ซิ่นแดง : ประวัติศาสตร์บนผืนผ้า
อ่าน: 3407แม้ชอบแต่งตัวง่ายๆ แต่มักจะติดใจลวดลายบนผืนผ้าทอมือ
ยิ่งได้เห็นขั้นตอนของการผลิต ทั้งยังเคยคิดอ่านชวนเด็กๆ ลองปั่นฝ้าย
ได้ลองลงมือทำ ยิ่งเห็นความละเมียดละไม และทึ่งในภูมิปัญญา
ที่กว่าจะได้ผ้าผืนงามต้องแลกมาด้วยความอดทน พากเพียร
ทั้งเป็นเรื่องของการส่งต่อศาสตร์และศิลปะ
ซึ่งล้วนผ่านการถ่ายทอด สั่งสม จากประสบการณ์อันยาวนาน และการคิดต่อยอด
มีโอกาสพาน้องไปเดินดูข้าวของที่แหล่งรับรองนักท่องเที่ยวผู้มาเยือนเมืองหละปูน
เห็นผ้าลวดลายแปลกตา จึงเร่เข้าไปพูดคุย ทำให้ได้ อึ้งและทึ่ง
นี่ผ้าทอยกดอกค่ะ ลายเฉพาะของลำพูนนะ…พี่คนขายอวดลายอันประณีตสวยงาม
อ๋อ..นี่ลายผักบุ้งค่ะ เห็นผักบุ้งเลยเก็บมาทำเป็นลาย
ผ้าสีชมพูแกมม่วงผืนนั้น มีใบผักบุ้งทอดลายเกี่ยวพันกันทั่วผืน
เว้นจังหวะ คั่นลายเชิงซิ่นไว้อย่างแนบเนียน
ถามถึง ผืนผ้าสีสวย แดงสลับดำ คล้ายลวดลายอิยิปต์ ที่เหลือบไปเห็น
คำตอบที่ได้รับ..ด้วยท่าทีกระมิดกระเมี้ยน และเสียงหัวเราะคิกคัก จึงเป็นที่มาของเรื่อง..
“ซิ่นแดงน่ะ..ซิ่นแดง” ???@!##??? หน้าผู้ฟังคงออกอาการงง ก็เห็นอยู้..ว่าซิ่นสีแดง
“ซิ่นแดงงงง…ซิ่นของเสื้อแดงไง..” อ้าว..เหรอคะ…!!!
เมื่อคลี่ผ้าออกดูเต็มผืน ก็ให้ตื่นตะลึงกับผลงานการออกแบบ คิดได้ไงเนี่ย..พี่จ๋า
ลวดลายทั้งผืน ดูจะกรุ่นกลิ่นควันปืนและเรื่องราวแห่งการเรียกร้องประชาธิปไตย
ที่ผ่านไปไม่นานนี้
นี่ไง..ประชาธิปไตย นี่คนโบกธงอยู่เห็นไหม นี่ปืน นี่คนหมอบอยู่
อันนี้คนเสื้อแดงชูมือกัน นี่ทหารยิงปืน มีรถถังด้วยนะ..
(เอ้อ..เห็นมีกระทั่งเครื่องหมายสวัสดิกะ ด้วยล่ะพี่..)
อันนี้ระเบิด กองไฟ คนวิ่งหนี นี่คนนอนอยู่..ฯลฯ
เรื่องราวถูกถ่ายทอดออกมาผ่านรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ
เส้นแบ่งแห่งสีคงคลี่คลายลงมากแล้ว
สมัยที่เค้าเรียกร้องกันก็ขายได้หลายผืนนะ ตอนนี้ไม่ค่อยกล้าบอกใคร
ถ้าสังเกตเห็นก็ค่อยบอก
พี่ออกแบบเอง ในกระดาษกราฟ ส่งให้คนเก็บลายแล้วก็ทอออกมาเป็นผืนนี่แหละ
ความรู้สึกนึกคิด ที่ถูกร้อยเรียงผ่านเส้นสายลายผ้า ราวจะจารึกไว้ให้จดจำอย่างถี่ถ้วน
หากมองในเวลาที่พายุอารมณ์พัดผ่านไป มองข้ามเส้นแบ่งแห่งสี ลดความเป็นฝักฝ่ายให้เจือจางลง
คงได้เห็นคุณค่าที่แฝงมากับผ้าผืนนั้น
ซึ่งอยากยกให้เป็นการบันทึกประวัติศาสตร์ไว้ในผืนผ้า เป็นภูมิปัญญาอันน่าชื่นชม
บอกพี่สาวคนเก่งไปว่า..รอดูลายผ้าบอกเรื่องราวเรื่องต่อไป
และแอบหวังให้เป็นเรื่องราวแห่งความสุขสงบอันงดงามของบ้านเมือง
ไม่รู้ว่าตั้งความหวังมากไปไหมคะเนี่ย…^^
.
‘
ขอชื่นชมและขอบคุณ พี่ผ่องพรรณ คำฤทธิ์
ร้านผ่องไหมไทย ขัวมุงหน้าวัดพระธาตุหริภุญไชย ลำพูน
.
.
.
ชวนอ่าน..
ชวนเด็กๆ เรียนรู้ขั้นตอนการปั่นฝ้าย
« « Prev : บันทึก..ที่ทำให้ตาค้าง..
12 ความคิดเห็น
สุดยอดสร้างสรรค์จริงๆน้องอึ่ง
วันนี้พี่ก็เห็นลายผ้าชื่อ สึนามิ ย้อมด้วยมะเกลือ คราม ปละประดู่ เป็นสามสี มัดหมี่แล้วเอามาทอเป็นผ้าห่มผืนเล็กๆที่สาวๆชอบพันคอเวลาไปสัมมนานั่งในห้องแอร์เย็นๆ สวยซะ..
แต่ลาย ซิ่นแดง นี่ ถ้าอีตาเปลี่ยนเห็นจะเหมาหมดเลยนะ…
ออตอยู่ไหน ดิ้นตายแน่ๆ
ทำให้ได้คิดอะไรหลายๆอย่างเลยค่ะพี่ครูอึ่ง
ความรักไม่ได้รักษาโรค แต่มันทำให้เรามีความสุข เข้มแข็ง มั่นคง แกร่ง และกล้าหาญ - ในกรณีนี้ก็เหมือนกันเนาะคะ ไม่ว่าอย่างไร ถ้าเรามีรักในใจ เราก็จะเดินผ่านร่วมกันได้ การกระมิดกระเมี้ยนแอบซ่อนไว้ก็บอกอะไรได้หลายอย่างเหมือนกัน
เบิร์ดชอบที่ให้เด็กๆ ได้เรียนรู้เกี่ยวกับการทอผ้านะคะ เด็ก ๆ พิเศษที่เบิร์ดเคยเห็นหลายๆคนก็ได้ฝึกทอเหมือนกันเพื่อปรับพฤติกรรม รวมทั้งงานบาติคด้วย
เก็บไว้เป็นผืนประวัติศาสตร์ได้จริงๆนะคะน้องครูอึ่ง
สุดยอด!!!!
น้องอึ่ง พี่เอาผ้าลายสึนามิไปไว้ที่ http://lanpanya.com/bangsai/archives/912 ครับ
สุดยอดจริงๆ จ้า
ลุงเปลี่ยนอยู่ไหน พี่บู๊ทพาดพิง..555
ทึ่งเลยยยยยย……
แอบหวังว่าประวัติศาสตร์บนผืนผ้าทั้งลวดลายผักบุ้ง และซิ่นแดง คงเป็นอุทธาหรณ์ให้คนรุ่นหลัง ๆ เรียนรู้อย่างเท่าทัน…
ชื่นชมพี่ผ่องพรรณค่ะ
น้อง Freemind คะ วันก่อนแวะเอารูปในบันทึกไปให้พี่เค้าดูด้วยค่ะ หวังว่าจะได้มีแรงคิดลายใหม่ๆ มาให้เราชื่นชมกันอีกค่ะ ว่างๆ แวะมาดูที่ร้านกันมั้ยคะ ^^
[...] ดูแล้วนึกถึงบันทึกซิ่นแดง : ประวัติศาสตร์บนผืนผ้าของพี่ครูอึ่ง เปิดบันทึกนี้อวดกรรมการท่านอื่นด้วยครับ [...]