ลำนำ ปล่อยฝันไปตามฟ้า
อ่าน: 2099นานแล้วที่ผมไม่ได้พร่ำรำพันบทกวี ทั้ง ๆ ที่ชื่นชอบเป็นชีวิตจิตใจ และนานแล้วที่ผมเองหลงลืมการจารจดหยดฝันจากความรู้สึกที่แน่นลึกอยู่ท่วมท้นให้ออกมาเป็นตัวอักษร ด้วยความรู้สึกลึก ๆ ในวันนี้ ผมจึงขอปล่อยอารมณ์ล่อง ท่องไปตามสวนพฤกษาแห่งความรู้สึกของผม เกี่ยวเก็บเป็น “ลำนำ” ไร้ซึ่งท่วงทำนอง ไม่มีแม้จังหวะจะโคนที่สวยงาม
ปล่อยฝันไปตามฟ้า
เที่ยวท่องล่องนภา
ฟ้าสีครามโอบรอบเอว
…………………………………………..
ใช่สินะ ก็เพราะความรัก ที่ทำให้ชีวิตของคนเราทุกคนก้าวเดิน ความรักเป็นพลังให้ไขว่คว้าในทุก ๆ สิ่ง ความรักทำให้คนเราเกิดความทะยานอยาก และความรักก็เป็นทุกสิ่งทุกอย่างสำหรับเราทุกคน พลานุภาพของความรักไร้ซึ่งมาตรวัดใด ๆ ในจักรวาลอันกว้างใหญ่นี้จะสามารถมาประเมินค่า เราทุกคนล้วนต้องการความรัก แต่ความรักของแต่ละคนนั้น “ไม่เหมือนกัน”
ในนามของความรัก
คือ
อิสระและเสรี
……………………………………….
นักกวีหลาย ๆ ท่านได้กล่าวไว้ว่า “แม้ตัวเรากับคนรักจะอยู่ห่างกันสุดขอบโลก แต่อย่าลืมว่าอยู่ใต้ฟ้าเดียวกัน” นั่นคือความจริงที่สุด และจริงที่สุดสำหรับฉันและเธอที่ความหมายนั้นแตกต่างออกไป ในรอยต่อของช่วงระยะเวลากลางวันและกลางคืน นั่นคือเสี้ยวหนึ่งที่เราจะได้พบกัน
หากท้องฟ้าวันนี้มืดสนิท
ระหว่างเธอกับฉัน
คงเหมือนกับกลางวันและกลางคืน
……………………………………..
ในนามของความรัก
หากฉันคือพลังที่หล่อเลี้ยงสรรพชีวิตที่มีอยู่บนโลก
เธอคือลมหายใจของสรรพสิ่ง
………………………………..
ในนามของความรัก
ในห้องหัวใจของฉัน
มีเจ้าของคือเธอ
…………………………………………
ในเส้นทางเดินของแต่ละชีวิต ล้วนมีหน้าที่ที่แฝงอยู่และฝังลึกจนทำให้ตัวเราเองมองไม่เห็น คือหน้าที่ของความเป็นมนุษย์ เราถูกบดบัง ปิดกันด้วยหน้ากากทางสังคม และเป็นมายาภาพที่ยากยิ่งต่อการที่จะเอาชนะ มีเพียงอาวุธชนิดเดียวเท่านั่นที่สามารถทำลายคราบเปลือกแห่งสังคมนี้ได้คือ “ความรัก”
ระหว่างความรักและความคิดถึง
ความหมายอาจแตกต่างกัน .. สำหรับฉัน
เพราะรัก จึงเติมต่อด้วย ความคิดถึง
……….
มีดวงดาวอยู่บนท้องฟ้านับล้านล้านดวง
แต่มีอยู่ดวงเดียวเท่านั้น
ที่เราพยายามเอื้อมมือคว้า
………
เธอที่รักของฉัน
เธอเห็นสายลมนั้นไหม
ไร้ตัวตน แต่รู้ว่ามี
……….
ในความงดงามของความรัก
หากว่าฉันมีโอกาสได้กุมมือเธออีกสักครั้ง
ฉันจะไม่ยอมปล่อยมือเธอ นิรันดร์
……….
จากเพื่อจบ
เจ็บเพื่อจำ
ซ้ำเพื่อลืม
………………………………………………………………
อักษรสุนทรีย์
บันทึกนี้โพสต์เมื่อ วันที่ วันพฤหัสบดี, 21 พฤษภาคม 2009 เวลา 11:08 (เช้า) และจัดไว้ในหมวดหมู่ Uncategorized. ติดตามอ่านการแสดงความเห็นได้ที่ฟีดนี้ RSS 2.0. คุณสามารถจะ ฝากความคิดเห็นไว้, หรือ แทร็กย้อนหลัง จากเว็บไซต์ของคุณได้.
#2:: จอมป่วน 21 พฤษภาคม 2009 เวลา 12:34 (เย็น)
ลานนี้สีชมพูนะจ๊ะ อิอิ