ถึงเธอที่รักของฉัน .. หากใบไม้จะหล่นจากต้น
อ่าน: 1896
ณ ห้วงเวลานั้น ฉันมองดูหยดน้ำตาของเธอที่รักของฉันโดยมิได้มีคำใดเอื้อนเอ่ยออกมา
ฉันบีบมือเธอแน่นพลันจ้องหน้าเธอที่รักของฉัน
เธอที่รักของฉัน.. ณ วันนี้ฉันอยากจะบอกเธอว่า เมื่อเรามองดูความเป็นจริงของสรรพสิ่งอย่างเป็นกลางและอย่างละเอียดแล้ว เธอที่รักของฉันจะรับรู้ได้ว่าชีวิตเรามีที่ไปที่มาไม่ต่างกันทั้งนั้น ดินคือเหตุแห่งสรรพสิ่ง ส่งผลเป็นลำต้น กิ่ง ก้าน ใบ ดอกและผล ท้ายที่สุดก็วนเวียนว่ายอยู่เช่นนี้
เธอที่รักของฉัน.. หากต้นไม้ต้นหนึ่งจะมีลำต้นที่สูงทะยานสู่ฟ้า แตกกิ่งก้านใบ ชูยอดสู่สรวงสวรรค์ฉันใด ในความเป็นจริงแล้วก็ไม่สามารถทิ้งรากและเหง้าของตัวมันเองได้ฉันนั้น ฉันก็ยังเป็นฉันคนเดิมและเธอ ก็ยังคงเป็นเธอที่รักของฉันเช่นเดิม
แล้วพบกันในฝันอันงดงาม
บันทึกนี้โพสต์เมื่อ วันที่ วันศุกร์, 25 กรกฏาคม 2008 เวลา 10:57 (เช้า) และจัดไว้ในหมวดหมู่ ลานสายลม. ติดตามอ่านการแสดงความเห็นได้ที่ฟีดนี้ RSS 2.0. คุณสามารถจะ ฝากความคิดเห็นไว้, หรือ แทร็กย้อนหลัง จากเว็บไซต์ของคุณได้.
#2:: ning.dss 27 กรกฏาคม 2008 เวลา 10:21 (เช้า)
แวะมา ติดตามทางเดินของดิน
อิอิ