ลานสายลม อักษรสุนทรีย์

ถึงเธอที่รักของฉัน .. หากใบไม้จะหล่นจากต้น

25 กรกฏาคม 2008 / 3 ความคิดเห็น » / โดย สายลมครับ

อ่าน: 1896

ถึง เธอที่รักของฉัน

ในยามนี้ก็ดึกมากแล้ว หากแต่หัวใจของฉันยังไม่เคยหลับห่างจากความคิดถึงเจ้าเลยแม้แต่น้อย พลางนึกคิดไปถึงวัยแห่งอดีต เมื่อครั้งหนึ่งที่เราสองกำลังเดินท่องอยู่ในสวนพฤกษาแห่งความรู้สึก ฉันและเธอที่รักของฉันจ้องมองไปยังสุดขอบฟ้า และพลันสายตาของเธอที่รักของฉันก็เหลือบไปเห็นใบไม้สีทองกำลังร่วงปลิวลงสู่พื้นเบื้องล่าง และเธอที่รักของฉันพลันน้ำตาร่วงตามใบไม้สีทองใบนั้น

ณ ห้วงเวลานั้น ฉันมองดูหยดน้ำตาของเธอที่รักของฉันโดยมิได้มีคำใดเอื้อนเอ่ยออกมา
ฉันบีบมือเธอแน่นพลันจ้องหน้าเธอที่รักของฉัน

เธอที่รักของฉัน.. ณ วันนี้ฉันอยากจะบอกเธอว่า เมื่อเรามองดูความเป็นจริงของสรรพสิ่งอย่างเป็นกลางและอย่างละเอียดแล้ว เธอที่รักของฉันจะรับรู้ได้ว่าชีวิตเรามีที่ไปที่มาไม่ต่างกันทั้งนั้น ดินคือเหตุแห่งสรรพสิ่ง ส่งผลเป็นลำต้น กิ่ง ก้าน ใบ ดอกและผล ท้ายที่สุดก็วนเวียนว่ายอยู่เช่นนี้

เธอที่รักของฉัน.. หากต้นไม้ต้นหนึ่งจะมีลำต้นที่สูงทะยานสู่ฟ้า แตกกิ่งก้านใบ ชูยอดสู่สรวงสวรรค์ฉันใด ในความเป็นจริงแล้วก็ไม่สามารถทิ้งรากและเหง้าของตัวมันเองได้ฉันนั้น ฉันก็ยังเป็นฉันคนเดิมและเธอ ก็ยังคงเป็นเธอที่รักของฉันเช่นเดิม

แล้วพบกันในฝันอันงดงาม

ในหมวดหมู่: ลานสายลม

วันนี้ อีกครั้งแล้ว

14 กรกฏาคม 2008 / ไม่มีความคิดเห็น » / โดย สายลมครับ

อ่าน: 1865

คงไม่แปลกหรอกครับที่เราจะคุ้นเคยกับวันนี้ .. วันนี้ อีกครั้งแล้ว
บุรุษไปรษณีย์ ที่คุ้นเคย เดินถือซองเอกสารใบหนึ่งมาให้ผม ซึ่งผมพอจะรู้เป็นเลา ๆ แล้วว่า
ของที่บรรจุอยู่ภายในนั้นคืออะไร

ซองที่เล็กและกระทัดรัด
แต่ของที่อยู่ภายในนั้นเมื่อเปิดดูทำให้ความรู้สึกไม่ได้เล็กเหมือนเจ้าซองน้อย ๆ นั้นเลย
หัวใจผมพองโต เมื่อเห็นกระดาษชิ้นเล็ก ๆ เขียนแปะมาบนซองสีชมพูที่ผมเพิ่งดึงออกมา
จากซองเอกสารสีเหลืองนั้น

“คิดถึงมะเดี่ยวมากเลย
มางานแต่งงานของเราให้ได้นะ
คิดถึงจ๊ะ …. ก้อย “

ภาพแห่งอดีต ก็พรั่งพรูมาในหัวสมองของผม
ภาพวันเก่า ๆ ที่ผม เธอ และเพื่อนอีกหลาย ๆ คนในวันวัยนั้นก็พากันผุดแย่งกันขึ้นมา
ถามไถ่ความทรงจำอันซึดจางของผม
ภาพของเธอ เขา เรา แก มัน มึง ฯลฯ ล้วนทำให้ผมต้องนั่งอมยิ้มอยู่เงียบ ๆ

จริงด้วย ” เราไม่ได้เจอกันนานมากแล้ว “

ผมเก็บซองสีชมพูที่ผมยังไม่ได้เปิดใส่เข้าไปในกระเป๋าเอกสาร
ในความรู้สึกของผมบอกตัวผมเองว่า .. วันนี้ อีกครั้งแล้ว