ลานสวนป่า

(แนวรั้วไฟฟ้ากำกับแพะให้อยู่เป็นที่เป็นทาง)

เมื่อวานนี้มีรายการเจี๊ยะแพะครับพี่น้อง สุภาษิตเก่าบอกว่าคนเลี้ยงช้างกินขี้ช้าง  เราไม่ได้เลี้ยงช้างก็ไม่อยากจะกล่าวโทษช้าง ชาวCotto ทำกิจกรรมเกี่ยวกับแพะ จึงจัดรายการแพะให้ครบวงจร มีเมนูแกงเผ็ดแพะกับมัสหมั่นแพะมาให้ชิมไปเป็นที่เรียบร้อยโรงเรียนแพะ นักชิมทั้งหลายชมเปาะ ว่าไม่มีกลิ่น อร่อยมาก โจ้กันจนเกลี้ยงทุกโต๊ะ บางคนยังถามหาอีกแน๊ะ วันนี้ชาวค่ายช่วยกันทำรั้วไฟฟ้า รอรับญาติสายสุรินท์บริจาคแพะมาให้อีกชุดหนึ่ง มีตัวพ่อพันธุ์และแม่พันธุ์ท้องโย้ พวงนมโตอย่างกับแพะนม คาดว่าอีกไม่กี่วันก็คงจะมีลูกแพะออกมาสมทบพลเมืองแพะ เรื่องราวจึงสมบูรณ์ตั้งแต่วิธีเลี้ยง วิธีเจี๊ยะ และวืธีแก้ปัญหาในการส่งเสริม  อาจารย์แพะเล่าว่า อุปสรรคของการขยายผลไปสู่คนเลี้ยงในภาคอีสานอยู่ที่

1 แพะดื้อ ควบคุมยาก ต้องมีบริเวณเลี้ยงเพียงพอ

2 เนื้อแพะมีกลิ่นไม่เป็นที่นิยมของคนอีสาน

อ่านต่อ »

เป้าประสงค์ของการเข้าค่ายเรียนรู้อยู่ที่วิธีเรียนรู้อย่างไร ซึ่งไม่มีข้อจำกัดตายตัวใช่ไหมครับ เหมือนกับสมาชิกชาวค่ายถามว่า “ทำไมต้องเลี้ยงแพะ” นั่นนะสิ..ทำไมต้องแพะ ทำไมไม่เลือกเลี้ยงสัตว์อื่น คำตอบคงต้องขึ้นเก็บเหตุผลกระมังครับ เหตุมาจากไหน คงมาจากการมองปัญหาเรื่องอาหารในอนาคต เมื่อประชากรโลกมากขึ้นปากท้องที่กินอยู่ทุกวันมีอัตราขยายมากขึ้นเรื่อยๆ แต่..ฝ่ายผลิต ต้นทุน และระบบจำหน่าย มาถึงวันนี้ ถึงจะมีเทคโนโลยีทางด้านอาหารมาช่วยในทุกมิติ แต่วิกฤติทางธรรมชาติก็เป็นตัวแปรที่ยากจะคาดการ ความอดหยากหิวโหยจึงมาเยือนมนุษยชาติเป็นระยะๆ และนับวันจะยุ่งและซับซ้อน

อ่านต่อ »

(อารามเป็นมือกล้อง ภาพหมู่จึงไม่ครบลูกทัวร์)

การไปลำพูน-เชียงใหม่ในวาระนี้ เ ส มื อ น พ า ข า ใ ห ญ่  แ น ะ นำ ใ ห้ ปี้ น้ อ ง จ า ว เ ห นื อ ไ ด้ รู้ จั ก ห น้ า ค่ า ต า  เพราะพูดถึงติดต่อกันมาหลายวาระ เข้าทำนองไผเป็นไผเชิงประจักษ์..และตั้งใจไปศึกษาหาความรู้ภาพรวมเกี่ยวกับไม้ไผ่เท่าที่จะทำได้ ไม่อย่างนั้นเราจะวางแผนส่งเสริมการปลูกไม้ไผ่ได้แบบคลุมเครือ ถ้ามีคนถาม เราไม่สามารถตอบได้อย่างจะแจ้งเจนใจ เช่น ถามว่าปลูกไม้ไผ่มากๆแล้วจะเอาไปทำอะไร ไปขายที่ไหน ราคาเท่าไหร่ ทำอะไรได้บ้าง ขั้นตอนอยู่ตรงไหน นับตั้งแต่การปลูก-การดูแล-การเก็บเกี่ยวประโยชน์-การลงทุน-ข้อดี/ข้อเสีย/ข้อเปรียบเทียบกับไม้ชนิดอื่น

อ่านต่อ »

(อุตรดิตถ์ยามเช้าเงียบสงบสบายๆ)

หลังจากกระหืดกระหอบขึ้นรถไฟไปเมืองลับแล ได้ทบทวนความหลัง รู้ว่ารถไฟไทยยังรักษาสภาพเดิมไว้อย่างแน่นเหนียว ไม่มีอะไรที่เปลี่ยนแปลง 20 ปีอย่างไรก็คงเป็นไปอย่างนั้น กำหนดเวลาจะไปถึงสถานีปลายทางประมาณ 04.45 นาฬิกา ระหว่างทางรถไฟหยุดสับหลีกเป็นระยะๆตามแบบฉบับของรถไฟรางเดียว แต่คืนนี้รถไฟสวนทางเสียเวลาไป2ชั่วโมง ทั้งๆที่รถไฟไม่เคยรอใครนี่นะ ใกล้จะถึงเวลาลงสถานีปลายทาง เรากังวัลเพราะมีคนใจดีมารอรับในช่วงเวลาที่น่าจะนอนอย่างผาสุข.. รออย่างไม่รู้ไม่ชี้เพราะไม่รู้จะถามใคร จากช่วงที่ท้องฟ้ามืดจนท้องฟ้าสว่างโร่ เราถึงโผลงสถานีรถไฟอุตลดิตถ์ ที่มีรูปแบบเหมือนห้องแถว

อ่านต่อ »

โห เมื่อวานนี้มีงานชุมนุมใหญ่ของนักคิดนักคันเพื่อชาติ จากทุุกสำนักมาชุมนุมกันสรุปแนวทางพัฒนาประเทศไทยในกรอบ5ปี ก่อนหน้านี้เจ้าภาพก็ลงไประดมความคิดในระดับภูมิภาคมาแล้วหลายครั้ง เพื่อหวังว่าจะเห็นคนไทยคิดอย่างไรกับบ้านเมืองตัวเอง ซึ่งมันก็ไม่ง่ายนักหรอกที่จะประมวลความรู้สึกนึกคิดให้เป็นมติของประชาชาติ ทางอีสานมีรายการประชุมเกี่ยวกับเรื่องนี้มาเป็นระยะๆ  มีเพลงยาวส่งมาเกี้ยวผมอยู่เรื่อยแหละ แต่..บ่ได้ไปร่วมสักครั้ง จนกระทั้งมาถึงคราวประมวลผลรอบใหญ่ครั้งสุดท้ายเมื่อวานนี้้ มีรายการให้ขึ้นเวทีด้วย แหม..ถ้ายังงี้ก็ถึงไหนถึงกัน เพราะไปขายเรื่องใบไม้เลี้ยงวัวมาหลายกระถอกแล้ว ไม่เข้าท่าสักที คราวนี้มีเวลายึดไมค์ ฉายคริป ฉายเพาเวอร์พ๊อทย์ 20 นาที สรุปอีก 5นาที ก็กระดี๊กระด๊านะสิเธอ

อ่านต่อ »