18 มิถุนายน 2012 / ไม่มีความคิดเห็น » / โดย สายลมครับ
อ่าน: 1876
ตราบใดที่พระอาทิตย์ยังคงทำหน้าที่อย่างตรงไปตรงมา
ชีวิตของคนเราก็ยังคงต้องดิ้นรน สู้แดดฝนอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
ระยะเวลาทำให้คนเราได้เรียนรู้อะไรหลากหลายในเส้นทางแห่งชีวิต
เสียงแผ่วเบาของลมหายใจคือสัญญาณแสดงให้รู้ถึงความหมายของการมีชีวิตอยู่
ในชีวิตของคนหนึ่งคน
ผมว่าการก้าวข้ามวันเวลาแห่งการมีชีวิตอยู่นั้นยากและง่ายแตกต่างกันไป
บ้างก็ยากเย็นแสนเข็ญราวกับปีนป่ายตึกสูงด้วยสองมือเปล่า
บ้างก็ง่ายดายเสียจนราวกับว่าใช้เวทย์มนต์คาถาปลุกเสกขึ้นมาดั่งใจ
ผมรู้และซึมซับในความรู้สึกเช่นนี้มานานนักนับแต่จำความ(รู้สึก)ได้
การดำเนินชีวิตของผมเองก็ไม่ต่างกับคนหลายล้านคนบนโลกใบเล็กๆนี้
ผมเอาความสุขน้อยๆ เท่าที่มีอยู่ ฝ่าฟันกับอุปสรรคต่อสู้กับความทุกข์ยากที่โลกใบนี้ยัดเยียดให้
แต่ผมไม่เคยโกรธหรือตำหนิเจ้าโลกใบเล็กๆ นี้เลยแม้แต่นิดเดียวครับ
ผมกลับคิดว่าอุปสรรคต่างๆ เหล่านี้คือเครื่องมือทดสอบหรือโจทย์ของชีวิตอีกหนึ่งหรือหลายๆ ข้อ
ที่โลกนี้ได้มอบให้เราเพื่อให้เราได้ใช้สติปัญญา ความสามารถต่าง ๆ ที่มีอยู่อย่างเต็มที่
ทุกครั้งที่ผมล้ม ผมจะพูดกับตัวเองเสมอว่า “ไม่เป็นไร เริ่มใหม่”
ทุกครั้งที่ผมรู้สึกท้อแท้ ผมจะปลอบประโลมตัวเองว่า “หายใจเข้าลึกๆ ยาวๆ ยาวไว้ ยาวไว้”
และในทุกๆ วันที่ผมลืมตาตื่นขึ้นมาในทุกๆ เช้า ผมจะกล่าวขอบคุณต่อโลกใบนี้เสมอว่า ” ขอบคุณที่ให้โอกาสผมได้ลืมตาตื่นขึ้นมาในเช้าวันนี้ ”
ความคิดถึงคือความผูกพัน เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่โลกใบเล็กนี้ได้สร้างและมอบไว้ให้กับมนุษย์ตัวใหญ่ๆ อย่างเราๆ
คืนนี้ผมขอแอบคิดแกมอธิฐานก่อนนอนว่า “ถ้าผมลืมตาตื่นในวันพรุ่ง หากการตื่นของผมนั้นอยู่ท่ามกลางไมตรีจิตของกัลยาณมิตรชาวเฮฯ ทุกวัน พลังการสร้างสรรค์สิ่งต่าง ๆ ของผมคงจะเต็มจนล้นเป็นแน่”
แล้วพบกันในความฝันนะครับ หลับฝันดี มอบมิตรไมตรีให้กัน ไม่เสื่อมคลาย
นายสายลม อักษรสุนทรีย์
ในหมวดหมู่: ลานสายลม
คำสำคัญ: นายสายลม อักษรสุนทรีย์, เฮฮาศาสตร์
13 มีนาคม 2011 / 2 ความคิดเห็น » / โดย สายลมครับ
อ่าน: 2577
แม้ว่า วันนี้เป็นวันสุดท้ายในการเดินทางของชีวิต ลมหายใจต่อชีวิตในวินาทีสุดท้ายเป็นอะไรมากมายยิ่งกว่ากำไรชีวิต
แม้ว่า อนาคตเป็นสิ่งที่ไม่รู้และไม่แน่นอน แต่วันนี้ก็อาจพร่ามัวมากจนไม่สามารถกลับไปมองเห็นความหมายของวันวาน
แม้ว่า ความฝัน ในบางครั้งก็อาจก้าวเดินไปพร้อมกับชีวิตของเรา แต่ก็มีบ้างบางครั้งในหลาย ๆ ครั้งที่เราต้องเดินอย่างดายเดียว
แม้ว่า ความมุ่งหวังในความสำเร็จจะเป็นเพียงหนทางให้พิสูจน์ตัวเอง ในความเป็นจริงนั้นมันไม่สำคัญเท่ากับการที่เราได้นั่งดื่มชากับใครสักคนในวันที่ใบไม้ร่วงโรย
ไม่ว่าอะไรก็แล้วแต่ หากชีวิตยังคงอยู่ การก้าวเดินก็จะยังคงเกิดขึ้นเสมอ ไม่มีวันหยุดนิ่ง … จริงมั้ยครับ
ในหมวดหมู่: Uncategorized
5 กันยายน 2010 / 3 ความคิดเห็น » / โดย สายลมครับ
อ่าน: 2778
กอดกันอีกนิด
กอดนิด ๆ ให้นาน ๆ
กอดกัน กันกอด กอดชื่นบาน
กอดให้นาน ๆ ในความทรงจำ
……….
อิอิ .. ไม่มีอะไรมากหรอกครับ .. แค่อยากบอกว่า
“คิดถึงชาวเฮฮาศาสตร์กันทุก ๆ คนเล้ยยยยย”
อันนี้กอดอุ๊นนน อุ่นนนน
อันนี้กอดเขิน ๆ
นี่ก็กอดแบบซึ้ง ๆ
อันนี้มาไกลต้องกอดนาน ๆ 555555
รูปนี้กอดท่านเทพ อิอิ คิดฮอดเด้อครับ
คิดถึงทุก ๆ คนเล้ยยยย อิอิ
ในหมวดหมู่: Uncategorized
คำสำคัญ: นายสายลม อักษรสุนทรีย์, เฮฮาศาสตร์
7 กรกฏาคม 2010 / 1 ความคิดเห็น » / โดย สายลมครับ
อ่าน: 2709
บางคนคิดว่า ความสุข คือ การที่ได้มีเงินในบัญชีธนาคารมาก ๆ
บางคนคิดว่า ความสุข คือ การที่ได้มีสิ่งของต่าง ๆ ที่ต้องการไว้ครอบครองใช้สอย
บางคนคิดว่า ความสุข คือ การที่ได้มีตำแหน่งหน้าที่การงานใหญ่โต
บางคนคิดว่า ความสุข คือ การที่ได้พักผ่อน นอนยาวในวันหยุด
นั่นไม่สำคัญต่ออะไรทั้งนั้นครับ เพราะสำหรับผม ความสุข คือ การได้ทำอะไรก็ตามที่ทำให้หัวใจของผมยิ้มได้
หนึ่งปีกว่านิด ๆ ที่ผมได้ย้ายตำแหน่งหน้าที่เข้ามาทำงานในสายงานที่ต้องมีความรับผิดชอบมากมาย ทำให้วิถีชีวิตของผมต้องปรับเปลี่ยนตามบทบาทแหละหน้าที่ที่ได้รับนั้นอย่างมาก จากภาระในหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ .. ทำให้ความคิด .. ความรู้สึก .. ความละเอียดอ่อนในอารมณ์และความรู้สึกของผมต้องเกือบถูกปิดตายไปแล้ว เพราะ ตัวผมเองมุ่งสนใจแต่งานในหน้าที่เท่านั้นครับ
แต่ก็ถือได้ว่าตัวเองยังมีโชคและมีบุญพาวาสนาส่ง ให้กระตุกตัวเองกลับมาอยู่ในที่ในทางที่ตัวผมเองชื่นชอบและเดินมาโดยตลอดได้ครับ
และครั้งนี้ก็เช่นกันครับ ผมมีโอกาสได้พาเพื่อนพ้องของผมมาแบ่งปันความสุขและเสียงหัวเราะให้กับน้อง ๆ ผู้ป่วยด้วยโรคมะเร็ง ที่โรงพยาบาลศรีนครินทร์ จังหวัดขอนแก่น งานนี้จัดที่บ้านชีวาศิลป์ครับ ภายในมหาวิทยาลัยขอนแก่น
หลังจากเดินทางมาถึงที่นี่ก็ได้รับการต้อนรับเป็นอย่างดีจากทางพี่เกต พี่ไก่ และ เจ้าหน้าที่ผู้จัดงานครับ ผมได้พาเพื่อนและพี่ทีมงานของผมไปร่วมสร้างความสุขและเสียงหัวเราะให้กับน้อง ๆ ผู้ป่วย ญาติผู้ดูแล รวมทั้งคุณหมอและเจ้าหน้าที่ ต่างก็ได้รับเสียงหัวเราะ จนทำให้มีกำลังใจในการดำเนินชีวิตอยู่ ต่อสู้กับโรคร้ายให้หายและมีสุขภาพที่แข็งแรงต่อไปครับ
วันนั้นผมและเพื่อน ๆ กลุ่ม “อิสานอาสา” ต่างก็ได้ทำหน้าที่ของตัวเองดีที่สุดครับ
สิ่งนั้นเห็นได้จากการที่ทุก ๆ คนที่มาร่วมงานในวันนั้นมีรอยยิ้มเปื้อนบนใบหน้าทุก ๆ คนและทุกคนเก็บเอารอยยิ้มและเสียงหัวเราะนั้นกลับไปได้หลายกระสอบเลยครับ 55555 ..อ้อ เกือบลืม งานวันนั้นผมได้เอาของเล่นไปมอบให้กับน้อง ๆ หนึ่งกระสอบใหญ่ เพื่อเป็นกำลังใจให้กับน้อง ๆ ผู้ป่วยอีกแรงครับ
สิ่งสำคัญสำหรับผมในตอนนี้คือ ความสุข คือการที่ผมได้ทำให้คนรอบข้างของผมมีความสุข ทีมงาน “อิสานอาสา” ได้สร้างสรรสิ่งดีดีคืนให้กับสังคม ได้สร้างประโยชน์ให้กับเพื่อนร่วมวิถี และที่สำคัญ ผมเชื่อว่าพวกเรากำลังสานต่ออุดมการณ์ความเชื่อที่มีอยู่ภายในบางอย่างให้เกิดขึ้นจริงและสัมผัสได้โดยไม่ต้องอธิบายครับ
แต่อย่าลืมนะครับ .. น้อยนิด แต่มหาศาล .. คำนี้สุดยอดจริง ๆ ครับ สำหรับความสุขที่ผมได้ในวันนั้น
ปล.จะพยายามเขียนบันทึกให้ได้ทุกวันครับ อิอิ
ในหมวดหมู่: Uncategorized
12 มกราคม 2010 / 2 ความคิดเห็น » / โดย สายลมครับ
อ่าน: 3344
หากว่าทุกวันนี้ผมกำลังค้นหาความหมายที่แท้จริงของการมีอยู่ชีวิตอยู่
ทุกสิ่งที่ทำอยู่ทุกวันนี้ มันคงไม่ได้หมายถึงอย่างนั้นจริง ๆ ก็ว่าได้
ตื่นเช้าวันนี้ ผมเริ่มต้นชีวิตด้วยวิธีการเดิม ๆ ด้วยกิจวัตรเดิม ๆ
หากแต่ช่วงเวลาที่ผ่านมาชีวิตผมได้เปลี่ยนแปลงไปบ้างเล็กน้อย หลังจากผมมีบ้านเป็นของตัวเอง
กิจวัตรต่าง ๆ รู้สึกว่าจะมีเพิ่มมากขึ้นตั้งแต่เช้าจนถึงค่ำ และบางทีตัวผมเองก็ละเว้นที่จะทำสิ่งนั้น ๆ อย่างตั้งใจ
รดน้ำให้กับสนามหญ้าหน้าบ้าน เป็นกิจกรรมที่ผมพยายามที่จะทำให้ดีที่สุดในตอนเช้าตรู่ที่อากาศดูเหมือนจะสดใส แต่ก็นั่นแหละครับ เป็นอีกอย่างหนึ่งที่บางทีผมก็แกล้งลืมๆ มันบ้างในบางครั้งของวันที่ผมคิดจะตื่นสายและหวังไว้แก้ตัวใหม่ในตอนเย็น ๆ ที่จะมายืนบนสนามหญ้าด้วยเท้าเปล่าๆ และทำเป็นดูเหมือนเอาใจใส่เป็นอย่างดีทั้ง ๆ ที่มีเพียงสนามหญ้าเพียว ๆ เท่านั้น ไม่มีต้นไม้อื่นแม้แต่ต้นเดียว
……….
…….
…..
….
..
.
วันนี้ เวลาประมาณ 17.50 น.
ผลปลีกตัวออกจากที่ทำงานทั้ง ๆ ที่ปกติหากพระอาทิตย์ไม่ติกดินคล้อยไปถึงช่วงดึก ๆ ผมคงยังไม่ออกจากที่ทำงานเป็นแน่แท้ .. แต่วันนี้หากมีความรู้สึกที่ต่างออกไป
ผมหิ้วน้ำหมักกระป๋องเขียวติดดาวแดง มานั่งที่ม้านั่งริมฟุตบาทพร้อมกับพี่พี่ที่ร่วมชะตากรรมเดียวกันในงานที่รับผิดชอบซึ่งล้วนมากมาย แต่ ณ เวลานี้ พวกเราทุกคนต่างก็ได้ทิ้งความรับผิดชอบอันมากมายนั้นไว้บนโต๊ะทำงานแต่เพียงแค่เวลาอันน้อยนิดนี้เท่านั้น
การสนทนาเริ่มขึ้น หลายหลากความคิด มากล้นความรู้สึก นานาทรรศนะ ร้อยพันความคิดเห็น และเสียงหัวเราะที่ทุกคนได้ดื่มด่ำพอหอมปากหอมคอ ต่างก็โบกมือลา เพื่อแยกย้ายกันกลับบ้าน
นั่นสิ .. บ้าน ผมก็ต้องกลับบ้านของผมเหมือนกัน
ระหว่างขับรถกลับบ้าน ผมจินตนาการว่าผมได้ยืนเท้าเปล่า ๆ รดน้ำสนามหญ้าหน้าบ้านอย่างสบายใจ
ผมยังจินตนาการต่อไปอีกว่า หลังจากที่ผมทำให้เจ้าต้นหญ้าของผมอิ่มหนำสำราญจนมันพอใจแล้ว ก็ถึงทีที่ผมจะทำให้ท้องของผมอิ่มบ้างเช่นกัน .. ผมนึกถึงบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปที่ต้มใส่ไว้ในถ้วยใบเก่งของผมพร้อมด้วยไข่ไก่สองฟอง ไอกรุ่นหอมของเจ้าบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปล่องลอยมาถูกับจมูกของผมจนทำให้ผมน้ำลายสอ
เพียงแค่คิดแค่นี้ .. ผมยิ่งอยากให้ถึงบ้านให้เร็วขึ้น
ผมขับรถมาจอดที่หน้าประตูบ้าน เปิดประตูรั้ว ขับรถเข้าไปจอดที่โรงรถ แบกกระเป๋าเอกสาร หอบกระเป๋าคอมพิวเตอร์ เกี่ยวเอาโน่นเอานี่ลงจากรถเพื่อเอาไปเก็บไว้บนบ้านเพื่อหวังที่จะใช้งานเจ้าพวกนี้ต่อในคืนนี้
หลังจากที่เก็บของเหล่านั้นเสร็จ ผมออกมายืนเท้าเปล่า ๆ อยู่บนสนามหญ้าหน้าบ้าน
ผมกำลังต่อสู้กับความเหนื่อยล้าของร่างกาย ในหัวของผมเริ่มคิดอะไรไม่ออก
ผมมองเข้าไปยังบ้านของผม บ้านหลังแรกของผม
ความภูมิใจผุดขึ้นมาเบ่งบานในใจของผม ผมยิ้มที่มุมปากเพียงเล็กน้อย แต่ร่างกายทำไมถึงสวนทางกัน
ผมเหนื่อย ล้า อ่อนเพลียซะเหลือเกิน
ผมหันหลังให้สนามหญ้าของผม สาวเท้าเดินเข้าบ้านอย่างกับล่องลอยไร้ทิศทาง
ผมทิ้งบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปถ้วยใหญ่พร้อมกับไข่สองฟองไว้ในจินตนาการ
ผมบอกสนามหญ้าของผมว่า “เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าจะชดเชยให้นะครับ”
ผมคิดอะไรไม่ออก
หรือบ้านจะเป็นเพียงแค่ที่ที่ให้ผมซุกตัวลงนอนในยามเหนื่อยล้าของแต่ละวันเท่านั้น
………………………………………………
ในหมวดหมู่: Uncategorized
คำสำคัญ: นายสายลม
4 สิงหาคม 2009 / 4 ความคิดเห็น » / โดย สายลมครับ
อ่าน: 3865
บันทึกนี้เขียนขึ้นเพื่อระลึกถึงพระคุณของคุณลุงพิทักษ์ ไชยศล ผู้เปรียบท่านเป็น “พ่อ” ของผมอีกคน ซึ่งกำหนดการฌาปนกิจคือวัน พุธที่ 5 สิงหาคม 2552 นี้ ท่านจากไปอย่างสงบด้วยอาการโรคหัวใจเฉียบพลัน
จะว่าไปแล้ว คุณลุงพิทักษ์ ก็เปรียบเสมือนเป็นพ่อของพ่อผมเลยก็ว่าได้ครับ แต่ท่านไม่ได้เคยเลี้ยงแค่ผมเท่านั้น คุณลุงท่านยังเคยเลี้ยงและดูแลพ่อของผมอีกด้วยครับ
คุณลุงฯ ท่านเป็นคนดีและตรง ถึงตรงมาก ท่านได้เลี้ยงดู ช่วยเหลือดูแลลูกหลาน ญาติพี่น้องทั้งหมดมาโดยตลอด ท่านได้สร้างคนให้เป็นคนดีและประสบความสำเร็จมามากมาย คุณลุงไม่ได้เป็นครูหรอกครับ ท่านเป็นเพียงนักการภารโรงของธนาคารออมสินจน ๆ คนหนึ่ง ที่มีความทรหด ความดี และความทรนงอยู่ในสายเลือดซึ่งส่งผลต่อ ๆ มายังลูกหลานในตระกูลทุกคนล้วนเป็นคนตรง ๆ เหมือนกับท่าน
ในวัยเด็กวันนั้น ผมยังจำได้ว่า ผมต้องตื่นเช้าเพื่อไปเก็บกวาด ทำความสะอาดภายในบริเวณธนาคาร และบริเวณรอบ ๆ อาคาร จดจำในสิ่งที่ท่านได้พยายามสอนทางอ้อม ไม่ว่าจะเป็นการดำเนินชีวิต แนวคิด หลักคิดต่าง ๆ ที่ท่านพยายามปล่อยให้ผมได้ซึมซับมาทีละน้อย ๆ ในวัยนั้น จนถึงวันนี้เมื่อผมดูจากหลาย ๆ องค์ประกอบแล้ว ผมได้เห็นว่า คุณลุงของผม คุณพ่ออีกคนที่ผมรักและเคารพท่าน ท่านได้สร้างสะสมคุณความดีมากมายจนลูกหลานประสบความสำเร็จในชีวิตและการงานมากมายหลายคน
ในวัยที่ผมกำลังเติบโตเป็นผู้ใหญ่ หากผมมีเวลากลับบ้าน ทุกครั้งผมจะต้องไปกราบคารวะท่าน พูดคุย ไต่ถามสารทุกข์ต่าง ๆ นวดแข้งนวดขาให้จนมืดค่ำ ท่านก็จะให้แนวคิดดี ๆ ให้กับผมโดยตลอด แต่สิ่งที่ผมยังจำได้ขึ้นใจมาโดยตลอดคือคำสอนคำนึงที่ท่านได้สอนพ่อของผม และถูกถ่ายทอดส่งต่อมาถึงผม
คุณลุงจะเอาชอร์ก เขียนไว้ที่ข้างฝาบ้านเป็นตัวโต ๆ ใหญ่ ๆ ไว้ ให้ลูกหลาน ญาติพี่น้องได้อ่านกันจนจำขึ้นใจ ว่า…
สิ่งที่ควรทำคือ ความดี
สิ่งที่ควรมีคือ คุณธรรม
สิ่งที่ควรจดจำคือ บุญคุณ
สิ่งที่ควรเทิดทูลคือ ความกตัญญู
ณ วันนี้ คุณลุงของผมคงจะภูมิใจมาก เพราะลูกหลานที่คุณลุงได้ดูแลเลี้ยงดูมาเกือบทั้งหมดได้ดิบได้ดีประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน รักและสามัคคีกันกลมเกลียวและเหนียวแน่น ซึ่งผมคิดว่าทุก ๆ คนไม่ลืมคำสอนของคุณลุงที่เขียนไว้ข้างฝาบ้านในวันนั้นแน่นอนครับ
ขอให้คุณลุงไปอยู่ ณ สรวงสวรรค์
เคารพ รัก และศรัทธา
บักเหลิมของลุง
……………………..
ในหมวดหมู่: Uncategorized
คำสำคัญ: นายสายลม อักษรสุนทรีย์
29 กรกฏาคม 2009 / 3 ความคิดเห็น » / โดย สายลมครับ
อ่าน: 3122
สวัสดีครับ อิอิ
เมื่อนึก ๆ คิด ๆ ไปแล้ว ผมเองไม่ค่อยได้มีโอกาสเล่าเรื่อง
เกี่ยวกับงานประจำที่ทำอยู่ หรือเล่าเรื่องเพื่อนร่วมงานเลยสักครั้ง .. หรืออาจน้อยมากครับ
วันนี้เลยถือโอกาสนำสมาชิก พี่ น้อง เพื่อน ร่วมงานมานินทาและแนะนำให้ญาติมิตรได้รู้จักครับ
อิอิ
ท่านแรกครับ คุณบัญญัติ วรรณพฤกษ์
ผู้ช่วยผู้อำนวยการธนาคารออมสิน เขตร้อยเอ็ด
กลุ่มงานบริหารหนี้และคดี
เรียกชื่อแบบง่าย ๆ และเป็นกันเองครับว่า ” พี่อี๋ “ พี่อี๋ เป็นลูกพี่ เป็นหัวหน้าในสายงานของผมโดยตรง
เป็นเจ้านายที่จ๊าบสุด ๆ กวนสุด ๆ เลยครับ พี่เค้าชอบแกล้งลูกน้องที่น่ารักอย่างผมจังเลย เพราะอะไรก็ไม่รู้
อิอิ เช่น แกแอบไปปล่อยข่าวกวนใจสาว ๆ ว่า ผมแอบหนีไปแต่งงาน 55555 แค่นั้นแหละครับ
โทรศัพท์จากพี่ ๆ ที่สาขาต่าง ๆ ก็โทรเข้ามาสอบถามกับผมกันให้วุ่น ไอ้กระผมก็งง ๆ ถามไปถามมาก็รู้ความจริงว่า
ข่าวมาจากลูกพี่ผมนี่เอง ฮึ่มมม ดิสเครดิตกันเห็น ๆ 555 ไอ้ผมก็ขำ ๆ พอรู้ความจริงก็ ฮาแตกเลยครับ อิอิ
เจ้านายผมอ่ะ สุดยอดดดดด ฮิ้ววววว
ท่านที่สอง อากู๋เถียร หรือ คุณเสถียร โพดาพล ครับ
พี่คนนี้ปัจจุบันเป็นพนักงานสินเชื่อ ประจำอยู่ที่ธนาคารออมสิน สาขาเสลภูมิ สาขาต้นสังกัดเดิมของผมก่อนที่จะย้ายเข้ามาอยู่ที่เขตฯ ครับ เล่าถึงอากู๋เถียรคนนี้แล้วก็ฮา ฮา ๆ อีกล่ะครับ พี่แกจะมีลูกเล่น มีมุกมายิง
ให้หลาย ๆ คนขำ ๆ อึ้ง ๆ กันเรื่อย ๆ แต่อีกเรื่องที่อากู๋เถียร มีฝีมือไม่น้อยคือ ฝีมือการตีกอร์ฟครับ
ไอ้กระผมนี่เทียบไม่ติดเลยอ่ะครับ อิอิ
คันนี้เป็นรถประจำตำแหน่งครับ (อิอิพูดซะหรูเลยอ่ะ ) 55555
เวลาต้องลงพื้นที่ หรือออกไปประกอบภาระกิจต่าง ๆ
คันนี้แหละครับวิ่งฉิ้ววววววว และอีกคันครับไม่ได้ถ่ายรูปมาให้ดู เป็น MU7 ครับ
ที่ไม่ได้ถ่ายรูปมาให้ดูเพราะวันที่ถ่ายรูปนี้ อิอิ ไม่ได้เบิกเอาเจ้า MU7 ออกมาอ่ะครับ อิอิ
ท่านนี้ไม่แนะนำไม่ได้ครับ ท่านผู้จัดการ วิษณุ วรรณภักดี
ผู้จัดการธนาคารออมสิน สาขาอาจสามารถ
พวกน้อง ๆ และพี่ ๆ จะรักและเคารพท่านมากครับ และพวกเราจะเรียกท่านแบบสนิทสนมว่า “ป๋าปื๊ด” อิอิ
ท่านเป็นคนเก่งและตรง ๆ ครับ น้อง ๆ ทุกสาขาและในเขตจังหวัดรักท่านทุกคนเลยครับ
.. อาสามารถ หลายท่านคงจะคุ้น ๆ หูนะครับกับนโยบาย “อาจสามารถโมเดล” เมื่อครั้งมีกองทัพนกขมิ้นอิอิ
ใครอยากฟังยกมีสนับสนุนด้วยนะครับ อิอิ
คนนี้ “พี่จิมมี่ครับ” ชื่อจริงพี่เค้าชื่อ พชร อุตรมาตย์ คนนี้เป็นคนกว้างขวางครับ
มีปัญหา ปรึกษาได้ทุกเรื่องครับ อิอิ ได้ทุกเรื่องจริง ๆ ครับ
แต่ถ้าจะทำตามต้องคิดให้รอบคอบซะก่อนนะครับ อิอิ
เป็นพี่ชายอีกคนที่ทำงานด้วยแล้วมันส์พะยะครับ ทำงานสนุก และมีคุณภาพ
สุขภาพจิตก็จะสบาย จริงป่ะครับ อิอิ
สุดท้ายของวันนี้ครับ พี่วุฒิ วีรวุฒิ คำลอย
พี่แกจะเป็นคนที่พาพวกเราไปโน่น ไปนั่น ไปนี่ ตลอดตามที่ต้องการครับ
ขาฮา แค่มองตาก็รู้ใจ อิอิ ต้องการอะไรพี่วุฒิจัดให้ได้ทุกอย่าง อิอิ
คีเวิร์ดวันนี้
การทำงานทุกอย่าง ทุกตำแหน่งงาน
หากเอาหัวใจออกมาให้กัน ทั้งงาน ทั้งชีวิต ดีและมีความสุข แน่นอนคร้าบบบบ
อิอิ
…………………….
หมายเหตุ อิอิ จะเห็นว่ามีบางรูปที่ใสเครื่องแบบสีกากี ไม่ต้องแปลกใจนะครับ
เป็นเครื่องแบบพนักงานธนาคารออมสินซึ่งใส่มาตั้งแต่ก่อตั้งธนาคารแล้วครับ
หากแต่ปัจจุบัน จะใส่เฉพาะในวันจันทร์ และวันสำคัญเท่านั้นครับ อิอิ
ในหมวดหมู่: Uncategorized
28 กรกฏาคม 2009 / ไม่มีความคิดเห็น » / โดย สายลมครับ
อ่าน: 6360
ยิ้ม ๆ ยิ้ม
ยิ้มมานัยตาหวานชื่น
555555555555555
วันนี้เกี่ยวรอยยิ้มมาฝากทุก ๆ คนครับ
ไม่ว่าเวลาเราจะเหงา, เศร้า, สุข, ซึ้ง
ขออย่าได้ขาดรอยยิ้มจากหัวใจ
เพราะอาหารเสริมของชีวิตอีกอย่างหนึ่งซึ่งขาดไม่ได้คือ “รอยยิ้ม”
ใครยิ้มมาก ยิ้มน้อย ยิ้มนิด ๆ ยิ้มหน่อย ๆ ก็ถือว่าได้รับอาหารเสริมจิตใจของตัวเอง
รวมทั้งคนรอบข้างก็พลอยได้อานิสงจากยิ้มที่ฝากรอยไว้ในความทรงจำ
ยิ้มแบบนี้ยิ้มหวาน ๆ น่ารัก ๆ
ยิ้มแบบนี้สื่อออกมาได้จากดวงตาที่ส่องประกาย สู้ ๆ ไม่กลัวโรคหวัดค่ะ
รึว่าจะหันหลังให้กับความเครียดแล้วก็ยิ้มให้กับคนรอบข้าง
ยิ้มหวาน ๆ แบบนี้ก็บ่งบอกได้ถึง “ความสุข” กระจายสู่คนรอบข้าง สุขแท้ๆ อิอิ
รึว่ายิ้มแบบนี้ แบบนั้น แบบโน้น ยิ้มแบบไหน
ขอแค่ยิ้มออกมาจากหัวใจก็พอแล้วล่ะครับ
คนรอบข้างก็จะได้ความสุขจากรอยยิ้มของเรา
เมื่อมีความสุข อะไร ๆ ดีดีก็จะตามมา อารมณ์ดี งานก็ดี ชีวิตก็ดี โอ๊ยยยย ชีวิตดีอะไรอย่างนี้
แบบนี้ต้อง ยิ้ม ยิ้ม ยิ้มเข้าไว้
ยิ้ม ยิ้ม ยิ้ม
กาแฟอุ่น ๆ สักถ้วย เติมด้วยรอยยิ้มหวาน ๆ สักหน่อย
อากาสดีดี หนังสือเล่มโปรดสักเล่ม
แค่นี้ความสุขก็อยู่กับตัว ความสุขก็งอกในหัวใจ อยู่ที่ไหนก็อยู่ได้ทั้งวัน
” จริงป่ะครับ “
เอ้า … ยิ้ม ยิ้ม ยิ้ม
ในหมวดหมู่: Uncategorized
คำสำคัญ: นายสายลม อักษรสุนทรีย์, เฉลิมเกียรติ สอนคำแก้ว
26 กรกฏาคม 2009 / 2 ความคิดเห็น » / โดย สายลมครับ
อ่าน: 3173
( พระประธานในวิหารของวัดเนรมิตวิปัสนา อ.ด่านซ้าย จ.เลย งดงามมากครับ )
…………………………………………..
สวัสดีครับ..แบบสบาย ๆ ครับ เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา (24 ก.ค.)
กระผมเองได้เดินทางแบบกึ่งเที่ยวกึ่งทำงานที่ จ.เลยครับ อิอิ
ในการเดินทางไป จ.เลย ครั้งนี้เพราะมีคิวบรรยายและทำกิจกรรม
ให้กับ นักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏเลย ในวันที่ 25-26 ก.ค. ครับ
อิอิ ก่อนวันกิจกรรม เลยถือโอกาสหนีเที่ยวซะเลย 55555555
เดินทางมาถึงตัวจังหวัดเลย หลังจากเข้าเช็คอินที่โรงแรมเสร็จแล้ว
ทางทีมงานของกระผมก็ได้รับการต้อนรับอย่างดีจากอาจารย์ตะวันรอน
หรือ อ.น้องต๊ะ ผู้น่ารัก ที่เดินทางมารับและพาไปทัวร์เมืองเลยครับ
วันนี้หลังจากที่ทำภาระกิจส่วนตัวเสร็จ ทาง อ.น้องต๊ะคนสวย
ก็พาบึ่งรถไปที่ อ.ด่านซ้าย พาทีมงานของผมไปดื่มด่ำกับบรรยากาศของ
ธรรมชาติสองข้างทางกันอย่างเต็มพุงเลยครับ อิอิ
นี่ครับ อาจารย์ตะวันรอน (อ.ต๊ะคนน่ารัก) ทั้งเก่งทั้งน่ารัก
ไหง๋ยังไม่มีแฟนก็ไม่รู้..อิอิ ที่สำคัญลืมบอกไปว่า อ.น้องต๊ะคนนี้
เป็นรุ่นน้องของผมเองสมัยเรียนอ่ะครับ เหอ ๆ
วันนั้น อ.น้องต๊ะ ได้พาไปทำบุญที่ วัดเนรมิตวิปัสนา และ เจดีย์ศรีสองรัก ครับ สุดยอด ๆ ๆ
ชะแว๊ปปปป .. โฉมหน้าทีมงานคุณภาพ อิอิ ดูหน้าตาแล้วเป็นไงบ้างครับ
ทั้งสามคนได้ทั้งอิ่มบุญ อิ่มธรรมชาติ
ไปเที่ยวกันวันนั้นเหมือนว่าพวกเราได้กลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง
อิอิ..มีความสุขจริง ๆ อ่ะครับ เหมือนกับได้เติมไฟให้กับชีวิต
ชาร์ตแบตเตอรี่ชีวิตให้เต็ม พร้อมที่จะต่อสู้กับงานต่อไปได้อีกนานเลยครับ 5555
อิอิ ถึงพวกเราจะหน้าตาไม่ค่อยดี แต่….น่ารัก…. นะ จะ บอก ให้
( ไม่ค่อยจะบ้าน้อยเลยอ่ะครับ แต่บ้ามาก ๆ )
ฮ่า ๆ ๆ 55555 ๆ ๆ ฮ่า
นี่แหละครับกับคำที่ว่า
หากเหนื่อยนัก ขอจงหยุดพักเสียก่อน
อย่าใจร้อน รีบไม่เดี๋ยวไม่เข้าที
อิอิ
หากทำงานหนัก จงหาเวลาพักบ้างนะครับ เจ้าวววววว น๊ายยยยยยยยยย
( โปรดติดตามภาพกิจกรรมของ นศ. มหาวิทยาลัยราชภัฏเลยได้ในบันทึกหน้านะครับ อิอิ )
ในหมวดหมู่: Uncategorized
คำสำคัญ: การจัดการความรู้, ท่องเที่ยว, นายสายลม อักษรสุนทรีย์, เฉลิมเกียรติ สอนคำแก้ว, เมืองเลย
11 มิถุนายน 2009 / 1 ความคิดเห็น » / โดย สายลมครับ
อ่าน: 2904
พรุ่งนี้วันศุกร์ที่ 12 มิ.ย. จะไปดูบ้านครับ
กำลังจะซื้อบ้านครับ พรุ่งนี้จะไปคุยกับเจ้าของโครงการ
ไม่รู้ผลออกมาจะเป็นยังไง ไปดูบ้านหลังนี้หลายรอบแล้วครับ
ถูกใจครับ เป็นบ้านหลังเล็ก ๆ พื้นที่ทั้งหมดก็ 104 ตรว. 3 ห้องนอน 2 ห้องน้ำ 1 ห้องครัว
แต่กะว่าจะใช้ห้องนอนทำเป็นห้องทำงาน 1ห้อง เพราะผมขาดห้องทำงานไม่ได้และในอนาคตคิดว่าคงต้องนอนที่ห้องทำงานซะเลย 55555
ที่สำคัญบ้านหลังนี้อยู่บริเวณในตัวจังหวัดร้อยเอ็ดด้วยครับ
ปากซอยออกไปนิดหน่อยก็โลตัส แม็คโคร ศูนย์ราชการ ที่สำคัญอยู่ใกล้ที่ทำงานของผมซึ่งขับรถไม่ถึงห้านาที สาธุ ๆ ๆ ขอให้ได้ ขอให้ได้ ภาวนาครับ ให้รู้ผลได้ในเร็ววัน
อิอิ ประกาศล่วงหน้าครับว่า….
รับสมัครแม่บ้านครับ มีสวัสดิการเป็นนามสกุล ทรัพย์สินพร้อมหนี้สินต่าง ๆ เตรียมไว้ให้เรียบร้อยแล้วครับ
55555555555555555555
…………………………………
555555 ไม่เห็นจะเกี่ยวกับหัวเรื่องเลย อิอิ มาเข้าเรื่องกันดีกว่าครับ
ฉุกละหุก เมื่อตอนสองวันที่แล้วได้รับโทรศัพท์สำคัญจากท่านอาจารย์ที่เคารพว่า ให้ช่วยไปบรรยายและทำกิจกรรมให้กับนักศึกษาซึ่งจะรวมนักศึกษาของคณะบริหารธุรกิจ สาขาวิชาการตลาด ประมาณสองร้อยกว่าคน แล้วอาจารย์ก็ถามว่า “มะเดี่ยวว่างวันไหน” เหอ ๆ ๆ
ว่าแล้วผมก็กางสมุดงานของผมทันทีครับ เหอ ๆ ๆ ” อาจารย์ครับ ” วันเสาร์ - อาทิตย์ที่ 13-14 นี้เลยเป็นไงครับ ผมว่างช่วงนี้แค่นั้น เพราะวันที่ 19 - 26 มิ.ย. นี้ ผมต้องไปประชุมและอบรม ยาวววววว ที่ กทม.อ่ะครับ และวันที่ 27-28 ก็ไปบรรยายและทำกิจกรรมให้นักศึกษา สาขาวิชาการจัดการ ที่ขอนแก่นต่อเนื่องครับ เวลาที่เหลือก็คิดว่ามีงานต่ออาจเคลียร์คิวไม่ว่าง ( ป้าดดดดดด อิอิ )
คุยกันนัดแนะกันได้ก็ตกลงตามคิวที่เคลียร์ได้ 555555
ขอเชิญสมาชิกทุกท่านที่สนใจร่วมให้กำลังใจ
และร่วมกิจกรรมรับน้องแนวใหม่เตรียมตัวเตรียมใจก้าวสู่สังคมอุดมศึกษา
ณ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอิสาน วิทยาเขตขอนแก่น
13-14 มิ.ย. นี้ สาขาวิชาการตลาด และ 27-28 มิ.ย. นี้ สาขาวิชาการจัดการ
อิอิ หาคนเลี้ยงข้าวเย็นด้วยอ่ะครับ อิอิ มาก่อนมีสิทธิเลี้ยงข้าวผมก่อนนะครับ อิอิ
มะเดี่ยวคร้าบบบ
ซำบายดีเด้อครับ
ในหมวดหมู่: Uncategorized
คำสำคัญ: นายสายลม, นายสายลม อักษรสุนทรีย์, มหาวิทยลัยเทคโนโลยีราชมงคล, วิทยาเขตขอนแก่น, เฉลิมเกียรติ สอนคำแก้ว
