ปลูกป่าทีพระบาทห้วยต้ม อ.ลี้ จ.ลำพูน
ต่อจากการปลูกป่าในหัวใจ ก็จะมาถึงการปลูกป่าที่พระบาทห้วยต้ม ก่อนที่จะนำต้นเอกมหาชัยมาลงหลักปักลำต้น เพื่อสร้างป่าให้กับชาวปกากะญอที่ที่นี่ ชาวเฮฯที่นำทีมโดยครูบา และลอกอดส์ ได้มาสำรวจพื้นที่ล่วงหน้า ก่อนที่จะมาปลูกป่าที่วัดพระบาทห้วยต้ม พี่น้องชาวเฮฯของเราก็หา ข้อมูลเกี่ยวกับพื้นที่ และ สำรวจพื้นที่ เพื่อให้ทุกอย่างดำเนินการได้อย่างสมบูรณ์ พอใกล้ถึงวันนัดแนะญาติมิตร ให้มาร่วมบุญปลูกสร้างป่าเอกมหาชัย ให้ชาวปกากะญอที่วัดพระบาทห้วยต้ม ในวันเสาร์ที่ 20 มิถุนายน 2552 พวกเราก็ขึ้นมาเตรียมงานล่วงหน้า ในวันที่ 17 มิย. 2552 ตกเย็นทานอาหารฝีมือชาวปกากะญอ เป็นอาหารมังสวิรัติ ที่อร่อยที่สุดเท่าเคยกินมา โดยเฉพาะผัดไทย ไม่ต้องปรุงรสอะไรเพิ่มเติมเลยค่ะ กินอาหารเย็นเสร็จเดินทางกลับไปพักที่ลำพูน ทั้งๆ ที่คุณอมราเชิญให้พักที่เรือนพักที่จัดไว้ให้ บรรยากาศดีมาก แต่ก็ต้องกลับมาพักที่ลำพูนถึงแม้จะกลับมืดค่ำก็ตาม
18 มิย. 2552 หลังจากมานอนพักที่ลำพูนวิล เช้ามาออกจากที่พักเพื่อใช้เวลาให้คุ้ม เพื่อทำความรู้จักกับลำพูนมากที่สุดภายในหนึ่งวัน แวะชมโรงเรียนมงคลวิทยา ตรงกับวันไหว้ครูพอดี มีโอกาสศึกษาประวัติความเป็นมาของโรงเรียนอย่างน่าประทับใจยิ่ง โดยเฉพาะภาพเก่าของบรรบุรุษ ที่น่าตื่นเต้นมากยิ่งขึ้นเมื่อเห็นภาพ อาม่า ของครูอึ่ง เจ้าของโรงเรียน อะไรจะบังเอิญเช่นนั้น Lin Hui ยัง งงเลยค่ะ ทำไมตัวเอง ช่างมี รูปใบหน้า ดวงตา ปาก คาง แม้แต่การมองที่คล้ายกันมาก แม้แต่คุณแม่ของครูอึ่งเห็นหน้าก็ยิ้มแล้วหันไปพยักหน้ากับครูอึ่ง นับตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ครูอึ่งเรียก Lin Hui ว่า อาม่า เพื่อความเสมอภาคของชาวเฮฯ ทุกคนเลยเรียก อาม่า กันหมด ตัวเองก็เป็นปลื้มค่ะ
ครูอึ่ง และครูอาราม เป็นไกด์กิติมศักดิ์พาเที่ยวชมเมืองลำพูน เริ่มจาก พิพิธภัณฑ์ชุมชนคนเมือง ซึ่งเคยเป็นที่ตั้งรวมทั้งอาคารโรงเรียนมงคลวิทยามาก่อนค่ะ
จากนั้นไปไหว้พระธาตุที่วัดพระธาตุหริภุญชัย ก่อนเข้าไปกราบพระธาตุ โดนเปลี่ยนสัญชาติให้ หาว่าเป็นชาวญี่ปุ่น ให้มาซื้อตั๋วเข้าชมวัดพระธาตุฯเสีย ไม่ต้องมาหลอกว่าเป็นคนไทยหรอก เรื่องนี้โดนล้อเลียนเป็นเรื่องขบขันสนุกสนาน โดยเฉพาะป้าจุ๋มเล่า จะทำเสียงและท่าทางประกอบได้อารมณ์มากๆ
เงินที่แลกไว้ เตรียมมาทำบุญหมดเกลี้ยง เพราะเห็นกล่องบริจาคที่ไหนก็ใส่หมด จำนวนกล่องในวัดมากจริงๆ ค่ะ
ออกจากวัดฯ รีบควักแบงค์ใหญ่ บอกให้คนที่มาด้วยกัน ช่วยไปแลกที่ร้านขายหวยรัฐบาลหน้าวัด ถูกมองว่าเป็นคนติดหวย แต่กลับพาไปแลกที่ร้านก๋วยเตี๋ยวลำใย ได้ฮากันลั่นร้านอีกครั้ง เสร็จมื้อเที่ยงมีแรงเที่ยวชมวัดต่อ ไปวัดพระยืน ซึ่งอยู่ในช่วงบูรณวัด และมีการทำบุญที่ประทับใจมาก คือการปั้นพระองค์ละ 9 บาท ที่มีแบบพิมพ์พระหลายองค์ ถ้าจำไม่ผิดดูเหมือนมี 9 รูปแบบ มีดินปั้นพระพร้อมอุกรณ์พร้อม พวกเราร่วมกันทำบุญโดยการปั้นพระอย่างตั้งอกตั้งใจ ขณะเดียวกันทางวัดกำลังมีการอบรมเยาวชน ได้ยินเสียงแม่ชี ที่เป็นวิทยากร อบรมด้วยน้ำเสียงสะดุดหูมาก จนทำให้ป้าจุ๋ม…..บ่นไปปั้นพระไป..
จากนั้นเป็นการตระเวณ ดูผ้าไหม ดูผ้าฝ้าย แล้วก็จบที่ร้านผ้าฝ้ายพื้นเมือง จนได้มาแลกเงินกับซิ่นฝีมือดีแถมเสื้ออีกสองตัว ป้าจุ๋มทั้งเชียร์ และอาสาผ่าตัดเสื้อให้ เป็นอะไรที่ประทับใจป้าจุ๋มมาก ในที่สุดได้เสื้อตัวโปรดที่ใส่แล้วดูดีขึ้นมาทันใจเลย จึงใส่ในวันรุ่งขึ้นตามคำแนะนำของป้าจุ๋ม คู่หูช่างส่งเสริมกันล้นออกมานอกหน้าเสมอ…..
19 มิย. 2552 เป็นวันที่ครูบา รับเชิญเป็นวิทยากรไปพูดเรื่อง “พยาบาลกับเศรษฐกิจพอเพียง” มีรายการฮาสนุกสนานตามแบบฉบับของชาวเฮฯ ถ้าเปิดใจแล้วย่อมรับอะไรๆ ได้อย่างสุขใจค่ะ
Next : ปลูกป่าฯ ตอน “พยาบาลกับเศรษฐกิจพอเพียง” » »
12 ความคิดเห็น
มาแวะอ่านกิจกรรมดีๆ ครับ
หลานรักของอาม่า “ผู้ประสงค์ไม่ออกนาม” ปกติคือการทำความดี ในวาระต่างๆ แล้วไม่ประสงค์ที่จะให้ใครรับรู้ แต่หลานอาม่า มาใช้กับอาม่าๆ งงเหมือนกันจ้า ความจริงใช้ชื่อนาฬิกาปลุก ก็น่ารักน่า อาม่าชอบ อิอิอิ
มันเป็งยังงี้เอง….ที่มาของ “อาม่า แซ่เฮ”……อิอิ
#3 แต่ลื้อชอบเป็นอาแปะ อาม่า ม่าข้าวจ่าย …อิอิอิ
มีภาพ อาม่าปลูกเป็นปฐมฤกษ์แก่หมู่บ้านด้วยครับ
สาวชาวเหนือผู้ไม่ยอมให้ไผมาหลอกง่ายๆ ทำหน้าที่รักษาผลประโยชน์ของวัดอย่างเข้มแข็ง มีประโยคอมตะ .. บ่ต้องมาจุ๊เจ้า….สำหรับชาวต่างประเทศต้องเก็บซาวบาทเอาไว้บำรุงวัดเจ้า..อิอิ เหตุเกิดหน้าวัด55555
ขอบคุณหลายเด้อ อาตี๋ของอาม่า ถูกใจจริงๆ…อิอิอิ
อาตี๋อาราม มีรูปอาม่า ที่คณะพยาบาลมช.วันที่ 19 มิย.บ้างไหมค่ะ อาม่าจะเขียนตอนต่อไปค่ะ แต่ลืมถ่ายรูปไว้ค่ะ
มีครับ ฝากรูปลงให้อาม่าแล้วครับ
อาม่าขอบคุณหลายๆ เด้อ อาตี๋น้อยของอาม่า
ต้องขอประทานโทษอาม่าด้วยค่ะ…ที่ผิดคำสัญญาว่าจะเป็นผู้เขียนเรื่องนี้เองแต่ก็ไม่ได้เขียนเพราะขาดภาพสำคัญที่จะนำมายืนยันค่ะ คือภาพนี้เลยค่ะ คิดดูก็แล้วกันว่าอาม่าของเราแต่งตัวเท่ห์ออกอย่างนี้…ใครจะเชื่อว่าเป็นคนไทย…สาวชาวเหนือผู้เก็บค่าผ่านประตูเธอก็รักษาผลประโยชน์ให้วัดดีเหลือเกิน(ถ้าเป็นข้าราชการสมควรได้เงินเดือนขึ้น 2 ขั้น) แต่เราก็พยายามอธิบายว่าอาม่าเป็นคนไทยน๊ะ…พูดอย่างไรเธอก็ไม่ยอมเชื่อ…เธอบอกว่าอยู่ที่นี่มานานแล้วมีประสพการณ์ไม่ยอมให้ไผมาหลอกง่ายๆ เราก็บอกอีกว่าเป็นคนไทยจริงๆ…ในที่สุดเธอคงจะไม่พอใจมากแล้วจึงหลุดประโยคอมตะ .. บ่ต้องมาจุ๊เจ้า….สำหรับชาวต่างประเทศต้องเก็บซาวบาทเอาไว้บำรุงวัดเจ้า..อิ อิ เหตุเกิดหน้าวัด ดูภาพเป็นหลักฐานยืนยันจ้า…อิอิ อาม่ายกโทษให้ป้าจุ๋มแล้วน๊ะคะ…รักอาม่าจ้า…
เวอร์ชั่นป้าจุ่ม ต้องมีแอ็คชั่นประกอบด้วย รับรองว่าได้ฮาก๊า๊กเลยค่ะ ขอบคุณมากค่ะป้าจุ๋ม