งัวเงียยามสงัด
อ่าน: 2597
(กล้วยขาดน้ำ ประเทศขาดความสงบสุข)
ท่ามกลางความเงียบสงัด
นึกว่าจวนใกล้ฟ้าสางแล้ว
เหลือบดูนาฬิกาเพิ่งจะเลยเที่ยงคืนไปชั่วโมงครึ่ง
มิน่าละ ช่างเป็นคืนที่เงียบสงัดเหลือเกิน
ได้ยินเสียงตู้เย็นครางเบาๆไม่ยอมหลับยอมนอน
แมลงกลางคืนคงหลบงีบไม่ออกมาระงมเช่นเคย
ถ้าจะบันทึกหมายเหตุแห่งปี
