ลานสวนป่า

ผมมีบาปติดตัวหลายเรื่อง บางเรื่องก็ค้างคาใจแกะไม่ออก บางเรื่องก็คลี่คลายได้อย่างเหลือเชื่อ วันนี้ตั้งใจว่าจะเว้นวรรคให้ตัวเองสัก 24 ชั่วโมง จะไม่หาเหาใส่หัว จะอยู่เฉย ๆ อ่านหนังสือ-ดูทีวี-รดน้ำต้นไม้ ..บ่ายแก่ ๆ มีรถเก๋งวิ่งเข้ามาช้า ๆ ..เอาอีกละหนอ ใครมาละทีนี้ โผล่หน้าออกไปรับ เจอสตรีตัวเล็ก นุ่งผ้าไหมใส่เสื้อสวยเรียบร้อยเหมือนคนชนบทจะไปวัด เปิดประตูรถเดินมายกมือไหว้ ..เฮียจำหนูได้ไหม คลับคล้ายคลับคลานะ แต่นึกชื่อไม่ออก หนูชื่ออึ่งไง เออจำได้แล้ว ไปยังไงมายังไงกันละนี่

เธอรีบรายงานชีวประวัติฉบับสายฟ้าแลบ

หนูไปทำงานอยู่กรุงเทพฯ

มีลูกชาย 2 คน

เจ้าคนโตจะเอาเมีย

จะมาขอซื้อวัวเฮียไปจัดงาน

จะแต่งวันไหนละ

วันที่ 23 จ้า

เฮียขายวัวให้หนูได้ไหม

ได้ ๆ ๆ ..

เจ๊ไปไหน

เขาก็ไปแต่งงานน้องชายที่เพชรบูรณ์

เอาไว้เจ๊กลับ มาตกลงราคากับเขานะ

จบเรื่องวัวก็หันมาเรื่องคน เจ้าอึ่งเดินมาจับแขนเขย่า เฮียสบายดีใช่ไหม

อ่านต่อ »

ผมชอบดูสารคดีเป็นชีวิตจิตใจ ปัจจุบันผู้สร้างสารคดีมีเทคโนโลยีที่สุดยอด เก็บเกี่ยวข้อมูลได้อย่างวิเศษสุด นำมาร้อยเรียงให้เห็นความทึ่งอึ้งกิมกี่ได้อย่างนะจังงัง หลายเรื่องได้ถอดรหัสที่เราข้องใจมาตลอดชีวิต ยกตัวอย่าง เช่น ผมเคยสงสัยมานาน ว่าแมงมุมมันชักใยทำเป็นตารางได้อย่างไร หมายถึงการเริ่มต้นชักใยแรกไปเกาะกิ่งไม้ที่อยู่ห่างกัน ภาพที่เห็นจากการถ่ายทำพิเศษ พบว่าแมงมุมจะปล่อยเส้นใยให้ปลิวไปเกาะกิ่งไม้ได้เป็นเส้นแรก แล้วปล่อยเส้นต่อ ๆ ไป ใยเส้นแรก ๆ นี้เป็นเหมือนฐานรากเส้นประธาน เมื่อโยงใยได้แข็งแรงระดับหนึ่ง เจ้าตัวก็จะไต่สานใยจนเป็นตารางเรียบร้อย แล้วก็มานอนพักผ่อน เหยื่อมาชนใยเมื่อไหร่จึงออกมาเขมือบ ..

ตรงกับคำที่ว่า สบายเมื่อปลายมือ ..

อ่านต่อ »