หัวใจยิ้ม

อ่าน: 2606

บางคนคิดว่า ความสุข คือ การที่ได้มีเงินในบัญชีธนาคารมาก ๆ
บางคนคิดว่า ความสุข คือ การที่ได้มีสิ่งของต่าง ๆ ที่ต้องการไว้ครอบครองใช้สอย
บางคนคิดว่า ความสุข คือ การที่ได้มีตำแหน่งหน้าที่การงานใหญ่โต
บางคนคิดว่า ความสุข คือ การที่ได้พักผ่อน นอนยาวในวันหยุด

  

นั่นไม่สำคัญต่ออะไรทั้งนั้นครับ เพราะสำหรับผม ความสุข คือ การได้ทำอะไรก็ตามที่ทำให้หัวใจของผมยิ้มได้

  

หนึ่งปีกว่านิด ๆ ที่ผมได้ย้ายตำแหน่งหน้าที่เข้ามาทำงานในสายงานที่ต้องมีความรับผิดชอบมากมาย ทำให้วิถีชีวิตของผมต้องปรับเปลี่ยนตามบทบาทแหละหน้าที่ที่ได้รับนั้นอย่างมาก  จากภาระในหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ .. ทำให้ความคิด .. ความรู้สึก .. ความละเอียดอ่อนในอารมณ์และความรู้สึกของผมต้องเกือบถูกปิดตายไปแล้ว เพราะ ตัวผมเองมุ่งสนใจแต่งานในหน้าที่เท่านั้นครับ

  

แต่ก็ถือได้ว่าตัวเองยังมีโชคและมีบุญพาวาสนาส่ง ให้กระตุกตัวเองกลับมาอยู่ในที่ในทางที่ตัวผมเองชื่นชอบและเดินมาโดยตลอดได้ครับ 

 

และครั้งนี้ก็เช่นกันครับ ผมมีโอกาสได้พาเพื่อนพ้องของผมมาแบ่งปันความสุขและเสียงหัวเราะให้กับน้อง ๆ ผู้ป่วยด้วยโรคมะเร็ง ที่โรงพยาบาลศรีนครินทร์  จังหวัดขอนแก่น งานนี้จัดที่บ้านชีวาศิลป์ครับ  ภายในมหาวิทยาลัยขอนแก่น

  

หลังจากเดินทางมาถึงที่นี่ก็ได้รับการต้อนรับเป็นอย่างดีจากทางพี่เกต พี่ไก่ และ เจ้าหน้าที่ผู้จัดงานครับ  ผมได้พาเพื่อนและพี่ทีมงานของผมไปร่วมสร้างความสุขและเสียงหัวเราะให้กับน้อง ๆ ผู้ป่วย ญาติผู้ดูแล รวมทั้งคุณหมอและเจ้าหน้าที่ ต่างก็ได้รับเสียงหัวเราะ จนทำให้มีกำลังใจในการดำเนินชีวิตอยู่ ต่อสู้กับโรคร้ายให้หายและมีสุขภาพที่แข็งแรงต่อไปครับ

  

 

วันนั้นผมและเพื่อน ๆ กลุ่ม “อิสานอาสา” ต่างก็ได้ทำหน้าที่ของตัวเองดีที่สุดครับ
สิ่งนั้นเห็นได้จากการที่ทุก ๆ คนที่มาร่วมงานในวันนั้นมีรอยยิ้มเปื้อนบนใบหน้าทุก ๆ คนและทุกคนเก็บเอารอยยิ้มและเสียงหัวเราะนั้นกลับไปได้หลายกระสอบเลยครับ 55555 ..อ้อ เกือบลืม งานวันนั้นผมได้เอาของเล่นไปมอบให้กับน้อง ๆ หนึ่งกระสอบใหญ่ เพื่อเป็นกำลังใจให้กับน้อง ๆ ผู้ป่วยอีกแรงครับ

  

 

สิ่งสำคัญสำหรับผมในตอนนี้คือ ความสุข คือการที่ผมได้ทำให้คนรอบข้างของผมมีความสุข  ทีมงาน “อิสานอาสา” ได้สร้างสรรสิ่งดีดีคืนให้กับสังคม ได้สร้างประโยชน์ให้กับเพื่อนร่วมวิถี  และที่สำคัญ ผมเชื่อว่าพวกเรากำลังสานต่ออุดมการณ์ความเชื่อที่มีอยู่ภายในบางอย่างให้เกิดขึ้นจริงและสัมผัสได้โดยไม่ต้องอธิบายครับ

แต่อย่าลืมนะครับ .. น้อยนิด แต่มหาศาล .. คำนี้สุดยอดจริง ๆ ครับ สำหรับความสุขที่ผมได้ในวันนั้น

  

 

ปล.จะพยายามเขียนบันทึกให้ได้ทุกวันครับ อิอิ

บันทึกนี้โพสต์เมื่อ วันที่ วันพุธ, 7 กรกฏาคม 2010 เวลา 11:18 (เช้า) และจัดไว้ในหมวดหมู่ Uncategorized. ติดตามอ่านการแสดงความเห็นได้ที่ฟีดนี้ RSS 2.0. คุณสามารถจะ ฝากความคิดเห็นไว้, หรือ แทร็กย้อนหลัง จากเว็บไซต์ของคุณได้.


1 ความคิดเห็น ในบันทึก “หัวใจยิ้ม”

#1:: ป้าจุ๋ม 7 กรกฏาคม 2010 เวลา 11:33 (เช้า)

แหมมะเดี่ยวหายหน้าไปนาน…ก็เข้าใจไม่ผิดว่าคงมัวมุ่งทำงาน ซึ่งถูกต้องที่สุดแล้วจ้าหนุ่มมะเดี่ยว…

งานหนักอย่างนี้ยังมีน้ำใจและปลีกเวลามาให้ความสุขคนอื่นได้อีก…ยอดมากจ้า…
คนเราต้องมีงานประจำเป็นหลัก เอาตัวเองให้รอดก่อน เป็นประชากรคุณภาพแล้วค่อยหาทางช่วยเหลือสังคมจ้า…ทำดีแล้วจ้า…
เมื่อไหร่จะมีข่าวดีจ๊ะ…
ท้ายนี้ป้าจุ๋มขออวยพรให้ผู้ตั้งใจทำดีทุกคนมีแต่ความสุขความเจริญรุ่งเรืองในชีวิตตลอดไปค่ะ
เด็กตัวเล็กๆแค่นั้นเป็นมะเร็งแล้วหรือคะมะเดี่ยว น่าสงสารจังเลยค่ะ

ร่วมแสดงความคิดเห็น

*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word

Main: 0.38662314414978 sec
Sidebar: 0.61232590675354 sec