ลานบ้านชลบถพิบูลย์

วันนี้ตื่นแต่ตีสี่ เพื่อนรีบออกเดินทางจากขอนแก่นมุ่งตรงสู่วังน้ำเขียว เป้าหมายของวันนี้คือการไปขอรับกล้าไม้อาคาเซีย ที่ศุนย์วนวัฒนสระแกราช อำเภอวังน้ำเขียว จ.นครราชสีมา งานนี้ได้รับการอนุเคราะห์รถและ พขร จากแม่ใหญ่ซึ่งวาดหวังว่าสักคนละ 500 ต้นน่าจะได้

เหตุผลที่ไปเร็วขนาดนั้นเพราะทางสถานีฯแจ้งว่ามีต้นกล้าอาคาเซียแค่ 10000 ต้นเท่านั้นและจะแจกคนละ 500 เท่านั้น หากลองคำนวนกันง่าย ๆ หากขอรับกันเต็มโควต้า มานก็แค่ 20 คนเท่านั้นเองกล้าพันธุ์ที่เตรียมไว้ก้จะหมดในทันที ดังนั้นแม่ใหญ่จึงแนะนำให้เราออกเดินทางแต่เช้าเพื่อให้ได้คิวแต่เนิน ๆ งานนี้ไม่สามารถโทรไปสั่งจองได้ ต้องไปเอาจริง ๆ ต่อคิวจริง ๆ และเราก็ทามแบบนั้นไม่ต้องมีเส้นสายอะไรให้มากมายเกินมนุษย์สามัญ

เราไปถึงที่นั้นแปดโมงเช้า โชคดีที่มีคนมารอคิวก่อนหน้าเรา 4 คนซึ่งแต่ละคนเดินทางจากที่ไหล ๆ เช่นมาจากมุกดาหาร ฉะเชิงเทรา ร้อยเอ็ดและเรามาจากขอนแก่น  แค่เราสี่คันรถก็ใช้กล้าไม้ไปรวมสองพันต้น นี่เหลือในแปลงกล้าไม่เท่าไหร่เลย

หากมาลองนึกว่าเราลงทุนเพาะชำกล้าไม้ด้วยต้นทุนไม่ถึงสิบบาทเราจะพบว่าใช้งบประมาณไม่มากเลยสำหรับโครงการดีดี ที่สร้างสีเขียวให้โลกแบบนี้ถือว่าเป็นเศษงบประมาณมาก ดังนั้นในความคิดของผมเองคิดว่ารัฐควรลงทุนกับเรื่องกล้าไม้เพิ่มขึ้นจากสิ่งที่กำลังทำอยู่ เพื่อให้ต้นกล้าไม้เพียงพอกับความต้องการของเกษตรกร

บ่นเสย ๆ แต่อยากให้เกิดขึ้นจริง