ลานดีดี

วันนี้ ดีดี อิ่ม ไปสุมหัวกับ จอมป่วน ว่าด้วย ทำอย่างไร อะไร กับองค์กร ตามที่ใจเต็มไปด้วยพลัง   ก่อนจะไปสุมหัวกับจอมป่วน ดีดี กับอิ่ม ก็คุยกันก่อนนะ เราอยากได้ห้องว่างๆ ห้องหนึ่ง เพื่อใช้ในการจัดกิจกรรมสุนทรียสนทนา   

• ดีดี ประทับใจกับบรรยากาศที่ห้องนั่งเล่นที่เชียงราย  และที่ชอบอีกอย่าง   คือ   มีหนังสือที่น่าฝังตัวและก็อ่านๆ  ให้ชุ่มปอด  บอกอิ่มเลยว่า เราใช้เสื่อใบเตยปู  มีมุมเตรียมเครื่องดื่ม มุมเครื่องเสียง อิ่มก็บอกว่าน่าจะมีหมอนขวานนะ  อิ่มก็บอกว่าไม่งั้นเราก็ไปใช้ห้องที่หอสมุดก็ได้  แต่เห็นว่าน่าจะได้ใช้เป็นการชั่วคราว  ฝันๆ กันไป  แล้วก็ไปสุมขอนกัน

• อืม   มีปัญหาอีกละซิ ใช้ห้องที่หอสมุดมันก็ต้องเดินทางเนอะ และเขาก็จะให้เราใช้แป๊บเดียว เพราะเขาจะให้ใช้เป็นห้องโยคะ 
• ห้องประชุมหล่ะ  มีตั้งสามห้อง มีโต๊ะกั้น  จะไม่ได้อารมณ์  เหวย ทำไงดีฟะ กองสวัสดิการก็อยากฝึกการนำกิจกรรม  ก็ต้องใช้ที่ว่างในการฝึก  แถมที่ผ่านๆ ยังมีการแย่งห้องประชุมกันเป็นประจ้ำ จากงานจร ทั้งๆ ที่มีการจองห้องประชุมกันก่อน  ถ้าถึงวันสุนทรียสนทนา ถูกแย่งห้องจะทำอย่างไง   กระโดดกัดหูคนที่มาแย่งเลย ดีไหม ! !
•  จอมป่วน ให้ข้อคิดว่าเราต้องทำงานภายใต้ข้อจำกัด   อืม! ถ้า Dialogue เป็นที่ไหนก็ได้นะ แม้จะมีรูปแบบของโต๊ะประชุม    เฮ้อ  Dialogue กันเก่งเสียขนาดนี้  จะที่ไหนได้ยังไง  ก็ยังไม่ใช่ตั๊กม้อน่อ  แถมยังไม่พอยังเสพติดบรรยากาศที่ห้องนั่งเล่นที่เชียงรายอีก  โห เรื่องใหญ่เลยนะนี่  ใครอยากรู้ว่าบรรยากาศที่เสพติดเข้าไปเป็นอย่างไงก็ลองไปดูซิ  วันที่  30 ตุลา -  ต้นๆ พฤศจิกา เขาจัด อิสระในความสัมพันธ์ ก็จะเข้าใจเองแหล่ะ ว่าทำไมดีดี ถึงเสพติดเสียขนาดนั้น  แค่เจอตู้หนังสือเข้าไปก็อ่อนระทวยแล้วง่ะ  ง่ะ
• คุยกันไป คุยกันมาก็มาลงตัวที่ ห้องประชุมใหญ่ก็ได้ ใช้พื้นที่ทำกิจกรรมได้ด้วย และมีที่ว่างพอที่จะทำให้เราสามารถเดินๆ หมุน นั่ง ๆ นอน ๆ หรือ ฝึกกิจกรรมต่าง ๆได้  ถ้าถูกแย่งห้องก็กระโดดกัดหูคนที่บังอาจแย่งห้องเลยอะไรๆ ก็เริ่มลงตัวหล่ะ  ตานี้ที่จะทำ ทำไงดี 

•  ขั้นตอนแรกก็เตรียมตัว  เปิดใจ เปิดพื้นที่ซึ่งกัน  และ ว่าน่าจะ สองคืนหนึ่งวัน หรือ สามคืนสองวัน  อะไรของตูฟะ  กลับหน้ากลับหลังกันหมด  นึกออกแล้วอ่านเจอในหนังสือว่า  อยากไม่ให้สมองเสื่อม ให้นับเลขถอยหลัง เดินถอยหลังบ้าง   เนี่ยไม่ได้พิมพ์ผิดนะ  แต่เป็นการฝึกไม่ให้สมองเสื่อมขั้นตอนต่อไป  ก็มาทำอะไรๆ กันต่อ แต่ยังไม่บอกว่าเป็นอะไร ปล่อยให้อยากจนน้ำไหลสามแหมะก่อน ถึงจะมาเหลาให้ฟัง 
•  
• ตานี้หล่ะ จะยืมกระบี่พี่อึ่งอ๊อบมาใช้ น้ำผักพลังรัก ไง  จอมป่วนจะได้ไปคุยทับพี่อึ่งอ๊อบได้ อิอิ

ถอดบทเรียน อ่ะ

1. คุยกันแล้วก็ได้อะไร
2. การทำงานภายใต้ข้อจำกัด   ตรงนี้ต้องยืมกระบี่พ่อครูบามาใช้ วันนั้นที่เราไปสวนป่า ถึงก็มืดก็ค่ำ  สวนป่าไม่ใช่โรงแรมหรือรีสอร์ท ที่นอนหมอนมุ้งก็มีกองไว้ให้เป็นตั้ง ห้องก็มี  กระท่อมก็มี เต๊ณฑ์ก็มี  มีแต่อาจารย์ประสาทกับอ.มนตรี จากขวัญเมืองเท่านั้นเองที่จัดห้องไว้ให้  ที่เหลือก็หาบ่อนนอนเอาเอง  ไปถึงก็ดึกแล้ว  พอทานข้าวต้มอย่างอร่อยๆ แล้วหนังตาก็หย่อน ความอยากพักผ่อนก็คืบคลานเข้ามาคุณขจิต ฝอยทองก็เริ่มพาอาจารย์ไปห้องพัก ตานี้หล่ะก็  แต่ละคนก็สะละวี่ กับการหาที่หลับที่นอน  เป็นที่หนุกหนาน ขัดๆ เขิน ๆ ค้อนนิดๆ กันพอสมควร  ตื่นมา ตอนแจ้งพ่อครูบาก็เฉลยว่า  เราต้องรู้จักบริหารจัดการภายใต้ข้อจำกัด  การไม่ลงตัว หรือไม่ใช่สูตรสำเร็จ  กราบพ่อครูบามางามๆ เลยค่ะ ไม่มีใครฉุกคิดสักนิดว่าทั้งชีวิตประจำวัน ชีวิตการทำง่านเราต้องอยู่ภายใต้ข้อจำกัด  สอนโดยไม่ต้องสอน ตั๊กม้อจริงๆ   
3. ถ้ามีข้อจำกัด  แล้วพลังในหัวใจไม่มากพอก็น่าจะ ทำให้เกิดการ Block ในขึ้น  วันนี้ผ่านฉลุย  มีพลังบานเลยหล่ะ
4. อืม  KM ถึงต้องมีคุณเอื้อไง  สำคัญนะคุณเอื้อ  เนี่ย    ปฏิบัติการขั้นต่อไปต้องทำให้คุณเอื้อ เอ๊ะ และเอ๊ะ เอ๊ะ

เป็นไงหล่ะ วิชาขี้โม้ของจอมป่วน   ยืมมาใช้หน่อยเดียวเอง   อยากอ่านตอนต่อไปแล้วซิ