มารยาทในสังคมออนไลน์…โลกเสมือนจริง
ครั้งแรกที่ผู้เขียนได้รู้จักเว็บบล็อกที่ชื่อ gotoknow.org เพราะผู้เขียนได้เรียนเกี่ยวกับการจัดการความรู้ กับท่าน ผศ.อรอนงค์ แจ่มผล ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของรายวิชาการประกันคุณภาพการศึกษา หลักสูตร ป.บัณฑิตวิชาชีพครู รุ่นปี 49 ที่มหาลัยราชภัฏกำแพงเพชร ผู้เขียนได้สมัครเป็นสมาชิก ตั้งแต่ 18 มีนาคม 2550 มาถึงวันนี้ก็เป็นระยะเวลา 3 ปีแล้ว แม้ช่วงปีหลังนี้จะไม่ค่อยได้มาเขียนบันทึกเพราะมีข้อกำหนดเรื่องเวลา ทำให้ต้องห่างหายไปบ้าง แต่ก็ยังคงวนเวียนเข้ามาอ่านบันทึกของกัลยาณมิตรที่เคยแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันอยู่อย่างสม่ำเสมอ
แม้สังคมออนไลน์แห่งนี้ จะเปรียบเป็น “โลกเสมือนจริง” ถ้าจะกล่าวแบบนี้ก็คงไม่ผิดนัก แต่ผู้เขียนได้สัมผัสกัลยาณมิตรที่ร่วมกันแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ทั้งในโลกเสมือนจริง และบางท่านได้สัมผัสกันในโลกแห่งความเป็นจริง จึงยอมรับว่า สังคมแห่งนี้เป็นสังคมแห่งกัลยาณมิตรอย่างแท้จริง ที่ทุกท่านตั้งใจช่วยเหลือเกื้อกูลกันทั้งเรื่องการทำงาน ประสบการณ์ หรือจะเป็นด้านความรัก และกำลังใจที่มีต่อกันเสมอมา ผู้เขียนจึงขอขอบพระคุณกัลยาณมิตรทุกท่านที่ร่วมกันสร้างสรรค์ความสิ่งดีๆ ให้กับโลกเสมือนแห่งนี้..
แต่….เมื่อวันที่ 28 มีนาคม 2552 ที่ผ่านมา ผู้เขียนได้รับอีเมลฉบับนี้ เป็นครั้งแรกที่ได้รับอีเมลและข้อแสดงความคิดเห็นแบบนี้ ซึ่งเป็นอีเมลที่ support มาจาก g2k เนื้อความของอีเมลมีดังนี้
[gotoknow.org] You’ve received a contact mail @ Sat Mar 28 09:07:02 +0700 2009
| จาก: | supp...@gotoknow.org |
| ส่งเมื่อ: | 28 มีนาคม 2552 9:07:06 |
| ถึง: | mim...@hotmail.com |
สวัสดี ครูมิม (mim_kpt)
นี่คืออีเมลติดต่อจากผู้อ่าน กรุณาตอบโดยตรงไปยังผู้อ่านนั้น
————————————————————
ชื่อ: ผู้หวังดี
อีเมล: ao1...@hotmail.com
หัวเรื่อง: อยากเตือน
ข้อความ:
คุณครูมิม ฟังดูดีจังเลย อ่านบทความในบล๊อก ก็ดูดีจังเลย แต่สงสัยว่าสิ่งที่ทำไปนั้นทำไปด้วยความจริงใจหรือไม่ ทำไม่คุณถึงสามารถคิดถึงคนนั้นคนนี้ในบล๊อก เพียงแค่เขียนกัน หรือ รู้จักกันในบล๊อกไม่กี่เดีอน แต่เป็นครู เป็นผู้หญิง สามารถแสดงความรู้สึกได้เปิดเผยได้ขนาดนั้นเชียวเหรอ หรือ ที่เข้ามาเขียนในบล๊อกตั้งใจที่จะเข้ามาหาคนที่มีหน้าที่การงานดีในบล๊อกเอาไว้ดูแลหรือ แค่รู้จักก็ในบล๊อกไม่กี่เดีอนก็สามารถเขียนว่าเป็นคนรู้ใจของคนนั้นคนนี้ ฝันเฟื่องไปหรือเปล่า คิดไปเองหรือเปล่า อย่าเลย ระวังจะโดนหลอกนะ ง่ายขนาดนี้ ความจริงสถานะก็ดี หน้าที่การงานก็ดี ถ้าทำจริงอย่างที่เขียนในบล๊อก ดูเหมือนเป็นคนมีความคิดที่ แต่เหมือนเป็นคนขาดความรักยังงัยก็ไม่รู้ รู้สึกอ้อนชาวบ้านเค้าไปทั่ว โดยเฉพาะผู้ชาย ใช้รูปเป็นดอกหญ้าก็ดูเหมือนจะรู้ว่าตัวเองเป็นแค่ดอกหญ้าไม่มีใครเค้าสนใจ ไม่ได้มีค่าอะไรเลย เข้าใจตัวเองก็ดีแล้ว อย่าหวังสูง เป็นครูบาอาจารย์ ทำตัวแบบนี้ เวลาไปสอนลูกศิษย์ ไม่รู้สึกอะไรบ้างเหรอ เวลาสอนลูกศิษย์ผู้หญิง ว่าเราต้องรักนวลสงวนตัว นะ แต่ครูเอง คิดถึงคนนั้น คนนี้ เป็นกำลังใจให้เสมอ แสดงตัวมากเกินไปหรือเปล่าจ๊ะคุณครู
————————————————————
อีเมลนี้ส่งมาจาก: 125.24.36.68
supp...@gotoknow.org
และยังมีข้อความแสดงความคิดเห็นอีกสองข้อความ ที่ไปแสดงอยู่ในลานแมงมิม ซึ่งผู้เขียนเป็นเจ้าของใน lanpanya.com ซึ่งผู้เขียนคิดว่าทั้งหมดเป็นข้อความจากบุคคลเดียวกัน ถึงแม้ว่าเลขไอพีของเครื่องและอีเมลที่แสดงจะแตกต่างกันก็ตาม
pinkky
pinkky09@hotmail.com | 125.24.10.87
พ่อแม่คงกลัวว่าจะไปเสียท่ากับคนในบล๊อกละมั้ง รู้สึกว่าพยายามจะแสดงตัวตนเหลือเกิน ว่าอยากจะหา….ในบล๊อก
จาก จดหมายถึงเพื่อน..ฉันเป็นนักโทษแหละ, 2009/03/27 at 5:15 (เย็น)
pinkky
pinkky09@hotmail.com | 125.24.10.87
อ่านดูแล้วเป็นชีวิตที่น่าเห็นใจและน่าชื่นชมคนหนึ่ง แต่คุณแม่คงลืมสอนเรื่องยางอายให้อีกเรื่องนะครูมิม เพราะเป็นครูแม้ว่าเขียนในบล๊อกไม่น่าจะแสดงความกระ….กระ…..กับคนอื่นโดยเฉพาะผู้ชาย รู้สึกว่ากำลังจะหาเป้าหมายอะไรบางอย่าง หรือหวังรวยทางลัด ถึงได้พยายามจะสือแม้กระทั่งในบล๊อกว่าตัวเองใจตรงกับเค้า คิดถึงเค้า คิดถึงเสมอ อ่านดูแล้ว ครูมิมน่าจะกลับไปให้คุณแม่สอนเรื่องสุภาษิตสอนหญิงอีกเรื่องนะ
จาก นิยายชีวิต…, 2009/03/27 at 5:13 (เย็น)
และข้อความต่อไปนี้เป็นข้อความของผู้เขียนจะเขียนถึงผู้หวังดี…
เมื่อได้รับอีเมลฉบับนี้ผู้เขียนกลับไปดูบันทึกเก่าและข้อแสดงความคิดเห็นในบันทึกที่ผ่านๆ มาทั้งสองบล็อก ไม่ว่าจะเป็นบันทึกของครูมิม หรือ เรื่องเล่าครูอาชีวะ ไม่มีบันทึกหรือการแสดงความคิดเห็นไหน ที่ผู้เขียนมีเจตนาหรือส่อไปในทางชู้สาว หรือมีเจตนาเพื่อเข้ามาหาผู้ชายอย่างที่ ผู้ไม่หวังดีกล่าวอ้างและกัลยาณมิตรที่แลกเปลี่ยนกันสำรวจดูแล้วส่วนใหญ่เป็นผู้หญิงมากกว่าเป็นผู้ชาย การเข้ามาในสังคมออนไลน์แห่งนี้ ผู้เขียนหวังเพื่อเข้ามาเก็บเกี่ยวความรู้ที่สมาชิกทุกท่านร่วมกันแชร์ประสบการณ์ มิได้มีเจตนาอื่นแอบแฝง
การที่ผู้หวังดี มาตัดสินว่าผู้เขียนมีเจตนาเข้ามาเพื่อจับผู้ชาย ใจง่าย หรือไม่รักนวลสงวนตัวนั้น ฟังดูอาจเป็นคำกล่าวหาที่รุนแรงไปหน่อย แต่ผู้เขียนก็เข้าใจว่า ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะตัดสินอะไรในอย่างที่ตัวเองคิด ในความเข้าใจของผู้เขียนคิดว่าการจะตัดสินอะไรลงไปนั้นมันต้องมีผลมาจากพื้นฐานทางด้านจิตใจหรือพื้นฐานของครอบครัวเป็นหลัก คนที่มีพื้นฐานครอบครัวที่ดีที่อบอุ่นก็มักจะเข้าใจชีวิต และสร้างสรรค์แต่สิ่งดีๆ เพื่อสังคม แต่บางคนที่พื้นฐานครอบครัวไม่อบอุ่นก็อาจมีปมในชีวิต ที่ทำให้สามารถทำในสิ่งที่คนปกติไม่ทำกัน ซึ่งอันนี้ก็น่าเห็นใจเป็นอย่างยิ่ง
ซึ่งผู้เขียนก็โชคดีที่มีพื้นฐานครอบครัวที่อบอุ่น ไม่ได้มีปัญหาหรือมีปมใดๆ ในใจทั้งสิ้น การที่บอกว่าผู้เขียนต้องกลับไปให้คุณแม่สอนเรื่องสุภาษิตสอนหญิงนั้น ผู้เขียนคิดว่าไม่จำเป็นต้องกลับไปให้ท่านสอนอีก เพราะผู้เขียนเข้าใจเรื่องมารยาทและขนบธรรมเนียมของหญิงไทยเป็นอย่างดี และมีมารยาทที่ดีต่อสังคมพอที่จะไม่วิพากษ์วิจารณ์หรือตัดสินคนอื่นแบบที่ผู้หวังดีกำลังกระทำอยู่ในขณะนี้ จึงอยากให้ผู้หวังดีเก็บไปคิด เพราะการที่ผู้หวังดีขาดมารยาทในการแสดงความคิดเห็นที่สร้างสรรค์และหลบอยู่หลังอีเมลแบบนี้ เป็นสิ่งที่ปัญญาชนไม่พึงกระทำเป็นอย่างยิ่ง
อย่างไรก็แล้วแต่ไม่ว่าผู้หวังดีจะมีเจตนาหวังดีหรือไม่อย่างไรก็ตาม ผู้เขียนเข้าใจและพร้อมจะเรียนรู้การใช้ชีวิตบนสังคมออนไลน์แห่งนี้ ว่าสังคมทุกสังคมก็มีทั้งคนดีและคนไม่ดี การที่เราจะคาดหวังว่าทุกคนจะเป็นคนดีและสมบูรณ์ทั้งกายและจิตใจเรานั้นคงเป็นเรื่องยาก เพราะฉะนั้นเราต้องเรียนรู้และยอมรับเพื่อที่จะใช้ชีวิตอยู่ในสังคมแห่งนี้ให้ได้……ก็เท่านั้นเอง
ขอบคุณกัลยาณมิตรทุกท่านที่ร่วมกันสร้างสรรค์โลกเสมือนแห่งนี้ให้งดงามในใจของผู้เขียนตลอดระยะเวลา 3 ปีที่เป็นสมาชิก…
ขอบคุณค่ะ
ครูมิม…
« « Prev : เขียนที่ห้องใต้หลังคา….(บันทึกตกค้างจากสวนป่า)
Next : คนคนนั้น บอกกับฉัน… » »
21 ความคิดเห็น
จะดีจะชั่ว อยู่ที่ตัวกำหนด หาใช่ผู้ใดกำหนด
…
ขับเคลื่อนอารมณ์ ต้องมีสติ
ขับเคลื่อนชีวิต ต้องมีความดีงาม
…
ขับเคลื่อนด้วยความดีแล้ว ถึงมีอุปสรรคขวกหนามมาขวางกั้น ก็มิอาจทัดทานความดีได้
..
ขอให้ดำเนินชีวิต ด้วยสติและความดีงาม ต่อไป
เป็นกำลังใจให้นะครับ แล้วค่อยคุยกันยาวๆ
โทษทีนะจ๊ะ ตอนที่มิมโทรมาพี่ล่ะยุ๊งยุ่ง
แต่ถึงยุ่งอย่างไร พี่ก็พยายามเรียงลำดับความสำคัญในชีวิตอยู่จ๊ะ
ถ้าอะไรหรือใครที่ไม่สำคัญ ไม่ใช่คนที่เรารักหรือไม่รักไม่ได้ปรารถนาดีกับเรา ไม่มีคุณค่าต่อชีวิตหรือความรู้สึก พี่ก็จะไม่ใช้เวลาด้วย หรือใช้ให้น้อยที่สุด
เพราะขณะที่กำลังเพ่งพิศสิ่งหรือคนเหล่านี้ ก็เป็นการทอดทิ้งหรือละเลยคนที่เรารักหรือรักเราอย่างไม่รู้ตัวไปด้วย
เนอะ
(^_^)
เกี่ยวกันไม๊เนี่ยะ?
ยุ่งมากก็หาเวลามาพักผ่อนสมองน๊า บ้านสวนรอคอยอยู่เสมอจ้า
ไปนอนนับดาวกัน…รอ รอ รอ รอ รอ รอ รอ จ้า
ครูน้องมิมคะ
ทำไมคนเขาถึงมีการใช้ความรุนแรงผ่านเมลกันได้ถึงขนาดนี้
สำหรับพี่นะ…ข้อความเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ และพี่ถือว่าเป็นการเขียนที่ไม่สร้างสรรค์อย่างมาก ..และไม่รู้ว่าเป็นจดหมายที่มุ่งหวังอะไรบ้าง
……
เป็นกำลังใจให้นะคะ
อุ้ยขา….
มิมก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่า ผู้หวังดี คนนี้มีเจตนาอะไร ลองให้ท่านคอนเช็คดูจาก IP ของเครื่องแล้ว ตรวจสอบได้เพียงว่ามาจากผู้ใช้บริการจาก TOT แต่ไม่สามารถรู้ได้ว่าอยู่ไหน เบอร์ TOT อะไร
ครั้งนี้เป็นครั้งแรกค่ะที่ได้รับเมลและข้อความแสดงความคิดเห็นที่รุนแรงแบบนี้ ตั้งแต่อยู่สังคมแห่งโลกเสมือนจริง มาสามปี นี่เป็นครั้งแรกค่ะ
และมิมก็มั่นใจว่า ตลอดเวลาที่ผ่านมา มิมได้ปฏิบัติตนต่อเพื่อนร่วมสังคมโลกเสมือนอย่างสร้างสรรค์ ไม่เคยมีเจตนาอื่นใดมาแอบแผง ดังที่ผู้หวัดดีคนนี้กล่าวอ้างแต่อย่างใด
ผลกรรมใดที่มีต่อคนผู้นี้ มิมขออโหสิกรรมให้ทุกอย่างค่ะอุ้ย …….
ขอบคุณสำหรับกำลังใจอุ่นๆ จากอุ้ยค่ะ…….
ยิ่งในลานปัญญา ยิ่งยากใหญ่ที่ใครจะทราบว่าลานนี้เป็นของใคร นอกจากคนในลานกันเองเท่านั้น และลานแมงมิม ซึ่งมิมเป็นเจ้าของ ก็ไม่ค่อยได้ขึ้นบันทึกใหม่ จึงไม่มีโชว์อยู่หน้าเวปคนที่ไม่รู้จักมิมก็ยากที่จะไปหาอ่านได้ เพราะฉะนั้น จึงตั้งข้อสังเกตว่าเจ้าของอีเมลและความคิดเห็นดังกล่าว จะต้องเป็นคนที่รู้จัก g2k และรู้จักสมาชิกในลานปัญญาว่าลานนี้เป็นของใครของใครอย่างแน่นอน ซึ่งคิดว่า ผู้หวังดีคนนี้ รู้จักพวกเราในลานเป็นอย่างดี และติดตามอ่านความเคลื่อนไหวของพวกเราอยู่ แต่จะคาดเดาว่ามีเจตนาอย่างไรก็ไม่อาจทราบได้ มิมอยากให้ทุกคนได้รู้ค่ะว่า ในสังคมแห่งปัญญาของเรานี้มีคนจำพวกนี้อยู่ แต่อย่าได้กังวลว่ามิมจะทุกข์ และเศร้าหมองเพราะเรื่องนี้นะคะ….ตอนนี้มิมสบายดีค่ะทั้งร่างกายและจิตใจ….
อยากฝากอีกอย่างค่ะ หากเราไม่ร่วมกันสร้างสรรค์สิ่งดีงามให้เกิดในสังคมแห่งปัญญาของเรา ก็จะมีคนพวกนี้จ้องทำลายอยู่ …….คนประเภทนี้ขี้ขลาด และไม่มีคุณค่ากับสังคมของเราแม้แต่นิดเดียวค่ะ
ขอบคุณทุกท่านที่ให้กำลังใจค่ะ
น้องมิมจ๋า คิดดีทำดีแล้วละค่ะ ที่ไม่เศร้าหมองและทุกข์กับเรื่องเหล่านี้
ใครคิดก็ปล่อยให้เขาคิดไปเหอะนะ ในเมื่อคนที่เขาคิดมิใช่ตัวเรา
ใครอยากให้เราเป็นเหยื่ออารมณ์ ถ้าหากเราไม่ยอมซะอย่าง ก็เป็นเหยื่อไปไม่ได้หรอก
ใครจะตัดสินเรา หากเรามั่นใจในตัวเราว่าบริสุทธิ์ใจ สติจะพาตัวเราไปสู่ถิ่นแดนที่ดีเสมอสำหรับใจเรานะน้อง
หากใจไปโกรธตอบ นั่นหมายถึงอัตตาเรายอมรับว่า “ใช่”
แผ่เมตตาให้เขาเถอะค่ะ อานิสงค์จะได้ช่วยให้เขาคิดดี ทำดีขึ้นค่ะ
ใจที่มีแต่อกุศล มีแต่ความเร่าร้อน ใจที่มีกุศล มีแต่ความเย็นสบาย
ช่วยกันๆทำให้สังคมมีแต่ความดีงามเถอะค่ะ
ยังไงๆภาษิตที่ว่า ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัว มันยังขลังนะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
สวัสดีครับน้องมิม
สิ่งที่เข้าตามีทั้งดีและด้อย เลือกดูเอาแต่สิ่งที่ดีๆ เอาไปปรับใช้
สิ่งที่เข้าหูมีดีและด้อย เลือกฟังเอาแต่สิ่งที่เกิดประโยชน์สิ่งที่เข้ามาในใจมีทั้งดีและด้อย เลือกใส่ใจเอาแต่สิ่งที่น่าชื่นใจ สบายใจ และพอใจครับ
โลกเรามีทั้งมืดและสว่างเสมอ มืดและสว่างจากแสงอาทิตย์นั่นเป็นเรื่องธรรมดา
แต่การมืดและสว่างทางใจหรือปัญญานั้นยากแท้ที่จะแก้ไขใครได้
ดีและชั่วมีอยู่ทั่วไป อยู่ที่เราจะเลือกเสพ เลือกเดินครับ
ขอให้น้องสาวสบายใจเถิดว่า เราทำำดีแล้วสบายใจในทุกๆสิ่งที่ทำครับ
มีความสุขในการทำงานนะครับ
รู้ว่าขี้ก็ห่างๆไว้ ขืนไปเตะเหม็นติดเท้าเปล่าๆ
ตั้งใจจะเข้ามาเป็นกำลังใจให้น้องครูมิม
จำได้ว่าน้องมิมเข้ามาคอมเม้นท์ในบันทึกแรกของพี่ใน g2k
มันเป็นความรู้สึกที่ดีในการเข้ามาเขียนบันทึก และมีคนที่ไม่เคยรู้จักมาทักทาย และจนกระทั่งได้รู้จักตัวจริง
คนที่เข้ามาแสดงความคิดเห็นในลักษณะอย่างนี้ วิเคราะห์ได้ว่าเป็นคนรู้จักน้องมิม และหมั่นไส้ในการที่มีคนมารุมรักน้องมิม แบบว่าขาดความอบอุ่นน่ะ
อย่าไปถือสาเขาเลยเพราะเขาน่าสงสาร แต่สิ่งที่เขาบอกหากเรามองในแง่ดีก็ดีนะ ดีที่เตือนให้เรามีสติรู้ตัวตลอดเวลาว่าเราทำอะไรอยู่ คิดในแง่ดีก็ขอบคุณเขาที่ช่วยเตือนสติ เพียงแต่เขาไม่เข้าใจในสิ่งที่พวกเราทำ หากเขาไม่เปิดใจก็ปล่อยให้เป็นบัวเต่าถุยต่อไปเหอะ..อิอิ
หมอเจ๊ขา….ก็ยอมรับค่ะว่ารู้สึกแต่ก็แค่แป๊บเดียวค่ะ แต่จะไม่เก็บมาเป็นอารมณ์ให้ชีวิตต้องเศร้าหมองหรอกค่ะ
ตัวเราเองเรารู้ดีค่ะว่าเรากำลังทำอะไร และมีจุดมุ่งหมายอะไร แม้ใครจะมองจะว่าเราอย่างไร ก็ไม่เท่ากับเรารู้ใจเราเองหรอกค่ะ มิมเชื่อมั่นในสิ่งดีๆ ที่มิมตั้งใจทำ ใครจะมองเป็นอย่างอื่นก็ช่างเค้าค่ะ…
ขอบคุณกำลังใจจากคุณหมอค่ะ หากได้กอดอุ่นๆ ก็จะดีกว่านี้นะคะ อิอิ
คิดถึงคุณหมอค่ะ
สิ่งดีและไม่ดีมีอยู่รอบตัวเราทุกวัน หากเรารู้จักเลือกสิ่งดีๆ เข้ามาในชีวิตเรา เราก็จะเป็นสุข และเก็บสิ่งไม่ดีนั้นไว้ให้ได้เรียนรู้นะคะ
ขอบคุณพี่เม้งมากค่ะ..ที่ให้สติ รักษาสุขภาพนะคะ
เพราะถึงไม่ได้เผลอไปเหยียบมันเข้า เดินเฉียดนิดเดียวก็ได้กลิ่นอยู่ดี
เพราะฉะนั้น ต้องเดินห่างๆ จะได้ไม่เหม็น อิอิ
ขอบคุณมากค่ะ ที่เข้ามาให้กำลังใจ การที่อยู่ในสังคมออนไลน์แห่งนี้มันก็ต้องมีคนที่รักเรา และมีคนที่เกลียดเราบ้าง ที่เค้าเกลียดเรา เพราะเค้าอาจยังไม่ได้สัมผัสตัวตนที่แท้จริงของเราต่างหาก เพราะถ้าเขารู้จักตัวตนของมิม รู้จักพื้นฐานทางครอบครัว เขาจะไม่มีวันพูดสิ่งที่ไม่ดีแบบนี้กับมิมแน่นอน ก็ต้องให้อภัยเขา เพราะเขายังไม่มีโอกาสได้เรียนรู้เรา น่าเห็นใจเขาอย่างที่ท่านอัยการว่าแหละค่ะ
ที่สำคัญเรารู้ตัวเราเอง ว่ากำลังทำอะไร …….นี่คือสิ่งที่ต้องเตือนตัวเองทุกวันให้มีสติอยู่ตลอดเวลา……นะคะ
สู้ๆ
เรื่องนี้ ชิวๆ
อย่าใส่ใจ
ใจเราร่มเย็นเป็นพอ
อิอิ
คิดเหมือนอุ้ยเลยค่ะ ..ทำไมเขาใช้ความรุนแรงผ่านเข้ามาในเมลล์
เป็นกำลังใจให้นะคะ
อิอิ……….ทามมาดา ของคน อีกประเภท ที่เป็นเหมือนที่พูดไว้เลย คนนั้นแหละเป็นทั้งๆที่เขียนเอง ………. อิอิ
ขอบคุณกำลังจากพี่หนิงค่ะ…คนเรามีหลายรูปแบบจริงๆ นะค่ะ เจอแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน เราจะได้ศึกษาไว้อีกกรณีหนึ่งนะคะ..
เฮียเหลียงค่ะ…ไอ้คนๆ นั้นหน่ะ ก็อยากรู้นะว่าใคร อิอิ เฮียเหลียงรู้ป่าวค่ะ 55