เรา…
…ถ้าความรักที่มีให้มันห่วยแตก ไม่สนองตอบเท่าที่ต้องการก็ขอโทษด้วย
ที่ทำให้รู้สึกเช่นนั้น คนมันห่วย อย่างไรมันก็คงไม่ดีเท่าที่ต้องการ
ถ้าจะทำให้รู้สึกดีขึ้นก็ขอให้คิดเสียว่าเป็นความโชคร้ายที่มีไอ้คนเฮงซวยคนนี้
อยากให้ดีใจและเต๊ะมันออกไปจากชีวิตได้
ก่อนที่มันจะสร้างความลำบากและทำร้ายจิตใจไปอีก
อย่างไรก็ตาม ถ้าความดีพอจะมีอยู่บ้าง ว่างๆ ก็ลองทบทวนคำพูด
ที่ได้พูดไว้กับคนห่วยแตกคนนี้ด้วย
กราบอโหสิให้ด้วยก็แล้วกัน เผื่อคนคนนี้จะได้ลงนรกอย่างสบายใจ…
……………………………………………………………..
สิ่งที่ต้องการสื่อสารกับเจ้าของข้อความข้างบน…….
สิ่งดีๆ ความรู้สึกดีๆ ที่เคยมีให้กันมาตลอด มันเป็นสิ่งที่งดงามในหัวใจเสมอมา
แม้ในขณะนี้ที่เราห่างกันไปบ้าง จะด้วยเหตุผลอะไรก็ตามแต่
อยากให้เข้าใจว่าสิ่งนั้นมันจะยังอยู่ในใจตลอดไป
บางครั้งบางคราวคนเราก็ต้องการอยู่เพียงลำพัง โดยที่ไม่ต้องการให้ใครมาสงสาร
แต่เมื่อมีความรู้สึกที่ดีต่อกัน จึงเปิดใจ รับความรู้สึกของอีกคนเข้ามา
ทั้งที่เคยบอกกับตัวเองเสมอ ว่าไม่ต้องการเอาชีวิตไปผูกติดกับใครอีก
และแล้วความรู้สึกดีๆ ที่เรามีให้กัน
มันกลายเป็นสิ่งที่ทำร้ายจิตใจระหว่างเราสองคนอย่างร้ายกาจ….
จากความสุข…มันกลายเป็นทุกข์ จากความผูกพัน… มันกลายเป็นเหินห่าง
จากใส่ใจ…มันกลายเป็นละเลย จากความห่วงหา….มันกลายเป็นเย็นชา
แม้เธอจะบอกเสมอว่าให้เราสองคนพยายามปรับ
แต่ในที่สุดความรู้สึกเช่นเดิมมันก็ไม่หวนคืนกลับมาได้อีก
เพราะในขณะนี้ฉันบอบซ้ำเกินกว่าจะปรับอะไรได้
ขอให้เธอเข้าใจ…ในสิ่งที่ฉันกำลังเผชิญ
ขอโทษที่ทำให้ข้อความข้างบนหลุดออกมาจากเธอ ผู้ที่แสนดีกับฉันมาโดยตลอด
ขอโทษที่ทำให้เกิดความวุ่นวายขึ้นใจจิตใจของเธอ
ขอโทษที่รบกวนและให้ดูแลมาตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา
ขอโทษที่ได้เอ่ยคำที่ทำร้ายจิตใจของเธอ ในขณะที่ใจฉันเองก็บอบช้ำ
และ…….
ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำให้
ขอบคุณสำหรับความห่วงใย ใส่ใจดูแล
ขอบคุณสำหรับความรักที่มอบให้อย่างมากมาย
ขอบคุณสำหรับคำปลอยโยนเวลาที่ต้องการใครสักคน
ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ……
จะขอบคุณอีกกี่ครั้งก็ไม่สามารถตอบแทนสิ่งที่เธอทำเพื่อฉันได้
จะจดจำสิ่งดีๆ ไว้ในใจตลอดไป
และอยากบอกในวันนี้ ในวันที่อาจสายเกินไปว่า จะมีเธออยู่ในใจฉันตลอดไป…
และจะรักเธอไปจนกว่าหัวใจของฉันจะไม่สามารถรักใครได้อีก
เราสองคนคงไม่ถึงกับเป็นเส้นขนานที่ไม่มีวันมาบรรจบกัน
ได้จริงไหม??
« « Prev : กับการตัดสินใจครั้งนี้…
Next : ที่หลบภัย » »
5 ความคิดเห็น
เฮ้อ
อิอิ …….. เณรไม่เกี่ยว………………..
เอื๊อก…………
จริง
ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ ทุกข์เพราะรัก หวง ห่วง หึง ทุกข์เพราะไม่รัก ไม่อยากเจอแล้วยังต้องมาเจอ ยอมรับความจริงแล้วก้าวไปข้างหน้าดีกว่าค่ะ ยังมีสิ่งดีๆ มากมายรออยู่ในชีวิต บางทีพอถึงวันนั้นเราอาจจะหัวเราะแล้วบอกว่า “ขอบใจนะไอ้โง่ ถ้านายไม่ทำร้ายฉันในวันนั้น คงไม่มีฉันที่แสนสุขในวันนี้….”