ลานครูมิม

 

เมื่อวานนี้ กลับจากทำงานตอนเย็น  ก็ได้ข่าวว่าข้าวหอมลูกที่บ้านกำลังจะให้กำเนิดเจ้าตัวเล็ก  งานนี้เล่นเอาตื่นเต้นกันไปทั้งบ้าน  กลัวว่าข้าวหอมจะคลอดเองไม่ได้  เพราะเป็นท้องแรก ดิฉันรีบหาลังเก่าๆ และผ้า ปูให้เรียบร้อย  สักพักข้าวหอมก็เริ่มเบ่ง  ประมาณครึ่งชั่วโมงผ่านไป  ลูกตัวแรกของข้าวหอมก็หลุดออกมา ดิฉันและหลานๆ ห้าหกคนที่คอยลุ้น  ได้เฮ…กันลั่นบ้าน  คิดดูว่าเสียงดังขนาดไหน  เพื่อนบ้านต่างพากันมามองๆ ดูว่าเกิดอะไรขึ้น พอรู้ว่าเรากำลังลุ้นลูกของข้าวหอมอยู่ ก็พากันมาช่วยลุ้นด้วย  กลายเป็นกิจกรรมเสริมสร้างความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนบ้านไปในค่ำของวันนั้น

 

ข้าวหอมคลอด ในวันสิ้นเดือนของเดือนตุลาคม  ตรงกับวันฮาโลวีนพอดี 

 

 

 สายใยความรักระหว่างแม่กับลูก

 

เคยมีคนบอกว่าสายสะเดือที่เป็นสายใยความรักระหว่างแม่กับลูกนั้นเหนียวมาก  ตัดอย่างไรก็ไม่ขาด เหมือนความรักที่แม่มีต่อลูกที่ไม่มีวันจืดจางไปไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานสักเท่าใด…..ข้าวหอมกัดกินรกของลูกน้อยจนหมด เหลือสายสะดือ ที่ข้าวหอมต้องใช้เวลานานมากกว่าจะกัดให้สายสะดือนั้นขาดได้   สัญชาตญานของเพศแม่…ที่มหัศจรรย์ยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด ตอนแรกนึกว่าข้าวหอมจะไม่สามารถจัดการกับลูกน้อยของตัวเองได้เสียแล้ว  แต่ข้าวหอมเก่งมาก จัดการลูกน้อยได้ดีเยี่ยม…จนลูกน้อยสะอาดเอี่ยมและเริ่มเดินเข้าสู่อ้อมอกแม่ได้ในเวลาเพียงไม่นาน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

จนข้าวหอมคลอดลูกตัวที่สองออกมา

 

 

 

 

 

 

แป๊บซี่ก็ยังเฝ้าไม่ห่างหายไปไหน จนเผลอหลับไปในที่สุด

 

 

เจ้าตัวน้อยๆ เท้าสีชมพู  ปากสีชมพู  ร้องเสียงดังเชียว

 

 

พอเริ่มร้องก็คลานเข้าหานมแม่ในทันที…ไม่มีใครสอน แต่เป็นไปด้วยสัญชาตญาน

 

 

 

 

 

ตัวที่สามเกิดตามมาหลังจากครึ่งชั่วโมงผ่านไป

 

 

 

 

 

ข้าวหอมจัดการกัดน้ำถุงน้ำคล่ำที่ห่อหุ้มลูกน้อยอย่างรวดเร็ว

 

 

หลังจากกัดกินถุงน้ำคร่ำและกัดสายสะดือเรียบร้อยแล้ว ก็เลียทำความสะอาดลูกน้อยอย่างอ่อนโยน จนลูกน้อยสะอาดเอี่ยม

 

 

 

 

 

สามลูกน้อยที่น่ารักของข้าวหอม มหัศจรรย์แห่งชีวิตของแม่ที่เฝ้ารอ

 

ข้าวหอมลูกหมาตัวเล็กๆ ที่ดิฉันซื้อมาจากตลาดนัด  เฝ้าเลี้ยงดูอย่างทะนุทะนอม  ซุกซน ไฮเปอร์ ตามประสาหมาเด็ก  แต่วันนี้ข้าวหอมมีลูกตัวน้อยๆ ให้ฉันได้ชื่นชมตั้งสามตัว  ก่อนหน้านี้ฉันนึกไม่ออกเลยว่าหมาเด็กอย่างข้าวหอมจะเลี้ยงลูกตัวเองเป็นได้อย่างไร  ….แต่วันนี้ฉันเชื่อว่าข้าวหอมทำได้ และทำได้อย่างดีด้วย โดยที่ฉันไม่ต้องช่วยอะไรเลยแค่เฝ้ามองอยู่ใกล้ๆ เท่านั้น…..ข้าวหอมสอนให้ฉันได้รู้ถึงความมหัศจรรย์และสัญชาตญานของเพศแม่….ที่มันมีอยู่ในเพศแม่ทุกผู้ทุกคนไม่ว่าจะเป็นคนหรือสัตว์………….ขอบคุณข้าวหอมสำหรับความปลื้มปิติในวันนี้

 

ปล. สงครามการตั้งชื่อลูกน้อยของข้าวหอมจะบังเกิดขึ้นในบ้านเราในไม่ช้า…อิอิ

 

 

 

 

 

 

 

 

« « Prev : ท้องฟ้าคราม..นาข้าวเขียว..หัวใจพองโต

Next : เพราะวันเกิดของพ่อ..คือวันพิเศษของหนู » »