ลานครูมิม

 วันก่อนได้คุย MSN กับคุณหมอจอมป่วน คุณหมอบอกให้เขียนไผเป็นไผซะดีๆ เลยบอกคุณหมอไปว่า เรื่องราวของผู้เขียนนั้นตั้งแต่เล็กจนโตยิ่งกว่านิยายน้ำเน่า  คุณหมอกลับบอกมาว่าถึงจะเน่าก็โป๊ะๆ แป้งหน่อยก็จะหอมเอง  นึกไม่ออกเลยว่าจะเขียนออกมาอย่างไรดี  แต่เมื่อรับปากคุณหมอจอมป่วนไปแล้ว อย่างไรก็ต้องเขียน ไม่มีทางหลีกเลี่ยงได้ซะแล้ว   ผู้เขียนเลยเขียนออกมาแบบเล่าไปเรื่อยๆ เหมือนเล่าสู่กันฟังนะคะ อ่านต่อ »

อีกสองวันก็จะถึงวันเกิดพ่อแล้ว  (17 พ.ย.51)  หนูรู้ว่าพ่อรอโทรศัพท์หนู เพราะวันนี้เป็นวันสุดท้ายของสัปดาห์  วันนี้หนูได้ยินโทรศัพท์ของแม่ตั้งแต่หกโมงเช้าแล้วค่ะ  เป็นปกติเหมือนทุกครั้งแต่หนูก็ยังไม่ชินนะจ๊ะแม่จ๋า…เพราะมันเช้าเหลือเกิน  บางทีหนูก็ไม่รู้หรอกว่าใครโทรมา  เพราะไม่ได้ดูชื่อ กดรับ อ่านต่อ »

เมื่อวานนี้ กลับจากทำงานตอนเย็น  ก็ได้ข่าวว่าข้าวหอมลูกที่บ้านกำลังจะให้กำเนิดเจ้าตัวเล็ก  งานนี้เล่นเอาตื่นเต้นกันไปทั้งบ้าน  กลัวว่าข้าวหอมจะคลอดเองไม่ได้  เพราะเป็นท้องแรก ดิฉันรีบหาลังเก่าๆ และผ้า ปูให้เรียบร้อย  สักพักข้าวหอมก็เริ่มเบ่ง  ประมาณครึ่งชั่วโมงผ่านไป  ลูกตัวแรกของข้าวหอมก็หลุดออกมา อ่านต่อ »