ลานทับทิม๒๕๕๓

เช้าวันเสาร์ที่ ๓๐ มค. ๒๕๕๓ วันแห่งการรอคอยก็มาถึง อาม่าตื่นเต้นเหมือนกัน องุ่นที่ล้างแล้วเก็บแช่ในตู้เย็นตั้งแต่เมื่อคืน เช้ามาจักการตัดใบเตยหอม -สายน้ำผึ้ง เพื่อต้มน้ำเก็กฮวยสูตรอาม่า  แล้วทิ้งไว้ให้เย็นกรองใส่โถ พร้อมเสิร์ฟ เตรียมแก้วน้ำ และไม่ลืมที่จะเตรียมกาแฟไว้ด้วย ทุกอย่างพร้อม เหลือเวลาที่รอคอย

ก่อนเที่่ยงเล็กน้อยได้รับข้อมูลว่าคณะก่อการดี กำลังแวะไห้วหลวงพ่อโตที่สีคิ้ว คงใช้เวลาพอสมควรตามอัธยาศัย บ่ายสองโมงกว่า ได้รับโทรศัพท์ว่าถึงโรงแรมแล้ว ล้างหน้างตาเสร็จ ล้อจะหมุ่นทันที่ ถามเส้นทางมาบ้านอาม่า  สักครู่กะเวลาได้พอดี เปิดประตูรั้วบ้านออกมายืนคอยหน้า ก็เห็นรถตู้ชลอแถวหน้าหมู่บ้าน ก็เลยโบกมือให้สัญญาณ รถเข้าเลี้ยวเข้ามาจอดในบ้านทันที แอดไวซี ชาวจีออ 17 ก็ทะยอยลงมาพร้อมเข้าของเต็มมือ พอวางของลงมหกรรมกอดก็เกิดทันที กอดกันด้วยความรักความพูกพันและความคิดถึง วันแห่งการรอคอยของทุกคน ที่รอมาถึงสามสิบสองปีมาถึงแล้ว ประทับใจปลื้มใจ ปิติใจเป็นที่สุด ลูกศิษย์จำวันที่กินข้าวที่บ้านอาม่า ในมช.ครั้งสุดท้ายเมื่อ 21 มค.เมื่อสามสิบสองปีที่แล้ว อามายังจำไม่ได้เลย ความโหยหาถึงบรรยากาศเก่าๆ  บวกกับ ความรัก ความระลึกถึง ส่งผ่านการกอด ผ่านดวงตา ผ่านหัวใจที่ตรงกัน มันไม่สามารถบรรยยายออกมาเป็นคำพูดใดๆได้

อ่านต่อ »

แอดไวซี ภูมิศาสตร์มช.รหัส ๑๗ ทีได้พลัดพรากจากกันมานานกว่า ๓๒ ปี ได้กฤษ์ดีวันนี้ รวมตัวกันก่อการดียกพล(เพื่อนร่วมรุ่น) ขึ้นที่ราบสูงโคราช อย่างองอาจ ประกาศให้ ชาวโลกรู้ทั่วว่า ศิษย์มีครู …..แล้วครูเป็นไผ บ่ได้เดาเน้อ….พอเอาเองกั๋นเต๊อะ….

ว่าฮากันแค่ไหนในภาพแค่เป็นส่วนหนึ่ง นักศึกษาที่เป็นแอดไวซี  เพียงแค่ลมพัดกิ่งไม้ไหวก็ฮากันได้แล้วค่ะ ให้ความรักก่อนให้ความรู้ ภาคปฏิบัติค่ะ

อ่านต่อ »

ไม่มีสุขใดเท่า ลูกศิษย์ลูกหา พากันยกขบวนมาจากทั่วสารทิศ มากราบอาจารย์ที่ปรึกษา ที่ไม่ได้พบกันมานานกว่า สามสิปปี นักศึกษา ภูมิศาสตร์(มช.)รหัส GEO…17 หลังจากเจอลูกศิษย์…จากเวปศิษย์เก่าภูมิศาสตร์ มช.  ทำให้สุขใจเหลือเกิน ที่สื่อสารกับลูกศิษทั่วสารทิศได้ทั้งในและต่างประเทศ ต้องการอะไร อยากเจอใคร ทุกอย่างลูกศิษย์ดลบันดาลให้ แล้วแค่นี้จะไม่พอเพียงได้อย่างไร

เมื่อคืนดึกมากแล้ว อยากฟังเพลงเก่าเพลงๆ หนึ่งที่ชอบมากๆ ทั้งคำร้อง ดนตรี ฟังให้ดีจะรู้ว่าทำไมถึงฝังใจเด็กน้อยตัวน้อยๆ ที่อายุประมาณ ๕ ขวบกว่าๆ ทั้งที่ตอนนั้นจะฟังเพลงคลาสิก และไลท์มิวสิกจากวิทยุต่างประเทศเพื่อนบ้าน แต่ที่บ้านคุณแม่จะมีแผ่นเสียงสุนทราภรณ์ ตกแล้วแตก(แผ่นเสียงทำจากครั่ง) เล่นกับหีบเสียงต้องหมุนไขลาน ซึ่งเพลงไทยที่ฟังก็จะเป็นเพลงสุทราภรณ์ค่ะ

“สาวริมธาร” หาฟังยากมาก พอบอกลูกศิษย์ ลูกศิษย์ก็จัดหามาได้ได้ฟัง เป็นต้นฉบับแผ่นเสียงครั่งงด้วยค่ะ

เชิญหาความสำราญจากเพลงนี้ได้จากลิงค์นี้ได้ค่ะ

http://thaimisc.pukpik.com/freewebboard/php/vreply.php?user=dejadeja&topic=184

ได้ฟังเพลงเพลินอุรา ท่ามกลางกลิ่นหอบดอกไม้โบราณจากสวนและแมกไม้รอบบ้าน สุขใจเหลือเกินค่ะ

โอล่าล้า …..ทำได้ไง

วันพุธซักผ้า น้ำที่มีผงซักฟอกที่ได้จากการซักผ้า ถูกเก็บไว้ในถังที่หนึ่ง น้ำที่ได้จากล้างผ้าน้ำที่หนึ่ง - ที่สอง ถูกเก็บในกาละมังใบใหญ่ ส่วนน้ำสุดท้ายที่มีผสมน้ำยาผ้าปรับผ้านุ่มแยกเก็บอีกกาละมัง

น้ำทุกหยดที่เก็บได้จากการซักผ้า ถูกนำมาใช้ให้คุ้มค่าทุกหยดเช่นกัน อ่านต่อ »

เราคงปฏิเสธตัวเองไม่ได้ มีความฝัน “ฝัน” ที่ก็แตกต่างกันไปตามสถานการณ์ อาชีพ เพศและวัย ฝันที่หลากหลายมากมาย แต่มีฝั่นร่วมกันที่ไม่แตกต่างกัน มีอยู่อย่างหนึ่ง นั่นคือฝัน อยากรวย หรืออยากมีโชคลาภค่ะ

โอเคเลยค่ะ รัฐบาลก็ตอบสนอง เพราะวินๆ ทั้งสองฝ่าย ลอตเตอรี เป็นคำตอบ เป็นทางออกเป็นฝันที่พอใจทั้งสองฝ่าย ทั้งประชาชน และรัฐบาล เพราะถึงอย่างไร ก็จะมีรูปแบบการเสี่ยงโชค เสี่ยงฝัน ที่หลากหลาย ซึ่งไม่อาจควบคุมได้ เอาเป็นว่าสลากกินแบ่งก็แล้วกัน จะสมประโยชน์ทั้งสองฝ่าย หากไม่ถูกลอตเตอรี่ ก็ถือว่าทำบุญช่วยรัฐบาลไปช่วยเหลือประชาชน อีกทอดหนึง นี่คือสาเหตุ ทำให้คนใจบุญมีมากกว่า คนมีโชคหลายร้อย หลายพันหมื่นเท่า ถึงแม้ว่ารัฐจะเพิ่มจำนวนลอตเตอรี่เท่าไหร่ ก็ไม่พอกับความต้องการ เป็นเหตุให้ราราคาลอเตอรี่ ขายเกินราคาจนเป็นปัญหาที่แก้ไม่ได้(อุปสงค์ มากกว่าอุปทาน ตามหลักเศรษฐศาสตร์) ทั้งที่รู้ว่าเกิดจาก tiger sleep eat ..or sleeping eating tiger…….หรือผู้เชี่ยวชาญภาษาอังกฤษจะกรุณา แก้ไขให้ถูกต้องตามหลักภาษาอังกฤษด้วยก็จะขอบพระคุณยิ่ง…อิอิอิ

ภาพที่คุ้นตา จักรยานขายลอตเตอรี ที่แพร่กระจายไปทั่ว แบบบริการถึงบ้านที่เดียวค่ะ มาขายฝัน ขายโชคลาภถึงประตูหน้าบ้าน….

เรามักจะคุ้นหูกับคำว่า ” พี่.. พี่…รับรางวัลที่หนึ่งสักคู่ไหมครับ” หลินฮุ่ยก็เป็นคนหนึ่งที่ซื้อลอตเตอรรี่ เมื่อวาน     แต่ฝันของหลิยฮุ่ย คืออยากจะช่วยให้ฝันของ อ.แฮนดี้แมน เป็นจริงเร็วขึ้นค่ะ

ตั้งใจจะไปเที่ยว  ตลาดร้อยปีสามชุก ไม่เพียงเพราะว่าได้ รับรางวัล อนุรักษ์มรดกทางวัฒนธรรม ประเภท “ดี” ในภูมิภาคเอเชียแฟซิฟิก เท่านั้น หากเป็นความตั้งใจไปค้นหาอะไรๆ อีกหลายอย่างที่ น่าสนใจ

เสน่ห์ของตลาดร้อยปีสามชุก อยู่ตรงที่ อนุรักษ์-พัฒนา ให้ทุกคนได้รับผลประโยชน์โดยทั่วถึงกัน ชุมชนก็สามารถดำรงค์ไว้ ซึ่งความเก่าแก่ที่มีมนต์ขลัง ของอาคาร ร้านค้า บ้านเรือน ตลอดวิถีชีวิตของชุมชนแห่งนี้ เหมือย้อนเวลากลับไปร้อยปี  ดึงดูดผู้คนให้หลั่งไหล แวะเวียนมาชม  อาคารบ้านเรือน ที่ยังคงสภาพสถาปัตยกรรมเก่าแก่ไว้ได้อย่างเหนียวแน่น รูปแบการค้าขายแบบโบราณ ไม่ว่าจะเป็นร้านรวงขายของ ขายอาหาร และ ร้านบริการต่างๆ  ยังคงรักษาการให้บริการแบบเก่า เพื่อให้ผู้คนได้รับรู้ และสัมผัสวิถีชีวิตเมื่อร้อยปีมาแล้วได้ ถือว่าเป็นพิพิธภัณฑ์ชีวิตก็ว่าได้ การซื้อขายสินค้ารูปแบบเก่าๆ และมีอาหารหลากหลายมากมายที่ ที่หาไม่ได้จากที่อื่น นอกจากที่ตลาดร้อยปีสามชุกเท่านั้น มีทั้งอาหารคาวหวานดั้งเดิมที่เป็นของชุมชนแห่งนี้ ที่รักษาไว้ยาวนานเป็นร้อยปีที่หาซื้อกินจากตลาดเก่าอื่นๆไม่ได้ค่ะ

รางวัลแห่งความดีตลาดร้อยปีแห่งสามชุก/โดยวินิจ รังผึ้ง

ด้านบนเป็นภาพจาก: news.nipa.co.th/news.action?newsid=181357

ตลาดร้อยปีสามชุกคือรางวัลแห่งความดี และความดีนี้ขอให้สืบทอดต่อๆกันไป ชั่วลูกชั่วหลานตราบนานแสนนานด้วยค่ะ

บันทึกนี้ น่าสนใจมากค่ะ มีภาพสวยและเส้นทางไปตลาดร้อยปีสามชุก

ลานทับทิม ๒๕๕๓ เปิดใหม่ขึ้นมา เพื่อบันทึกเรื่องราวที่เป็นประโยชน์ต่อ คนทุกเพศทุกวัย ในการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ซึ่งกันและกัน ข้อสำคัญ ตั้งใจเป็นช่องทางที่ จะรับส่งข่าวสารสาระต่างๆ เพื่อแบ่งปันความรู้ เติมเต็มซึ่งกันและกัน หลินฮุ่ยมีความเชื่อว่า “ความรักสมัครสมานสามัคคี และการช่วยเหลือกันและกัน ที่ไม่เบียดเบียนตัวเอง “ จะช่วยสร้างสังคมที่เราอยู่น่าอยู่ยิ่งขึ้นค่ะ