ลานโรงเรียน

ขอแอบเขียนแบบไม่ค่อยวิชาการหน่อย  คงไม่ถูก Logos ตำนิว่าใช้ลานไม่คุ้มนะคะ  อยากเอาเบคแฮมขึ้นโชว์แบบเดี่ยวๆบ้าง  เพราะมันเป็นหมาแสนรู้มากๆ 

บ้านแม่ใหญ่ และบ้านลูกสาวอยู่คนละบริเวณ  ห่างกันประมาณ ครึ่งกิโล  แต่ที่บ้านลูกสาวมีบ่อน้ำ  ดังนั้น มันจะต้องเดินทางไปอาบน้ำขัดสีฉวีวรรณแทบทุกวันที่บ้านยายจิ๊ก  ขากลับก็จะเดินเชิดหน้าพา เจ้าสามขา (เพื่อนหมาที่เราไม่ค่อยอยากต้อนรับเท่าไหร่)  เข้ามาเดินเบ่งในบ้านเราด้วย 

เดิมเราอยากให้เบค อยู่ในเขตบ้าน หรือขังกรงไว้ เพราะเราเห็นเขาเป็นหมาบางแก้วที่ใครๆว่าดุ   แต่ไม่ประสบความสำเร็จ  สามารถปีนกำแพง ข้ามรั้ว  ได้ยังกับลิง ขังก็ไม่ได้  เคยทำได้ครั้งเดียว  พอมันรู้วันหลังจับไม่ได้เลย  เมื่อเรายอมแพ้ให้มันเป็นหมาอิสระ มันก็ไม่แสดงอาการดุไปกัดใคร ก็เลยวางใจ ปล่อยเลยตามเลย  เพิ่งมาสังเกตว่ามันมีรายการจองเวรกับคนเฉพาะบางคนที่มันไม่ชอบ  คือ เจ้าหน้าที่ฝ่ายธุรการของโรงเรียน ที่คอยไล่ให้มันกลับบ้าน ไม่ให้มันเข้าไปในบริเวณโรงเรียน เพราะกลัวไปรบกวนเด็กนักเรียน  มันก็ยอมเชื่อฟัง ไม่ไปโรงเรียน แต่ถ้าแม่ใหญ่ ให้พวกธุรการเอางานเข้ามาส่งในบ้าน มันจะวางก้าม ทำตาเขียว และแอบแง๊บเขาจนขาเขียว  จนเดี๋ยวนี้เจ้าหน้าที่ธุรการไม่กล้าเข้าบ้านเลย

น่าสงสารที่ตอนมันเป็นหนุ่ม มันไปกัดกับหมาอีกตัวหนึ่ง และมันโดนกัด “ไข่” จนเราต้องเอาไปหาหมอ และหมอตัด ไข่ มันออก  มันจึงเป็นขันที ไปเสียแล้วตั้งแต่ในตอนนั้น

วีรกรรมอีกอย่างหนึ่งที่เพิ่งสังเกตเห็นก็คือ มันชอบเดินออกไปที่ร้านอาหารหน้าปากซอย  ทั้งๆที่เราก็มีอาหารให้มันกินไม่มีอดหยาก  คิดว่าคนแถวนั้นเขาคงเอ็นดูและให้อาหารมันด้วย  มันจึงชอบไปบ่อยๆ  วันหนึ่งแม่ใหญ่ขับรถเข้าซอยมา ขณะที่มันเดินสวนออกไป   เชื่อหรือไม่ว่า มันเอาหน้าหลบเข้าข้างทาง    เพราะมันนึกว่า  ถ้ามันไม่เห็นเรา  แล้วเราก็คงไม่เห็นมัน เหมือนกัน  มันร้ายจริงๆเลยเจ้าตัวนี้ 

ไหนๆก้เขียนเรื่อง หมาส่วนตัวไปแล้ว ก็ขอเอาความรู้เรื่อง  ประวัติหมาบางแก้ว  มาแบ่งปันกันหน่อย   ไปได้มาจากเวปหนึ่งในขอนแก่นนี่เอง      เห็นมีสาระน่ารู้เกี่ยวกับหมาพันธุ์นี้ จึงขอเอามาแชร์กับผู้สนใจเข้าไปอ่านดูได้ http://www.bangkaewkhonkaen.com/articles/484887/คอกสุนัขประกายบางแก้วขอนแก่น.html