(กล้วยขาดน้ำ ประเทศขาดความสงบสุข)
ท่ามกลางความเงียบสงัด
นึกว่าจวนใกล้ฟ้าสางแล้ว
เหลือบดูนาฬิกาเพิ่งจะเลยเที่ยงคืนไปชั่วโมงครึ่ง
มิน่าละ ช่างเป็นคืนที่เงียบสงัดเหลือเกิน
ได้ยินเสียงตู้เย็นครางเบาๆไม่ยอมหลับยอมนอน
แมลงกลางคืนคงหลบงีบไม่ออกมาระงมเช่นเคย
ถ้าจะบันทึกหมายเหตุแห่งปี
ตาแก่ที่ว่านี้ก็ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอกนะครับ ผมเองแหละ มามีลูกตอนแก่ จึงยักแย่ยักยัน อีตอนเลี้ยงลูกอ่อนตอนเล็กๆนี่สนุก แต่ต้องใส่ใจพอสมควร ต้องดูแลละเอียดทุกขั้นตอน ต้องดูแลให้น้ำ ผูกอู่ให้นอน ระแวดระวังยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม ต้องคอยไล่ผีเสื้อราตรีที่แอบโฉบมาทั้งกลางวันกลางคืน เป็นพาหะกวนใจ ถ้าเผลอก็จะโดนกัดเป็นแผล ทำให้ผิวกระดำกระด่างเมื่อโตขึ้น
มนุษย์มีหู 2 ข้าง
ทำให้ง่ายขึ้น
ที่จะเรียนรู้วิธีฟังหูไว้หู
พวกหูเบาก็ต้องหาตุ้มหูพวงใหญ่มาห้อยไว้
พวกหูหนักต้องไปให้หมอหูตาจมูก แคะขี้หูออกบ้าง
หนาวๆอย่างนี้ ถ้าได้ซดอะไรร้อนๆน่าจะช่วยให้ท้องไส้และร่างการอบอุ่น ถ้าทำให้อร่อยด้วยก็ยิ่งอิ่มอกอิ่มใจ นักโภชนาการจะแนะนำเมนูอาหารเอื้อต่อสุขภาพ คนอีสานคนเหนือที่ชอบรับประทานข้าวเหนียวข้าวหลามช่วยให้ร่างกายหายสั่น ชาวไร่ชาวนามักจะมีน้ำยาแก้หนาว กระดกเข้าปากท้องร้อนวาบ เรื่องนี้ขึ้นอยู่กับคนกินเป็น คนกินเป็นไม่เมามายอะไร คนทำงานหนักเส้นเอ็นกระดูกกระเดี้ยมันเขม็งตึง บางทีคนนอกไม่เข้าใจ ชอบพิพากษาว่าชาวไร่ชาวนายากจนเพราะดื่มสุรา ซึ่งจะไปเหมาโหลอย่างนั้นทั้งหมดก็คงไม่ถูก ถ้าเราไม่ได้มาอยู่ในจุดที่ต้องใช้หยาดเหงื่อแรงงานทำมาหากินตลอดปี
คำผกา แห่งมติชนรายสัปดาห์ ให้ความเห็นที่ร้อนแรง พอๆกับซดตุ๋นเป็ดร้อนๆโดยไม่ระวัง..
ช่วงนี้มีอะไรๆที่แปลกๆออกมาให้เห็น ทุกอย่างคาดการไม่ได้เลย หนาวอยู่ดีๆ กำลังศึกษาเรื่องเอาหินมาอังไฟให้ร้อนแล้วอุ้มขึ้นเตียง เอาผ้าห่อหนานอนกอด ดูสิว่าจะอุ่นได้ประมาณไหม เทวดาก็หาเรื่องเตากระป๋องกระแป๋งมาให้คิดวิธีคลายหนาวกาย แต่วิธีคลายหนาวใจไม่ยอมบอก
เมื่อวานนี้อากาศร้อนแห้งกลับมากะทันหัน จากที่เคยรุ่มร่ามกับเสื้อหนา ก็ถอดเสื้อโชว์ก้างอาบแดดได้สบายๆ พวกสัตว์เลี้ยงต้นไม้ใบหญ้าไม่รู้ว่าจะเป็นยังไงบ้าง ช่วยเท่าที่ทำได้ เอาปุ๋ยมาใส่หาฟางมาคลุม วางโปรแกรมรดน้ำแบบประหยัด เพื่อจะยื้อความชุ่มชื้นให้ยาวออกไป ปีนี้คงจะแล้งมหาโหดแน่ เพียงต้นปีน้ำผิวดินน้ำใต้ดินก็เริ่มส่ออาการแล้ว แม่น้ำและบ่อบาดาลอาจจะต้องปรับปรุงข้อมูลใหม่ บางทีวิธีอาบน้ำวันละ5ขันของท่านมหาจำลองอาจจะกลับมาก็ได้ ยังดีที่เขื่อนใหญ่รับน้ำไว้เพียบก่อนหน้านี้ แต่ก็นั่นแหละจะรับประกันได้ขนาดไหนก็ไม่รู้
:: พูดถึงห้องผ่าตัด หรือ “ห้องปาด” ในภาษาลาว
จะมีสักกี่คนที่อยากจะเข้าไป แม้แต่มองป้ายก็ยังแหยง
เว้นแต่มีภาวะจำยอมที่ยากจะหลีกเลี่ยงได้
แต่แพทย์และพยาบาลกลุ่มหนึ่งที่ต้องเข้า-ออก-เป็นประจำ
ทำอย่างไรคำว่า ประจำจะเป็นการทำงานที่เบิกบานแจ่มใส
เป็นไปได้ไหมครับ! นอกจากจะจัดประชุมเชิงวิชาการแล้ว
ชาวห้องผ่าตัดควรจะมีโอกาสพบปะสังสรรค์สบายๆสไตล์เฮฮาศาสตร์
กล่าวนามตามท้องเรื่อง ผมได้รับหนังสือจากสมาคมพยาบาลห้องผ่าตัดแห่งประเทศไทย จัดประชุมวิชาการสัญจร ประจำปี 2554 “Quality and Safety in OR” วันเสาร์-อาทิตย์ที่ 5-6 มีนาคม 2454 ณ ห้องประชุมโรงแรมพูลแมน จังหวัดขอนแก่น
