใจนำมาเผื่ออาม่ากับอาโกอีกด้วย โดยการปีนออกทางหน้าต่างชั้นสองของบ้านตนเอง ออกมาที่กันสาดแล้วปีนข้ามมายังบ้านอาม่า นำอาหารมาให้ถึงสองครั้ง ครั้งแรกเป็นบะหมี่กึ่งสำเร็จ ๒ ห่อ และครั้งต่อมาเป็น ข้าวผัด ๒ กล่อง แม้ราคาจะไม่กี่บาทแต่คุณค่าของมันในยามวิกฤตเช่นนี้ประเมินค่าไม่ได้ครับ ผมซาบซึ้งในน้ำใจเป็นอย่างยิ่งครับ ชื่อเล่นของเพื่อนบ้านที่มีน้ำใจท่านนี้ชื่อหมูครับ อาม่าบอกว่าเป็นคนดีจริง ๆ และบอกอีกว่าเป็นลูกเขยเจ้าของร้านถ่ายรูปวิจิตรศิลป์ ที่อยู่บนถนนเดียวกันนี้เอง
งานงิ้วปักธงชัยประจำปี ที่เรียกกันอย่างสั้น ๆ ที่จริง หัวใจสำคัญของงานคือ งานสักการะ ขอพร “ปึงเถ่ากงม่า” ที่เป็นศาลเจ้าประจำตลาดปักธงชัยนั่นเอง ชาวตลาดปักธงชัยและลูกหลานชาวตลาดปักธงชัย แม้จะไปทำมาหากินหรือไปมีครอบครัวอยู่ในที่ไหนของประเทศก็ตาม จะพยายามมาร่วมงานนี้ให้ได้ทุกปี เพื่อมาสักการะ ขอพร จาก “ปึงเถ่ากงม่า” ให้มีโชคมีลาภ มีความสุข ความเจริญในชีวิต เป็นช่วงรวมญาติของแต่ละครอบครัวอีกวาระหนึ่งด้วย
เมื่อปีที่แล้วการจัดงานมีความศึกศักกันมากเพราะเป็นการฉลองครบ ๖๐ ปี ของการจัดงาน สำหรับปีนี้จัดงานระหว่างวันที่ ๑๒ ถึง ๑๖ พฤศจิกายน ค่อนข้างเงียบเหงากว่าปีที่ผ่าน ๆ มา เนื่องจากตลาดปักธงชัย เพิ่งผ่านการได้รับภัยจากน้ำท่วมครั้งใหญ่ที่สุดในช่วงกว่าร้อยปีมา ระหว่างวันที่ ๑๖ ถึง ๒๖ ตุลาคม เรียกได้ว่าแทบทุกท่านที่มีชีวิตอยู่ในบริเวณนี้ ยังไม่เคยประสบภัยน้ำท่วมครั้งใดที่มากมายขนาดนี้ ช่วงนี้หลาย ๆ ครอบครัวยังคงอยู่ในช่วงของการฟื้นฟูหลังการประสบภัยจากน้ำท่วม
อย่างไรก็ตามสำหรับครอบครัวเรา ลูก ๆ หลาน ๆ ของอาม่าก็ยังคงมาร่วมงานและพบปะพูดคุย รับประทานอาหารร่วมกัน และร่วมกันสักการะ ขอพร จาก ปึงเถ่ากงม่า เช่นทุกปี สำหรับปีนี้ยิ่งมีญาติมามากกว่าปกติ และถือโอกาสมาเยี่ยมอาม่าและญาติ ๆ เพื่อเป็นกำลังใจในการฟื้นฟูร้านและบ้านหลังการถูกน้ำท่วมอีกด้วย อ่านต่อ »
สองสามวันที่ผ่านมารู้สึกตัวว่าปากไม่ค่อยจะดี เวลากินอาหารก็ไม่อร่อยและรู้สึกเจ็บแป๊บ ๆ (ไม่ใช่เสียวแป๊บ ๆ เหมือนในโฆษณายาสีฟัน เพราะใช้ยาสีฟันแก้เสียวฟันอยู่แล้ว) วันนี้เลยไม่ได้เข้าไปช่วยเก็บของที่บ้านอาม่าที่ปักธงชัยเหมือนเคย ในช่วงเช้าจึงโทรไปนัดหมอเพื่อจะไปให้หมอฟันดู ผลปรากฏว่าหมอดูแล้วบอกว่า ฟันมันสึกไปมากเพราะใช้มานาน เหลือเนื้อฟันบาง เมื่อถูกกดทับแรงจึงจะรู้สึกเจ็บ แต่สักสองสามวันปลายประสาทก็จะเริ่มปรับตัว ค่อย ๆ หายไปเอง (ชินไปเอง) หมอกรอฟันซี่ล่างที่มีปลายแหลมให้ลดแรงกดบนซี่บนที่เจ็บลง แล้วบอกว่าน่าจะไม่เจ็บมากแล้วโดยให้ลองกัดผ้าก๊อสดู ก็เจ็บน้อยลงจริง ๆ ขอบคุณ ๆ มากครับ
เดินทางกลับบ้านช่วงเกือบเที่ยงเลยแวะซื้อผัดไทยเจ้าเก่าและขนมขาหมูทอดเจ้าดังกลับมาทานเป็นมื้อเที่ยง หลังจากนั้นเลยถือโอกาสจัดการรื้อเตียงที่นำลงมาต่อให้อาม่านอนที่ห้องรับแขกชั้นล่างของบ้าน ในช่วงที่อาม่าและญาติ ๆ หนีภัยน้ำท่วมมาอาศัยอยู่ด้วย ก็ได้จัดการเรียบก่อนถึงวันเสาร์อาทิตย์ ตามที่วางแผนไว้ว่าจะต้องจัดการให้เรียบร้อยครับ
จึงเรียนมาเพื่อโปรดทราบครับ คนแก่นอกจากฟันไม่ดีแล้ว ยังหูไม่ดีอีกด้วย….อิอิ
จบข่าว
