ลานว่าง

ว่าง…

ใจว่างมาก.. ไม่กระเพื่อม ไม่สะเทือนมาหลายวันแล้ว..

ตอนนี้เย็นแล้ว..มาทำงานเกือบครบ ๑๒ ชั่วโมงแล้ว.. แต่ใจยังสบาย..เบาและสงบ

คิดถึงงานค้าง ก็ยังมี.. เยอะ… แต่คิดก็คือคิด..ไม่มีกังวลประกอบ..รู้สึกว่าใจมันขาดจากอารมณ์

ว่าง สบาย

ว่าง สงบ

ว่าง นิ่ง

สุข ทุกข์ ไม่ค่อยมี…สบายจัง

บันทึกเป็นอนุสรณ์..สำหรับความสงบในดวงจิตอีกหนึ่งวัน..

กลับบ้านดีกว่า ^ ^

เมื่อวานวันหยุด ม๊าไปอยู่ที่วัด เลยพาป๊าไปทานข้าวนอกบ้านกัน ^ ^ ป๊าอยากไปกินอาหารที่แหลมฟ้าผ่า ชื่อร้านปูหลน ตัวเองไม่เคยไปร้านนี้เลย พูดง่ายๆ ไม่ได้ไปพระประแดงเป็นสิบปี

เมื่อวานถนนโล่งมาก ตัวเองไม่ได้ผ่านเข้าไปที่พระประแดงนานมากๆๆๆๆ แล้ว ตอนนี้ถนนสุขสวัสดิ์ที่วิ่งไปพระประแดงเป็นถนนคอนกรีตใหม่ ๘ เลน (ไป กลับอย่างละ ๔) ขับไปจะผ่านทางขึ้นสะพานวงแหวนอุตสาหกรรม และสะพานข้ามแม่น้ำเจ้าพระยาสะพานใหม่ล่าสุด (ยังไม่ได้ค้นชื่อ) ที่เชื่อมต่อกับถนนกาญจนาภิเษก สาย ๙ หรือถนนวงแหวนรอบกรุงเทพ (วงที่สามแล้วมั้ง ^ ^) สะพานตัวนี้ทำให้่การเดินทางไปบางนา หรือไปสนามบินสุวรรณภูิมิจากพระประแดงใกล้ขึ้นมากๆ สมัยก่อนถ้าที่บ้านอยากไปบางปู ต้องเอารถข้ามเรือที่ท่าพระประแดงไปฝั่งโน้น

อ่านต่อ »

ในที่สุดก็เปิดลานจนได้ ^ ^

ตอนแรกไม่รู้เลยว่าเกิดลานปัญญาขึ้น มาเห็นแว๊บๆ ในอนุทินที่ gotoknow และมารู้จักจริงๆ อีกทีจาก อ.ธวัชชัย ที่เขียนไว้ในบันทึกตอนแรกก็ว่าจะไม่สมัครเข้ามาใช้ แต่จะเป็นผู้อ่านเฉยๆ เพราะขี้เกียจจำ account อีกอัน แต่มาพบว่าตัวเองอยากเรียนรู้กับเขาด้วย ว่าการใช้ระบบ word press นั้นเป็นอย่างไร และตามมาอ่านของพี่ๆ น้องๆ ก็เห็นสวยงามน่ารักดี สุดท้ายก็เลยมาเปิดนี่แหละค่ะ

ส่วนชื่อลานนั้น ตอนแรกว่าจะใช้ลานปฏิบัติธรรม แต่ดูจะซีเรียสเกินไป นั่งคิดไปคิดมา ก็เลยใช้ลานว่าง.. เพราะลานอาจจะว่างจริงๆ ฮ่าๆๆๆ ถ้ามีบันทึกก็คือมีเวลาว่างมาเขียนนั่นเอง รวมทั้งความว่างในที่นี้ ยังหมายถึงความว่างของใจ ความสงบของจิตอีกด้วย..

อ่านดูแล้วอาจจะดูลึกซึ้ง (หรือไม่ อิอิ) แต่สำหรับตัวเอง..ชื่อนี้น่าจะเหมาะดีอยู่..

ขอบคุณล่วงหน้าที่มีผู้หลงแวะเข้ามาอ่านค่ะ ^ ^