ลานครูมิม

ไม่รู้ว่านโยบายของผู้บริหารเป็นอย่างไร ถึงได้มีการสั่งให้นักการตัดต้นไม้กันนัก

นับตั้งแต่มาทำงานที่นี่เป็นเวลาเกือบสามปี เห็นการตัดต้นไม้ในวิทยาลัยแถบนับครั้งไม่ถ้วน

หลังตึกที่เป็นห้องพักครู เมื่อก่อนร่มรื่นมากเพราะด้านหลังมีต้นไม้ใหญ่ อยู่หลายต้น แต่ตอนนี้ต้นไม้ใหญ่นั้นถูกตัดเสียราบคาบ

ไม่เหลือให้เห็นแม้แต่ตอ ตัดยังไม่พอ ยังเอารถมาขุดรากออกเสียนี่   ทำร้ายกันขนาดนี้เลยหรือ??? หากต้นไม้มันพูดได้

มันก็คงจะถามคำถามนี้เหมือนกันกับที่เราถามแหละ!!!

เมื่อต้นสัปดาห์จนถึงวันนี้ปลายสัปดาห์แล้ว เห็นการตัดและแต่งกิ่งต้นไม้อย่างมโหราฬ ไม่รู้ว่าทำไมต้องไปยุ่งกับต้นไม้นัก ต้นไหนที่มี

กิ่งก้านสาขาให้ความร่มรื่น ก็ตัดซะเหี้ยนเกรียนเลย  ร่มเงาก็ไม่มี กลางวันแดดก็ร้อนเปรี้ยง ถึงจะเป็นหน้าหนาว

แต่ตอนกลางวันก็ร้อนตับแทบแตกอยู่ดี

หน้าเสาธง เมื่อก่อนมีต้นปาล์มขนาดใหญ่ อยู่หลายต้น คาดว่าน่าจะปลูกมาตั้งแต่พร้อมการก่อตั้งวิทยาลัย เพราะต้นสูงใหญ่มาก

ปัจจุบันไม่เหลือร่องรอยให้เห็นแม้แต่ตอ

ในเดือนธัีนวาคม 2552 นี้ก็ครบรอบการก่อตั้งวิทยาลัยครบรอบ 70 ปี สงสัยเอาเองว่าเตรียมตัดต้นไม้เพื่อจัดงาน

เพราะเห็นว่างานนี้จะจัดอย่างยิ่งใหญ่  แต่เคยคิดไหม ว่าต้นไม้เหล่านั้นก็อยู่มาพร้อมกับวิทยาลัยมาเหมือนกัน

ทำไมถึงไม่มีโอกาสได้อยู่ฉลองวาระนั้นด้วย…….ถ้าคุณเป็นต้นไม้ คุณจะเศร้าใจไหม

มนุษย์เรามีแต่ทำลายธรรมชาติ…แล้ววันนี้เราพร้อมไหม หากธรรมชาติจะเอาคืนบ้าง???

คำบ่นของคนตัวเล็กๆ ขององค์กร คงไม่ดังพอจะไปถึงผู้บริหาร

จึงมาบ่นไว้ที่นี่แหล่ะ …อิอิ

« « Prev : ว่าด้วยเรื่องของพ่อที่ไม่กินเนื้อสัตว์