ลานโรงเรียน

วันอาทิตย์ อยู่ว่างๆ วาดรูปไปสองรูป  แต่ไม่ได้อย่างใจ   เลยหาอย่างอื่นทำ   ซึ่งก็ไม่มีอะไรดีไปกว่าเปิดเวป “ลานปัญญา”

ไม่ได้เปิดแค่วันเดียว  ใครต่อใครเขียนมามากมาย   อ่านแทบไม่ทัน  โดยเฉพาะ  ”ขาประจำ”   ที่แม่ใหญ่ สมัครเป็นแฟนคลับอยู่  เป็นคนหนึ่งที่เขียนเร็วมากๆ  และต้องรีบอ่าน  เพราะเธอขู่ว่า ถ้าไม่มีคนอ่าน เธอจะลบไม่ให้เปลืองที่ในลาน

คนๆนี้  ได้มีโอกาสเจอตัวเป็นๆมาแล้ว     ตอนเจอ และฟังวาจาคารม  ก็สะกิดใจว่า เหมือนใครหว่า รู้สึกคุ้นๆ  ยิ่งอ่านความคิด ความอ่าน  ในลาน อุแม่เจ้า ช่างมีอะไรคล้ายกันมากๆ ทั้งแนวคิดเรื่องฝรั่งมังค่า   ความปากคอจัดจ้าน   ความเป็นศิลปิน  ความเป็นนักเขียน ความเป็นนักวิทยาศาสตร์  ความเป็นนักเพลง เป็นนักเลง (อ้อ “นัก”  สุดท้ายนี้ไม่ค่อยเหมือนเท่าไหร่) และยังเป็น นักอะไรต่อมิอะไรอีกเหลือจะพรรณา

มาสะดุด  อยู่ที่  บล๊อคสุดท้าย เกี่ยวกับเพลง “Perhaps love is….” ที่มีชื่อแม่ใหญ่ไปอ้างอิงนิดหน่อย    และอ่านจากคอมเมนท์ ก็มีคนอยากทราบความหมาย เลยนึกสนุก  เอาความเป็นอดีตครูสอนภาษาอังกฤษ  กับเคยเป็น คนชอบเขียนกลอนเล่นๆ สมัยเรียนอยู่โบราณคดี มาผสมกัน  ก็เลยมีผลผลิตออกมาดังต่อไปนี้ (ผิดถูกอย่างไร ใครจะท้วงติง ตามสบาย  เพราะบางตอนก็ต้องให้ กลอนพาไปเหมือนกัน)

Perhaps love is like a resting place
A shelter from the storm
It exists to give you comfort
It is there to keep you warm
And in those times of trouble
When you are most alone
The memory of love will bring you home\

บางทีรัก คงจะคล้ายให้ที่พัก
เมื่อพายุกระหน่ำหนัก โถมเข้าใส่
เพื่อให้ปลอด รอดพ้นจากผองภัย
ความทรงจำ นำรักให้ ได้กลับมา

Perhaps love is like a window
Perhaps an open door
It invites you to come closer
It wants to show you more
And even if you lose yourself
And don’t know what to do
The memory of love will see you through

บางทีรัก อาจจะเป็น เช่นหน้าต่าง
และประตู ที่เปิดกว้าง อยู่ข้างหน้า
ยามสับสน ขอเชิญให้ ใกล้เข้ามา
ความทรงจำ นำรักพา มาด้วยกัน

Oh, Love to some is like a cloud
To some as strong as steel

บางคนว่า ความรักเบาราวปุยเมฆ
แต่บางคนว่าเหมือนเหล็ก ที่แกร่งกั้น

For some a way of living
For some a way to feel

บ้างว่าเป็น ทางชีวิตสืบเผ่าพันธุ์
บ้างว่าเป็น เหมือนฝัน ผ่านอารมณ์

And some say love is holding on
And some say letting go
And some say love is everything
And some say they don’t know

บ้างอยากจะยึดยื้อถือเอาไว้
บ้างปล่อยไปตามทางที่เหมาะสม
บ้างยกเป็นทุกอย่างแสนชื่นชม
บ้างโง่งมไม่รู้จัก รักเป็นไง

Perhaps love is like the ocean
Full of conflict, full of pain
Like a fire when it’s cold outside
Thunder when it rains
If I should live forever
And all my dreams come true
My memories of love will be of you

บางที่รักอาจเป็นมหาสมุทร
ที่แสนสุดลึกล้ำช้ำชอกจิต
เป็นไฟเย็นหรือเป็นน้ำอมฤต
สายฟ้าฟาดมืดมืด ทุกทิศทาง

แต่ถ้าฉันได้อยู่คู่นิรันดร์
และความฝันเป็นจริงทุกสิ่งอย่าง
ความทรงจำรักฝากไว้ไม่เลือนราง
จะขอวางหัวใจไว้ที่เธอ