สู่สรวงสวรรค์ อาลัยยิ่ง คุณพ่อพิทักษ์ ไชยศล
อ่าน: 3866บันทึกนี้เขียนขึ้นเพื่อระลึกถึงพระคุณของคุณลุงพิทักษ์ ไชยศล ผู้เปรียบท่านเป็น “พ่อ” ของผมอีกคน ซึ่งกำหนดการฌาปนกิจคือวัน พุธที่ 5 สิงหาคม 2552 นี้ ท่านจากไปอย่างสงบด้วยอาการโรคหัวใจเฉียบพลัน
จะว่าไปแล้ว คุณลุงพิทักษ์ ก็เปรียบเสมือนเป็นพ่อของพ่อผมเลยก็ว่าได้ครับ แต่ท่านไม่ได้เคยเลี้ยงแค่ผมเท่านั้น คุณลุงท่านยังเคยเลี้ยงและดูแลพ่อของผมอีกด้วยครับ
คุณลุงฯ ท่านเป็นคนดีและตรง ถึงตรงมาก ท่านได้เลี้ยงดู ช่วยเหลือดูแลลูกหลาน ญาติพี่น้องทั้งหมดมาโดยตลอด ท่านได้สร้างคนให้เป็นคนดีและประสบความสำเร็จมามากมาย คุณลุงไม่ได้เป็นครูหรอกครับ ท่านเป็นเพียงนักการภารโรงของธนาคารออมสินจน ๆ คนหนึ่ง ที่มีความทรหด ความดี และความทรนงอยู่ในสายเลือดซึ่งส่งผลต่อ ๆ มายังลูกหลานในตระกูลทุกคนล้วนเป็นคนตรง ๆ เหมือนกับท่าน
ในวัยเด็กวันนั้น ผมยังจำได้ว่า ผมต้องตื่นเช้าเพื่อไปเก็บกวาด ทำความสะอาดภายในบริเวณธนาคาร และบริเวณรอบ ๆ อาคาร จดจำในสิ่งที่ท่านได้พยายามสอนทางอ้อม ไม่ว่าจะเป็นการดำเนินชีวิต แนวคิด หลักคิดต่าง ๆ ที่ท่านพยายามปล่อยให้ผมได้ซึมซับมาทีละน้อย ๆ ในวัยนั้น จนถึงวันนี้เมื่อผมดูจากหลาย ๆ องค์ประกอบแล้ว ผมได้เห็นว่า คุณลุงของผม คุณพ่ออีกคนที่ผมรักและเคารพท่าน ท่านได้สร้างสะสมคุณความดีมากมายจนลูกหลานประสบความสำเร็จในชีวิตและการงานมากมายหลายคน
ในวัยที่ผมกำลังเติบโตเป็นผู้ใหญ่ หากผมมีเวลากลับบ้าน ทุกครั้งผมจะต้องไปกราบคารวะท่าน พูดคุย ไต่ถามสารทุกข์ต่าง ๆ นวดแข้งนวดขาให้จนมืดค่ำ ท่านก็จะให้แนวคิดดี ๆ ให้กับผมโดยตลอด แต่สิ่งที่ผมยังจำได้ขึ้นใจมาโดยตลอดคือคำสอนคำนึงที่ท่านได้สอนพ่อของผม และถูกถ่ายทอดส่งต่อมาถึงผม
คุณลุงจะเอาชอร์ก เขียนไว้ที่ข้างฝาบ้านเป็นตัวโต ๆ ใหญ่ ๆ ไว้ ให้ลูกหลาน ญาติพี่น้องได้อ่านกันจนจำขึ้นใจ ว่า…
สิ่งที่ควรทำคือ ความดี
สิ่งที่ควรมีคือ คุณธรรม
สิ่งที่ควรจดจำคือ บุญคุณ
สิ่งที่ควรเทิดทูลคือ ความกตัญญู
ณ วันนี้ คุณลุงของผมคงจะภูมิใจมาก เพราะลูกหลานที่คุณลุงได้ดูแลเลี้ยงดูมาเกือบทั้งหมดได้ดิบได้ดีประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน รักและสามัคคีกันกลมเกลียวและเหนียวแน่น ซึ่งผมคิดว่าทุก ๆ คนไม่ลืมคำสอนของคุณลุงที่เขียนไว้ข้างฝาบ้านในวันนั้นแน่นอนครับ
ขอให้คุณลุงไปอยู่ ณ สรวงสวรรค์
เคารพ รัก และศรัทธา
บักเหลิมของลุง
……………………..
บันทึกนี้โพสต์เมื่อ วันที่ วันอังคาร, 4 สิงหาคม 2009 เวลา 2:12 (เย็น) และจัดไว้ในหมวดหมู่ Uncategorized. ติดตามอ่านการแสดงความเห็นได้ที่ฟีดนี้ RSS 2.0. คุณสามารถจะ ฝากความคิดเห็นไว้, หรือ แทร็กย้อนหลัง จากเว็บไซต์ของคุณได้.
#2:: น้ำฟ้าและปรายดาว 4 สิงหาคม 2009 เวลา 11:38 (เย็น)
น้อมส่งท่านด้วยคนจ้ะ กตัญญูคือการประกาศความดีของผู้เลี้ยงดูด้วยความประพฤติของตัวเอง..น้องเดี่ยวทำได้ดีมากจ้ะ