ลานสวนป่า

เข้าตำราอยู่บ้านอย่านิ่งดูดาย

ถ้าไม่ดูดายก็ควรจะดูดี

จะมีอะไรดี ๆ ให้ดู

คนที่อยู่ในพื้นที่ต้องรู้ต้องดูก่อนให้ถ่องแท้

ว่าสิ่งที่เห็นเป็นของแท้หรือของปลอม

จะปลอมปนหรือแปลกปลอมก็ต้องทำการบ้านทั้งนั้นละครับ

ไม่อย่างนั้นเราก็จะไม่รู้ตัวว่าเราอยู่กับความรู้อะไร ?

(พริกพันธุ์ขี้โม้โผล่มาอีกแล้วครับ ปลูกไว้กินยอด กินผล) อ่านต่อ »

ยังมีความเมตตาจากธรรมชาติมอบให้เราเสมอ ถึงแม้กลางวันจะร้อนอบอ้าว แต่ช่วงกลางคืนกลับเย็นสบาย บางคืนต้องใช้ผ้าห่มช่วยบ้างจนรุ่งสาง ปีนี้จั๊กจั่นร้องสนั่นไปทั้งผืนป่า เป็นปรากฏการณ์หรือเป็นกฎแห่งป่าที่เริ่มฟื้นคืนตัวก็อาจเป็นได้   ผีเสื้อกลุ่มใหญ่จับกลุ่มโบยบินบริเวณที่มีความชุ่มชื้นจากสปริงเก้อร์  ผึ้งและมิ้มก็มาขนน้ำจากอ่างบัวตลอดวัน นกตัวเล็กมาบินวนเวียนรอที่จะเล่นน้ำคลายร้อนจากหัวพ่นฝอย

(ดีปลีขึ้นล้อมรอบต้นมะม่วง)

อ่านต่อ »

ป้าครับ

ก่อนอื่นขอบอกก่อนว่าผมรักป้านะครับ

หลังจากที่ป้าแนะนำให้ความรู้เรื่องอาหาร การออกกำลังกาย การบริหารร่างกาย การระมัดระวังเกี่ยวกับผลข้างเคียงอื่น ๆ  ที่คนขี้โรคอย่างผมควรจะระแวดระวัง อะไรที่ควรละ เลิก ลด อะไรที่ควรจะเพิ่มเติม ผมก็ค่อย ๆ เปลี่ยนแปลงตัวเองแบบเป็นค่อยเป็นค่อยไป เพราะไม่ต้องพาตัวเองปีนเกลียวจนเป็นทุกข์ ผลการจัดการเป็นประการใดก็กระโตกกระตากให้ป้าทราบเป็นระยะ ๆ โดยเฉพาะเรื่องเบาหวาน ที่ตรวจแล้วทราบว่ามีอาการเข้าระยะเส้นแดง ทราบแล้วผมก็ถอยกรูด งดชา กาแฟ น้ำอัดลม ของหวานอื่น แต่ก็ยังปากหวานนะป้า ผมอยากจะฟาดทุเรียนของชอบที่ละลูก ครูแห้วก็ห้ามหัวชนฝา ขนมหวานไม่ชอบอยู่แล้วจึงเลิกได้สบาย ๆ  ยังคงกินผลไม้ประจำโดยเฉพาะส้มเขียวหวาน ช่วงนี้ส้มโอข้างบ้านผลแก่ได้ที่แล้ว จะลองสอยมาทดสอบความอร่อยในเร็ว ๆ นี้  บางวันโฉมยงก็ปั่นน้ำผลไม้ให้บำรุงกระเพาะ ทุกเช้าจะมีน้ำปั่นสมุนไพร ประกอบด้วยใบย่านาง แป๊ะตำปึง ตำลึง กะวานฮ๊อก กระชาย โอยหลายสูตรครับป้า ปั่นผสมน้ำใจยกอะไรมาผมก็ซดทั้งนั้นแหละ ส่วนจะมีคุณสมบัติอย่างไรนั้น ซดไว้ก่อนแม่สอนไว้ ผมกับโฉมยงก็คงดำเนินชีวิตกล้อมแกล้มตามสภาพคนบ้านป่านะป้า

(ใบพริกอ่อนผัดกะทะร้อนกินกับข้าวต้ม ป้าเอ๊ยซู๊ดยอด!)

อ่านต่อ »

(ปลารากกล้วยอบกรอบ อร่อยเหมือนกินปลาแถมกล้วย)

..เรื่องนี้สืบต่อจากการใคร่ครวญหลักสูตรมหาชีวาลัยอีสานตอนที่แล้ว ต่อจากคำถามที่ว่า มาแล้วจะเรียนรู้อะไร ผมขอแปลงเป็นมาแล้วจะได้เรียนอย่างไรดีไหมครับ ในชีวิตประจำวันเราเผชิญอยู่แล้วเรื่องกลางวัน-กลางคืน มีมืดก็มีสว่าง มีแห้วก็ต้องไม่มีแห้วปะปนกันไป เหมือนแห้วกระป๋องเดี๋ยวนี้เขาผสมผลไม้อื่นลงไปด้วยนะ ลำไยกระป๋องยังสอดไส้สับปะรด ไม่ใช่จะแห้วทั้งปีทั้งชาติจนโงหัวไม่ขึ้น สัจธรรมของโลกก็เป็นเช่นนี้เองพระอาจารย์ Handy บอก แต่ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับหมู่เฮาก็คือ ถ้าจะแห้วก็ขอแห้วอย่างมีคุณภาพได้ไหม? เรามาหาทางลดมุมมืดให้น้อยลง ไปเพิ่มสัดส่วนมุมสว่างให้มากขึ้นดีไหม?

อ่านต่อ »

ช่วงนี้ได้รับการติดต่อจากคณะศึกษาดูงานเข้ามาเรื่อย ๆ

ส่วนมากจะเป็นกลุ่มมหาวิทยาลัยในส่วนกลางและภูมิภาค

ทำให้เจอโจทย์การบ้านที่ต้องครุ่นคิดคำนึง

“อาจารย์คะ หลักสูตรมหาชีวาลัยอีสานมีอะไรบ้างคะ”

โห! เอาละสิ บ่แม่นอาจารย์.. ยุ่งไหมละตู..

มีแต่หัวหลักหัวตอ หลักสูตรชัด ๆ ยังบ่มี แหะ แหะ ..

คำถามนี้กระหน่ำแทงใจดำเลยนะ

ที่ผ่านมาก็คิดและทำบ้างแต่ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน

มีเค้าโครงไว้บ้างในหนังสือ “ดินดิ้นได้”

เป็นเรื่องแคบ ๆ เก่า ๆ เหลาแหย่เต็มที

คำถามนี้..มีความหมายมาก

วันนี้จึงมานั่งคิด ๆ ว่าจะออกแบบตำราเข้าค่ายสไตล์ชาวเฮยังไง

ขอเผยไต๋ให้ดูต้นร่างดังนี้

อ่านต่อ »