แปลเพลงเก่า ให้เป็นกลอน

โดย maeyai เมื่อ 12 มิถุนายน 2011 เวลา 5:56 (เย็น) ในหมวดหมู่ งานอดิเรก #
อ่าน: 1715

วันอาทิตย์ อยู่ว่างๆ วาดรูปไปสองรูป  แต่ไม่ได้อย่างใจ   เลยหาอย่างอื่นทำ   ซึ่งก็ไม่มีอะไรดีไปกว่าเปิดเวป “ลานปัญญา”

ไม่ได้เปิดแค่วันเดียว  ใครต่อใครเขียนมามากมาย   อ่านแทบไม่ทัน  โดยเฉพาะ  ”ขาประจำ”   ที่แม่ใหญ่ สมัครเป็นแฟนคลับอยู่  เป็นคนหนึ่งที่เขียนเร็วมากๆ  และต้องรีบอ่าน  เพราะเธอขู่ว่า ถ้าไม่มีคนอ่าน เธอจะลบไม่ให้เปลืองที่ในลาน

คนๆนี้  ได้มีโอกาสเจอตัวเป็นๆมาแล้ว     ตอนเจอ และฟังวาจาคารม  ก็สะกิดใจว่า เหมือนใครหว่า รู้สึกคุ้นๆ  ยิ่งอ่านความคิด ความอ่าน  ในลาน อุแม่เจ้า ช่างมีอะไรคล้ายกันมากๆ ทั้งแนวคิดเรื่องฝรั่งมังค่า   ความปากคอจัดจ้าน   ความเป็นศิลปิน  ความเป็นนักเขียน ความเป็นนักวิทยาศาสตร์  ความเป็นนักเพลง เป็นนักเลง (อ้อ “นัก”  สุดท้ายนี้ไม่ค่อยเหมือนเท่าไหร่) และยังเป็น นักอะไรต่อมิอะไรอีกเหลือจะพรรณา

มาสะดุด  อยู่ที่  บล๊อคสุดท้าย เกี่ยวกับเพลง “Perhaps love is….” ที่มีชื่อแม่ใหญ่ไปอ้างอิงนิดหน่อย    และอ่านจากคอมเมนท์ ก็มีคนอยากทราบความหมาย เลยนึกสนุก  เอาความเป็นอดีตครูสอนภาษาอังกฤษ  กับเคยเป็น คนชอบเขียนกลอนเล่นๆ สมัยเรียนอยู่โบราณคดี มาผสมกัน  ก็เลยมีผลผลิตออกมาดังต่อไปนี้ (ผิดถูกอย่างไร ใครจะท้วงติง ตามสบาย  เพราะบางตอนก็ต้องให้ กลอนพาไปเหมือนกัน)

Perhaps love is like a resting place
A shelter from the storm
It exists to give you comfort
It is there to keep you warm
And in those times of trouble
When you are most alone
The memory of love will bring you home\

บางทีรัก คงจะคล้ายให้ที่พัก
เมื่อพายุกระหน่ำหนัก โถมเข้าใส่
เพื่อให้ปลอด รอดพ้นจากผองภัย

ความทรงจำ นำรักให้ ได้กลับมา

Perhaps love is like a window
Perhaps an open door
It invites you to come closer
It wants to show you more
And even if you lose yourself
And don’t know what to do
The memory of love will see you through

บางทีรัก อาจจะเป็น เช่นหน้าต่าง
และประตู ที่เปิดกว้าง อยู่ข้างหน้า

ยามสับสน ขอเชิญให้ ใกล้เข้ามา
ความทรงจำ นำรักพา มาด้วยกัน


Oh, Love to some is like a cloud
To some as strong as steel

บางคนว่า ความรักเบาราวปุยเมฆ
แต่บางคนว่าเหมือนเหล็ก ที่แกร่งกั้น

For some a way of living
For some a way to feel

บ้างว่าเป็น ทางชีวิตสืบเผ่าพันธุ์
บ้างว่าเป็น เหมือนฝัน ผ่านอารมณ์

And some say love is holding on
And some say letting go
And some say love is everything
And some say they don’t know

บ้างอยากจะยึดยื้อถือเอาไว้
บ้างปล่อยไปตามทางที่เหมาะสม
บ้างยกเป็นทุกอย่างแสนชื่นชม
บ้างโง่งมไม่รู้จัก รักเป็นไง


Perhaps love is like the ocean
Full of conflict, full of pain
Like a fire when it’s cold outside
Thunder when it rains
If I should live forever
And all my dreams come true
My memories of love will be of you

บางที่รักอาจเป็นมหาสมุทร
ที่แสนสุดลึกล้ำช้ำชอกจิต
เป็นไฟเย็นหรือเป็นน้ำอมฤต
สายฟ้าฟาดมืดมืด ทุกทิศทาง

แต่ถ้าฉันได้อยู่คู่นิรันดร์
และความฝันเป็นจริงทุกสิ่งอย่าง
ความทรงจำรักฝากไว้ไม่เลือนราง
จะขอวางหัวใจไว้ที่เธอ

« « Prev : ขอความเห็นผู้รู้ในลาน

Next : ปลุกพลังบวก » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

11 ความคิดเห็น

  • #1 maeyai ให้ความคิดเห็นเมื่อ 12 มิถุนายน 2011 เวลา 6:01 (เย็น)
    เขียนส่งท้าย ในลานโรงเรียน เพราะพรุ่งนี้ออกเดินทางตีสี่ไปศูนย์วิจัย สะแกราช คงไม่ได้อ่านไปสองวัน คนที่ชอบลบบล็อคตัวเอง ช่วยเก็บไว้ให้อ่านด้วยเด๊อ
  • #2 withwit ให้ความคิดเห็นเมื่อ 12 มิถุนายน 2011 เวลา 6:17 (เย็น)

    โห..แม่ใหญ่ ขั้นเทพเลยนะเนี่ย

    เพิ่งทราบว่ามีฐานทางโบราณคดี เพราะผมเองก็ ชอบทางนี้เหมือนกัน

    เคยมีคนแนะนำผมว่า คนอย่างผมนี้เหมาะกับอาชีพ

    นักโบราณคดี
    นักสืบ
    CEO
    นักสถาปัตย์
    และอะไรอีกอย่าง จำไม่ได้แล้ว ครับ

    เอ๊แล้วพรุ่งนี้จะได้เจอแม่ใหญ่ไหมหนอ จะขอเลี้ยงตอบแทนสักมื้อครับ

  • #3 ป้าหวาน ให้ความคิดเห็นเมื่อ 12 มิถุนายน 2011 เวลา 6:36 (เย็น)

    ลองวางดูค่ะ จะได้ไหมหนอ

    บางทีรัก คงจะคล้ายให้ที่พัก
    เมื่อพายุกระหน่ำหนัก โถมเข้าใส่
    เพื่อให้ปลอด รอดพ้นจากผองภัย
    ความทรงจำ นำรักให้ ได้กลับมา

    บางทีรัก อาจจะเป็น เช่นหน้าต่าง
    และประตู ที่เปิดกว้าง อยู่ข้างหน้า
    ยามสับสน ขอเชิญให้ ใกล้เข้ามา
    ความทรงจำ นำรักพา มาด้วยกัน

    บางคนว่า ความรักเบาราวปุยเมฆ
    แต่บางคนว่าเหมือนเหล็ก ที่แกร่งกั้น
    บ้างว่าเป็น ทางชีวิตสืบเผ่าพันธุ์
    บ้างว่าเป็น เหมือนฝัน ผ่านอารมณ์

    บ้างอยากจะยึดยื้อถือเอาไว้
    บ้างปล่อยไปตามทางที่เหมาะสม
    บ้างยกเป็นทุกอย่างแสนชื่นชม
    บ้างโง่งมไม่รู้จัก รักเป็นไง

    บางที่รักอาจเป็นมหาสมุทร
    ที่แสนสุดลึกล้ำช้ำชอกจิต
    เป็นไฟเย็นหรือเป็นน้ำอมฤต
    สายฟ้าฟาดมืดมืด ทุกทิศทาง

    แต่ถ้าฉันได้อยู่คู่นิรันดร์
    และความฝันเป็นจริงทุกสิ่งอย่าง
    ความทรงจำรักฝากไว้ไม่เลือนราง
    จะขอวางหัวใจไว้ที่เธอ

  • #4 ป้าหวาน ให้ความคิดเห็นเมื่อ 12 มิถุนายน 2011 เวลา 6:48 (เย็น)

    ขออนุญาตแม่ใหญ่ นำไปแบ่งให้เพื่อนๆอ่านด้วยนะคะ เพราะมากค่ะ ขอบพระคุณค่ัะ

  • #5 withwit ให้ความคิดเห็นเมื่อ 12 มิถุนายน 2011 เวลา 7:10 (เย็น)

    เพราะมากๆ เทพจริงๆ อยากให้พี่ชายสุดที่รักผมได้ยิน คงเพ้อ

  • #6 Logos ให้ความคิดเห็นเมื่อ 12 มิถุนายน 2011 เวลา 8:18 (เย็น)

    กด shift+return คือขึ้นบรรทัดใหม่โดยไม่ขึ้นย่อหน้าใหม่ครับ (ขึ้นย่อหน้าใหม่ เหมือนมีบรรทัดมาคั่น)

  • #7 withwit ให้ความคิดเห็นเมื่อ 12 มิถุนายน 2011 เวลา 8:45 (เย็น)

    บ้างโง่งมไม่รู้จัก รักเป็นไง

    ขอเสนอทางเลือกว่า

    บ้างโง่งม ไม่รู้จัก รักสักนิด

    จะเข้ากันได้กับบทต่อไปครับ

  • #8 maeyai ให้ความคิดเห็นเมื่อ 12 มิถุนายน 2011 เวลา 9:03 (เย็น)
    #2#5 ขอบคุณที่ชม นานๆนึกสนุกแต่งสักที หยุดเขียนกลอนมานานแล้ว เห็นเนื้อเพลงมันเพราะดี เลยอดไม่ได้ วันที่ 13-14 ไม่ทราบได้เจอไหม แล้ว แต่พ่อครูเพราะยังไม่เห็นโปรแกรมค่ะ
    #3#4 ขอบคุณป้าหวาน ทีเขียนให้ใหม่ และไม่สงวนลิขสิทธิ์ค่ะเอาไปทำอะไรก้ได้
    #6 ขอบคุณที่ช่วยจัดหน้าให้ ตอนแรกพิมพ์ลงใน word แต่พอ copy มาใส่ แล้วมันไม่เหมือนเดิม ตอนเขียนก็ดูถูกต้อง แต่พอเข้าไปในลานแล้ว มัน ไม่เหมือนเดิม แก้อยู่นานค่ะ วันหลังถ้าเขียนอีกจะลอง shift+return ค่ะ อีกอย่างที่อยากถามคือ เวลามีคนส่ง forwarded mail เป็น powerpoint ที่มีทั้งรูปและเพลง และข้อคิดดีดีมาให้ อยากเอาลงลานเพื่อให้คนอื่นได้อ่านด้วย แต่ทำไม่เป็นค่ะ (หรือว่าfile มันจะใหญ่เกินไป)
  • #9 maeyai ให้ความคิดเห็นเมื่อ 12 มิถุนายน 2011 เวลา 9:17 (เย็น)
    #7 เพิ่งสังเกตว่าหลุดฉันทลักษณ์ไปจริงๆ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ
  • #10 อุ๊ยสร้อย ให้ความคิดเห็นเมื่อ 13 มิถุนายน 2011 เวลา 11:05 (เช้า)

    ขอบคุณค่ะ …อ่านคำแปลแล้ว…เอ้อ…เหมือนเห็นคนหนุ่มสาวที่ต้องการหาคำตอบของคำว่ารักและดูจะยังไม่เคยมีรักจริงๆ

    แต่สำหรับคนที่มีความรักจริงๆ ไม่ต้องอธิบาย…เป็นเรื่องปัจจัตตัง…อิอิ
    (แซวท่านวิดวิท ผ่านบันทึกแม่ใหญ่)

  • #11 withwit ให้ความคิดเห็นเมื่อ 13 มิถุนายน 2011 เวลา 7:14 (เย็น)

    แม่ใหญ่คงเพลินจนหลุดฉันทลักษณ์ ไปนิด แต่โห เวลาสั้นๆ เค้นออกมาได้ขนาดนี้นี่ สงสัยเมื่อสาวๆ คงแต่งเพลงยาวเสนาะหูมากๆ เลยนิ

    #10 ท่านพุทธทาส ท่านไม่เคยมีรัก แต่ท่านตอบว่า “มันเป็นเรื่องของการบ้าวูบเดียว” อย่างนี้เรียกว่า ปัจจัต”ติง” อิอิ


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่
You must be logged in to post a comment.

Main: 0.048433065414429 sec
Sidebar: 0.051899909973145 sec