ความประทับที่ได้ไปสวนป่า..และทุกท่านที่มาเยี่ยมบ้าน

โดย mimography เมื่อ 10 มีนาคม 2009 เวลา 10:14 (เช้า) ในหมวดหมู่ ไม่ได้จัดหมวดหมู่ #
อ่าน: 1161

 

 ติดการบ้านพ่อครูบาไว้ ตั้งแต่คราวไปตีแตกอีสานที่สวนป่า

 จนเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาที่พ่อครูบา ป้าจุ๋ม ท่านคอน เฮียเหลียง พี่หยง น้องบลู พี่ราณี และครอบครัวของพี่สิงห์ป่าสัก  ได้มาเยี่ยมบ้านมิมอย่างไม่เคยคาดฝันมา

 

นอกจากมิมจะตื่นเต้นแล้วยังคิดว่าสิ่งที่ไม่เคยคาดฝันมักจะเกิดขึ้นได้เสมอ………อย่างเช่นการมาเยี่ยมบ้านมิมในคราวนี้  ไม่เคยคาดคิดมาเลยจริงๆ 

 

ครูตัวน้อยๆ อย่างมิมปลื้มใจจนบอกไม่ถูก แม่ก็ปลื้มที่มีโอกาสได้ต้อนรับ ทั้งๆ ที่ยังงงอยู่ว่า ท่านเหล่านี้เป็นใครหนอ…ฮา  (แม่ถามมิมว่าชาวเฮฮาศาสตร์เป็นใคร อยู่ที่ไหน  มิมตอบแม่ว่าชาวเฮฮาศาสตร์ก็คือ คนที่ต้องกอดเมื่อเจอกัน อิอิ และกระจายอยู่ทุกที่ของประเทศไทยหรืออาจจะทุกที่ของโลก ฮ่าๆๆ  เห็นหน้าแม่แล้วรู้เลยว่าแม่มึนตึ๊บ แล้วหมดคำถาม !!!!)

 

ด้วยระยะทางที่ห่างจากตัวเมืองกำแพงเพชรตั้ง 70 กิโลเมตร และต้องตะลุยทางฝุ่นเข้าไปอีก 5 กิโลเมตร ทำเอาบรรดาญาติมิตรทั้งหลายที่เคยมาเยี่ยมเยือนเข็ดไปตามๆ กัน   ในคราวนี้ก็เหมือนกันมิมก็ได้แต่หวังว่าจะมีโอกาสได้ต้อนรับทุกท่านอีกเป็นครั้งที่สอง สาม และครั้งต่อๆ ไปนะคะ

 

การไปตีแตกอีสาน ที่สวนป่าของพ่อครูบา  เป็นการไปสวนป่าเป็นครั้งแรกของมิม  ก่อนไปมองไม่ออกว่าสวนป่าเป็นอย่างไร  มีอะไรที่สวนป่าหรือทำไมคนที่ไปแล้วต้องกลับไปอีก 

 

แต่เมื่อได้ไปใช้ชีวิตอยู่ที่สวนป่าสองคืนสามวันก็ได้สัมผัสสังคมแห่งกัลยาณมิตรที่อบอุ่น  บางท่านมิมไม่เคยรู้จัก บางท่านเคยเห็นแต่ผ่านตัวหนังสือในลาน  แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับมิม   อาจเป็นเพราะได้ไปสัมผัสกิจกรรมของเฮฮาฯ มาหลายครั้ง  แม้จะไม่เคยได้ไปเฮฮาศาสตร์จริงๆ สักครั้งก็ตาม 

 

รู้สึกอบอุ่น เหมือนเราได้ไปอยู่ท่ามกลางญาติมิตร ที่มีความรัก ความอบอุ่น  กระบวนการกอดที่คอยเติมพลังแห่งชีวิตทุกครั้งที่สัมผัส ถ้าจะบอกว่า  การไปสวนป่าคราวนี้เหมือนกับการได้ไปเติมพลังแห่งชีวิตเลยทีเดียว

 

ทุกคนที่สวนป่า ชาวเฮฮาศาสตร์  เมื่อไปอยู่ในสังคมแห่งมวลมิตร มิมว่าทุกคนนึกถึงเรื่องตัวเองน้อยลง แล้วช่วยเหลือกันคนละไม้ละมือ เท่าที่จะสามารถทำได้ 

 

นอกจากงานต่างๆ ที่ต้องร่วมไม้ร่วมมือกันโดยที่ไม่ต้องแบ่งหน้าที่แล้ว  ทุกคนยังช่วยกันเติมความสุข ความอบอุ่นซึ่งกันและกันอยู่ตลอดเวลา ….มิมว่าตรงนี้นี่เอง เป็นเสน่ห์ที่เป็นจุดดึงดูดให้ทุกคนกลับมาเจอกันทุกครั้งที่มีโอกาส………ก็เมื่อความสุขมันเกิด  แล้วใครเล่าจะไม่อยากกลับมาอีก 

จริงไหมค่ะ?

 

เคยเล่าให้หลายท่านฟังว่า ตั้งแต่ได้มารู้จักสัมผัสสังคมแห่งกัลยาณมิตร  รู้จักชาวเฮฮาศาสตร์ ทำให้มิมมองอะไรที่กว้างขึ้นจากเมื่อก่อนที่มองแต่ตัวเอง  ตัวเองและตัวเอง …….

 

ขอบคุณพ่อครูบา  ขอบคุณทุกท่านที่ร่วมสร้างความสุขให้หัวใจดวงน้อยๆ ของมิมทำให้หัวใจดวงนี้มีพลังในการก้าวเดินต่อไปในอนาคต…….

« « Prev : ขอตั้งหลักใหม่…อิอิ

Next : เขียนที่ห้องใต้หลังคา….(บันทึกตกค้างจากสวนป่า) » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

8 ความคิดเห็น

  • #1 bangsai ให้ความคิดเห็นเมื่อ 10 มีนาคม 2009 เวลา 12:10 (เย็น)

    ดีจังเลยบันทึกนี้ อ่านแล้วมีพลัง

  • #2 จอมป่วน ให้ความคิดเห็นเมื่อ 10 มีนาคม 2009 เวลา 1:20 (เย็น)

    รออ่านบันทึกต่อไป  อิอิ

  • #3 sutthinun ให้ความคิดเห็นเมื่อ 10 มีนาคม 2009 เวลา 1:29 (เย็น)

    พลังอร่ิอย ยิ่งกว่ากินมะขามหวานหมดสวน
    เสียดายไม่ได้ไปสวนมะขามหวาน
    วันหลังจะบุกอีก ไปใกล้ปีใหม่ มะขามกำลังอร่อย ใช่ไหม
    แต..บางคนอาจจะเลือกขนมจีน แทนมะขามก็ได้นะ
    ฝากขอบคุณ คุณแม่ด้วยนะมิน

  • #4 mimography ให้ความคิดเห็นเมื่อ 10 มีนาคม 2009 เวลา 7:48 (เย็น)

    ท่านบางทรายค่ะ……
    พลังมันเกิด เพราะความรักความอบอุ่นที่ชาวเฮฮาศาสตร์หมั่นเติมให้กันอยู่เสมอๆ
    การกอดก็เป็นการเติมพลังชีวิตอีกอย่างหนึ่ง
    เสียดาย ยังไม่ได้กอดท่านบางทรายเลย
    มัวแต่ทำไรอยู่ก็ไม่รู้ อิอิ
    คราวหน้าจะไม่พลาดเลยค่ะ

  • #5 mimography ให้ความคิดเห็นเมื่อ 10 มีนาคม 2009 เวลา 7:49 (เย็น)
    คุณหมอจอมป่วน….

    บันทึกต่อไป…อิอิ ก็ต้องรอต่อไป ฮ่าๆๆ

  • #6 mimography ให้ความคิดเห็นเมื่อ 10 มีนาคม 2009 เวลา 7:51 (เย็น)
    พ่อครูขา……..
    สวนมะขามตอนนี้ก็ไม่มีอะไรให้ดูค่ะ
    เพราะเก็บมะขามจนหมดแล้ว
    อยู่ในช่วงที่ต้นมะขามกำลังพัก ใบล่วงหมดแล้ว
    พร้อมจะแตกยอดอ่อน และมีดอกในฤดูกาลต่อไปค่ะ
    ใกล้ๆ สิ้นปี มาเจอมาขามหมูแน่นอนค่ะ
    แจกกรรไกรคนละอัน
    รับรองว่าสนุกสุดๆๆค่ะ

    มาอีกนะคะ……อิอิ

  • #7 sompornp ให้ความคิดเห็นเมื่อ 11 มีนาคม 2009 เวลา 10:39 (เช้า)

    เป็นคนไม่ชอบทำการบ้านมาแต่เด็ก
    เวลามีการบ้านก็จะชอบลอกเพื่อน ๆ ประจำ
    งานนี้ก็ตามมาลอกการบ้านของน้องมิม
    มาร่วมแจมความสุขจากพลังน้อย ๆ ที่ได้รับจาการไปสวนป่า
    ….
    อยากมาบอกต่ออีกว่า ไปสวนป่าครั้งใด สิ่งที่ได้เรียนรู้ในแต่ละครั้งมันยิ่งเพิ่มทวีมากยิ่งขึ้น
    การถอดบทเรียนแล้วเล่าสู่กันฟังทำให้เห็นพลังในแต่ละตัวบุคคล
    และการถอดบทเรียนและเก็บไว้ในใจ พลังก็ไม่ก่อให้เกิดแก่บุคคลอื่น
    ดังนั้น….ควรจะต้องเขียนใช่ไหมคะ (อิอิอิ)
    …..
    ฝากตรงนี้ไว้ก่อน 1 เรื่อง
    ไปสวนป่าคราวนี้ดีใจที่ได้น้องน้อยมาอีก 1 ตัว เอ้ย 1 คน (นึกว่าลูกลิง)
    …..
    ขอให้ใช้พลังแห่งความสุขที่เกิดขึ้น แปลงเป็นพลังในการใช้ชีวิตให้เกิดสุขยิ่ง ๆ ขึ้นไปด้วยนะคะ
    …..
    แล้วจะไปลุยแปลงผักบ้านพ่อมะขามแก่ … นะคะ

  • #8 mimography ให้ความคิดเห็นเมื่อ 23 มีนาคม 2009 เวลา 8:28 (เย็น)
    รอน้าอึ่งมาเยี่ยมพ่อมะขามแก่นะคะ….
    ลูกลิงก็รออยู่ค่ะ อิอิ

แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.17391014099121 sec
Sidebar: 0.10346078872681 sec