ลานสวนป่า

เมื่อวานหลังจากเขียนบล็อกแล้วกดเผยแพร่ มีตัวอักษรยึกยือออกมาแสดง ไม่สามารถส่งข้อความได้ จึงหาเรื่องไปดูหนังสือดีกว่า อยากจะได้พจนานุกรมไทย-จีน จะไปเที่ยวจีนก็แอบดูศัพท์แสงเขาหน่อยละเธอ คำง่ายๆเขาคุย-ถาม-แปล-สื่อความหมายว่าอย่างไร ในเมื่อภาษาจีนไม่รู้สักเอ๊ะ ก็เลยถือโอกาสเรียนภาษาจีนนิดๆหน่อยๆ  ระหว่างเลือกดูหนังสือ หันไปเจอป้ายโฆษณาภาพยนต์เรื่อง Transformers 3 มีรูปหุ่นยนต์ท่าทางจะบู้สะบั้น น่าจะเป็นหนังหุ่นยนต์ลุยแหลก เป็นอภิมหาสงครามจักรกล ประกอบกับได้ยินแห้วพูดเรื่องหนัง3D เอ๊ะมันเป็นยังไงนะ คนบ้านนอกเคยดูแต่หนังขายยา วันนี้ถึงไม่มีลูกสาวผู้ดีไปดูด้วยอย่างขาใหญ่เล่าไว้ในบล็อก ก็ดูละวะ ..

อ่านต่อ »

วันนี้ยุ่งกับเรื่องไผ่ทั้งวัน ติดต่อคนซื้อให้จัดการขนไผ่ขึ้นรถ10ล้อไปส่งที่จังหวัดเลยได้ โทรหาคนรอรับไผ่ที่วังสะพุงก็เปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์อีก ไผ่5,000กิ่งพร้อมจะเดินทางไปคืนนี้แล้ว กว่าจะติตต่อกันได้โธ่ๆๆๆ เปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ก็ไม่บอก ถ้าไม่จำเป็นเขาไปเปลี่ยนกันง่ายๆหรอกนะต๋อย.. มีอาจารย์รู้จักคนหนึ่ง แกเปลี่ยนเบอร์ทุกเดือน แถมยังมีหลายเบอร์เสียด้วย ไม่ทราบว่ามีสาเหตุอะไร ยังสงสัยว่าแกจะเอาเวลาที่ไหนไปสับหลีกจราจรทางเสียงก็ไม่ทราบได้ แปลกแท้ๆพวกเบอร์โทรเลื่อนลอยนี่ ก็ทุกเรื่องละครับ..ถ้าไม่อยู่ในร่องในรอยเดี๋ยวก็แถกไถไปจนเจอปังตอ!

อ่านต่อ »

(อยากจะทำเรื่องมันส์ๆต้องกินถั่วไปด้วย)

:: ตั้งแต่วาสนามาประจวบกัน ท่านจอหงวนกับผมก็สาละวนอยู่ในเขาวงกต พยายามที่จะหาเรื่องขายความรู้ความคิดเชิงกระบวนการ เราโยนหินถามทางถึงกันหลายเรื่อง แต่มันก็ยังเป็นแบบหมูในอวย..ยังแปรรูปให้เป็นหมูแผ่น หมูทุบ หมูผัดเผ็ด หรือลาบหมูรสเด็ดไม่ได้สักกะที ทั้งที่เรากัดไม่ปล่อย..เซ๊าซี่กันมาเป็นระยะ เรื่องมันก็ยังไม่สุกงอม ยังตกร่องปล่องชิ้นทางความคิดไม่ได้ ที่ผ่านมาเราได้แบ่งกันบ่มเพาะความคิด คิดๆๆจนหัวผุ และแล้วสวรรค์ก็มีตา..ช่วงที่กรมป่าไม้และสภาวิจัยฯลงมาจัดฝึกอบรมการใช้ผลงานวิจัยสู่ชุมชน ผู้หลักผู้ใหญ่ในสายงานองค์กรดังกล่าวลงมาเอง มีเวลาได้คุยกันหลายรอบ ก่อนที่จะก้าวขึ้นรถ..ท่านก็หันมาบอกว่า..รีบเขียนๆส่งนะครูบา

:: ช่วงผมไปบางกอกเมื่อเร็วๆนี้ ฝ่ายวิจัยเรื่องการใช้ไม้จากสวนป่าปลูก ก็ประชุมกันเขียนงานวิจัยการสร้างบ้านไม้แบบเล็กๆเก๋ๆเหมือนเรือนรจนากับเจ้าเงาะ โดยอาศัยเทคโนโลยี/เครื่องมือสมัยใหม่ช่วย ซึ่งงานวิจัยหมวดนี้จะมาสอดรับกับที่เราจะทำ และวันที่ 16-17 เดือนมิถุนายน ทีมนี้ก็จะมาจัดฝึกอบรมการกลั่นน้ำมันยูคาลิปตัสที่สวนป่า ถ้าอาจารย์ว่างก็อาจจะมาคุยเรื่องข้อมูลโดยตรง แล้วกลับไปเขียนโครงการวิจัยให้เสร็จภายในวันที่ 25 มิถุนายน เร็วๆด่วนๆอย่างนี้ ไฟลนก้นไปไหมครับ อิ อิ..

เห็นอาจารย์บ่นๆเรื่องเขียนเค้าโครงวิจัยจนมือหงิก

ลองอีกสักตั้ง..มืออาจจะไม่หงิกก็ได้นะครับ

เพราะเราจะเขียนด้วยหัวใจที่หวาบหวาม คิ คิ .

ผมประสานเบื้องต้นไว้บ้างแล้ว วช.เขาก็อยากให้เราส่งโครงการขอทุน หมดกำหนดส่งภายในเดือนมิถุนายน ถ้าจะลุยคงต้องเร่งคุยกัน บังเอิญช่วงนี้ผมก็ไม่ว่าง แต่จะร่างเค้าโครงให้อาจารย์ดู คืนวันที่ 13 ผมนอนโคราช ไม่ทราบอาจารย์ว่างไหม จะชวนมาขึ้นเตียงสักคืน ถ้าไม่จบต่อคืนวันที่ 14อีกสักบ่ายก็ได้ อยากจะทราบว่าหัวใจว่างไหมในวันดังกล่าววววววว..

อยากจะให้เป็นโครงการร่วมระหว่างอาจารย์ ภาควิชา (มหาวิทยาลัย) กับ มหาชีวาลัยอีสาน (ชุมชน) ช่วยกันทำตัวชุดความรู้ให้ชัดๆ แล้วจัดอบรมเชิงประจักษ์ เน้นทำเรื่อง  ปลูกต้นไม้ แล้วเอาใบไม้มาเลี้ยงแพะเลี้ยงวัว-กิ่งไม้เล็กๆทำฟืนเผาถ่าน-กิ่งไม้ใหญ่เอามาทำเครื่องเรือนน็อคดาวน์ ในชั้นแรกเราไม่ต้องตัดต้นไม้ เอาเฉพาะกิ่งใบมาใช้ประโยชน์อย่างคุ้มค่า หลังจากปลูกไม้อาคาเซียได้7ปี เราจะทยอยสางขยายระยะ ลำต้นใหญ่เอามาแปรรูปสร้างบ้าน-แล้วปลูกหมุนเวียนเเติมลงไปให้ครบรอบตัดฟัน พื้นที่ก็จะมีต้นไม้อยู่ตลอดไป ชาวบ้านก็จะมีวัตถุดิบต่อเนื่องตลอดไป ทุกขั้นตอนผมมีตัวอย่างแสดงบ้างแล้ว ไม่ใช่นับหนึ่งใหม่

-ในแผนจะมีการอบรมกลุ่มเกษตรกรเป้าหมายประมาณ 1,000 ครัวเรือน ใน3-4จังหวัด

-จัดพิมพ์ตำราคู่มือ

-ชักชวนคณาจารย์ในมหาวิทยาลัยต่างๆมาร่วมเป็นภาคี

-วันนี้ทรัพย์สินส่วนพระมหากษัติริย์มา

-เดือนหน้า วันที่ 2-3จุฬามาฯ วันที่ 27 คณาจารย์ม.สุโขไทยธรรมธิราชมา

-วันที่ 29 ผมจะโม้ที่งานประชุมกรมป่าไม้

-จัดทำแปลงสาธิต-คอกสาธิตเลี้ยงแพะ-โคขุน

-เชื่อมโยงการปลูกต้นไม้แบบยั่งยืนร่วมกับการยกระดับเลี้ยงปศุสัตว์ต้นทุนต่ำ แต่ได้ผลลัพธ์ดีกว่าแบบเดิมๆ

-มูลสัตว์ นอกจากจะทำปุ๋ย -ยังทำแก๊สชีวภาพ

-งานหมักจุลินทรีย์ จะนำไปสู่การผลิตอาหารสัตว์ที่มีคุณภาพ ผลิตไวน์เลี้ยงโคขุน

-งานปรับปรุงพันธุ์สัตว์จะนำไปสู่การเลี้ยงโคขุน เลี้ยงแพะ แกะ

(รับภาพจากหัวหน้าฝ่ายบริหารชุมชนสำนักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์)

:: จะนำเทคโนโลยีที่เหมาะสมเข้าไปสู่วิธีทำมาหากินของกลุ่มเกษตรกรเป้าหมาย เช่น การใช้เครื่องสับใบไม้-สว่านเจาะหลุมดิน-การตากวัตถุดิบด้วยกระโจมพลาสติกที่อาจารย์คิด โดยภาพรวมงานนี้ช่วยลดความเสี่ยงการประกอบอาชีพของชาวบ้านได้ค่อนข้างชัดเจน ลดต้นทุนได้อย่างชัดเจน สร้างความหลากหลายได้อย่างชัดเจน สร้างกระบวนการเรียนรู้ให้เกษตรกรและผู้เกี่ยวข้องได้อย่างชัดเจน เราเน้นการฝึกอบรมจากการฝึกทำให้เป็น เชื่อหัวไอ้เรืองแล้ว..อาจารย์ทำได้

:: ในช่วงการฝึกอบรมก็จะชวนสมาชิกแซ่เฮมาร่วมเป็นวิทยากร ใครว่างก็มา ใครไม่ว่าง..ก็รออ่านแล้วให้ความคิดเห็น เป็นกระบวนการพัฒนาเชิงกระบวนการที่สอดรับกับวัฒนธรรมพื้นถิ่น ที่สถาบันหรือองค์กรไหนสนใจเอาไปปรับใช้ได้ ผมขายความคิดนี้ในงานประชุมนักวิจัยระดับชาติไปแล้วที่มหาวิทยาลัยทักษิณ

และจะไป..โม้สะบัดในงานประชุม แ ผ น พั ฒ น า เ ศ ร ษ ฐ กิ จ สั ง ค ม แ ห่ ง ช า ติ

ที่ เ มื อ ง  ท อ ง ธ า นี   ใ น วั น ที่   7   เ ดื อ น มิ ถุ น า ย น

ไอ่พวกเราต้อง โ ม้ ขี้ .. ไม่ใช่ ขี้ โ ม้

พูดด้วยทำด้วย แปรวิชาการให้เป็นวิชาชีพ วิชา-กิน-จูง-อุ้ม-ร้อง-ขายได้

ความรู้ที่ขายได้ ย่อมกว่าดี ความรู้ขายไม่ออก

ถ้างานวิจัยของประเทศ .. วัดกันที่จุดนี้..

งานวิจัยของไทยก็จะไม่โหล่ยโท้ยหรอกนะครับ

เ ร า ม า ทำ ง า น วิ จั ย ที่ ดิ้ น ไ ด้ กั น ดี ก ว่ า ท่ า น จ อ ห ง ว น

โปรด ทำตัวและหัวใจในเดือนมิถุนายนให้ว่าง ว่าง และ ว่างที่สุด

คิ คิ คิ..

วาระจรมาถึงตอนปลายเดือน  เช้านี้จะนอนเซ๊าซี่อย่างเคยไม่ได้แล้ว โฉมยงมาปลูกให้อาบน้ำ จัดกระเป๋าเอาสัมภาระอะไรไปบ้างต้องรีบรายงาน เพราะคราวนี้จากนางไปหลายวัน ล้อเคลื่อนออกจากสวนประมาณ 7.00 น. วิ่งผ่าทุ่งกุลาร้องไห้ไปยังสนามบินร้อยเอ็ด ระยะทางประมาณ 100 กม. แปดโมงนิดหน่อยก็ไปปร๋อรอขึ้นเครื่องสายการบินอีแร้งแก่ ถามว่าทำไมไม่ขึ้นสนามบินข้างบ้าน มันมีแต่สนามบ่มีเครื่องบิน ทำให้ต้องถ่อสังขารมาที่ร้อยเอ็ดซึ่งมีเครื่องบินทุกวัน ทั้งๆที่เขยร้อยเอ็ดก็พอๆกัน แต่ทำไมไม่กำหนดตารางบินให้เท่ากัน 2มาตรฐานอยู่เรื่อย..เดี๋ยวนี้อีแร้งแก่ใช้เครื่องบินลำเล็กๆบรรจุผู้โดยสารได้ประมาณ 30 ชีวิต เหมาะกับการเดินทางในจังหวัดเล็กๆ ที่นั่งเต็มไม่ต้องบรรทุกอากาศบินไปบินมาเหมือนเมื่อก่อน ที่บุรีรัมย์ถ้าใช้เครื่องบินเล็กแบบแม่สอด-เชียงใหม่น่าจะเหมาะ บินที10คน ถ้าคนล้นก็ผ่องถ่ายไปขึ้นที่ร้อยเอ็ดได้ เพราะเวลาบินเลื่อมกันอยู่แล้ว ฮ้อ! พูดไปก็ไลพ์บอย ..เสียดายที่ไม่มีแม่ยายอยู่เมืองใหญ่ๆ มีเที่ยวบินขวักไขว้ให้เลือกขึ้นจนตาลาย อิอิ..

อ่านต่อ »

ความสัมพันธ์ของมนุษย์สมัยนี้ย่อมแตกต่างจากสมัยก่อนไปบ้าง

เมื่อสังคมเปลี่ยนแปลง มนุษย์ก็ปรับตัวเข้าหากัน และ ห่างเหินกัน

มีทั้งการเข้าๆออกๆตามตรอกตามประตู และ อีแอบตามอัธยาศัย

ทุกวิธีสะดวกสบายกว่าเมื่อก่อน

สะดวกอย่างไรรึ ..ถ้าเป็นเมื่อก่อน

กว่าจะขนของใส่เกวียน..ของฝาก ของกิน

แล้วขับเกวียนออดแอด..ฝ่าทุ่งกุลาร้องไห้ข้ามทุ่งข้ามท่าหลายวันหลายคืน

มาปลดปลงเกวียนลงข้างลำแม่น้ำมูลให้วัวได้กินหญ้า คนได้อาบน้ำพักผ่อน

มีแฮงแล้ว ค่อยข้ามน้ำมาขึ้นท่าฝั่งอำเภอสตึก > > >

อ่านต่อ »