ถึงเธอที่รักของฉัน ( ในสนามรบแห่งชีวิตของเธอ )
อ่าน: 3293เธอที่รักของฉัน ในดงขวากหนามแห่งสนามนักสู้ของวิถีชีวิต ฉันรู้ว่ามันไม่ได้ราบเรียบและลื่นไหลดั่งที่ใจของเธอคิด บนท้องถนนแห่งการต่อสู้นั้นกราดเกลื่อนไปด้วยซากศพและร่องรอยร้าวแห่งการต่อสู้ และเธอก็คือหนึ่งในนักรบของสนามรบแห่งชีวิตของเธอเอง และแน่นอนที่สุดบาดแผลซึ่งเป็นผลจากการต่อสู้ของเธอในแต่ละครั้ง แต่ละแผลล้วนฝังเขี้ยวเล็บของความทรงจำที่มิอาจมาโอสถขนานใดมาเยียวยารักษาให้เลือนหายไปจากร่างกายและจิตใจได้
แต่นั่นแหละ ในกาลเวลาข้างหน้าของเธอที่รักของฉัน กาลเวลาข้างหน้า บาดแผลเหล่านี้จะกลับกลายเป็นยาวิเศษ เป็นโอสถทิพย์ที่ใช้หล่อเลี้ยงร่างกายและจิตใจของเธอ เป็นแรงพลังให้เธอที่รักของฉันได้ใช้เติมต่อสู้ในสนามแห่งชีวิตที่เพี้ยนบ้าแห่งโลกใบนี้ หากความคิดของฉันไม่ได้ผิดเพี้ยนไป ฉันขอให้เธอยิ้มรับกับบาดแผลเหล่านี้อย่างเต็มความภาคภูมิ เปรียบเหมือนว่าเธอที่รักของฉันได้รับเหรียญตราแห่งการต่อสู้ ได้รับถ้วยรางวัลจากการแข่งขันจากสังคมสีครึ้มมัวแห่งนั้น
เธอที่รักของฉัน ทุกบาดแผลของฉันและเธอล้วนมีเรื่องราวให้จดจำ และเธอจะมีความสุขและภูมิใจมากที่สุดใน ณ วันหนึ่งข้างหน้า วันที่เธอได้มีโอกาสบอกเล่าเรื่องราวที่มาของบาดแผลของเธอให้กับเหล่าบรรดานักสู้ที่กำลังแสวงหาสนามประลองเพื่อพิสูจน์ความสามารถของตัวเขาเอง เรื่องเล่าจากบาดแผลของเธอนั้นจะมีคุณค่าต่อนักสู้หน้าใหม่เหล่านั้น เขาจะใช้มันเป็นรอยทางเพื่อที่จะก้าวเดินต่อไปในวันข้างหน้า และถ้าวันหนึ่งวันนั้นมาถึง เธอที่รักของฉัน เธอจะได้รับการคารวะจากเหล่าบรรดานักสู้เหล่านั้นอย่างหมดหัวใจ
เราทุกคนที่ดิ้นรนอยู่ในสนามนักสู้แห่งชีวิตแห่งนี้ ล้วนมีริ้วรอยและบาดแผลจากการต่อสู้อย่างหนักหน่วงมาด้วยกันทั้งสิ้น หากเพียงแต่สนามรบ รูปแบบวิธีการรบ และสหายร่วมรบ ล้วนแตกต่างกันออกไป แต่ที่ฉันอยากจะย้ำเตือนเธอที่รักของฉันว่า ขอเธอจงอย่าได้ลืมสหายร่วมรบ เพื่อนร่วมทุกข์กับเธอในยามยาก ถึงแม้ว่าพวกเขาเหล่านั้นไม่ได้ร้องขอ เธอที่รักของฉันจงสำนึกไว้ว่า ความยากลำบากในรอยทางแห่งชีวิตคือเครื่องพิสูจน์คุณค่าแห่งมิตรแท้ ในวันข้างหน้าเมื่อเธอได้ก้าวเดินถึงที่ที่เธอที่รักของฉันวาดหวังไว้ ขอเธอจงอย่าลืมหันหลังกลับมาส่งมือที่หยาบกร้านของเธอฉุด ดึง และกุมมือของเหล่าบรรดามิตรแห่งสงครามชีวิตนี้เพื่อที่จะให้เขาเหล่านั้นได้มีโอกาสก้าวยืนในจุดที่เธอยืนอยู่ในวันนั้น
เธอที่รักของฉัน สำหรับฉัน ทุกทุกบาดแผลที่ได้มาล้วนสร้างให้ฉันเป็นตัวฉันเองในวันนี้ วันที่ไม่มีอะไรสามารถที่จะมาเหยียบย่ำและลดทอนคุณค่าแห่งความเป็นมนุษย์ของฉันได้ บาดแผลบางแผลของฉันอาจมีประโยชน์ต่อเธอไม่วันใดก็วันหนึ่งข้างหน้า วันนี้ขอเธอจงกุมมือที่หยาบกร้านของฉันให้แน่น ฉันจะฉุดดึงเธอขึ้นจากร่องรอยแห่งความพ่ายแพ้ในวันที่เธอล้ม ฉันอยากเห็นเธอที่รักของฉันก้าวเหยียบและยืนได้อย่างสง่างามในสนามรบแห่งชีวิตของเธอ
เธอที่รักของฉัน ขอเธออย่าได้กลัว เพราะในทุกสนามแห่งการต่อสู้ ล้วนมีบาดแผลเกิดขึ้นได้เสมอ
สายลม อักษรสุนทรีย์
บันทึกนี้โพสต์เมื่อ วันที่ วันศุกร์, 22 พฤษภาคม 2009 เวลา 1:14 (เย็น) และจัดไว้ในหมวดหมู่ Uncategorized. ติดตามอ่านการแสดงความเห็นได้ที่ฟีดนี้ RSS 2.0. คุณสามารถจะ ฝากความคิดเห็นไว้, หรือ แทร็กย้อนหลัง จากเว็บไซต์ของคุณได้.
#2:: สิทธิรักษ์ 26 กรกฏาคม 2009 เวลา 4:44 (เย็น)
โอ้เธอที่รัก
ช่างได้ยินได้เห็นอักษรสุนทรีย์อะไรเช่นนี้
ความหวังฉันสดชื่นอย่างเหลือคณาคิด
โอ้ฉันไม่สามารถกล่าวอะไรที่จะลดหลั่นความสวยงามเช่นนี้
โอ้ชีวิต……มันไม่สามารถมาลดทอนความหวังแห่งชีวิตอันยิ่งใหญ่ได้
ที่รัก …… วางใจเถิดทุกอย่างจะสวยงามกว่าที่ผ่านมา
ที่รัก …… ความหวังอันใกล้ ฉันจะคอย จะคอย จะคอย