ลานเวลา

ช่วงนี้ มีการเตรียมการแข่งขันกีฬาสี
เป็นประเพณีที่ต้องมีให้เด็กแข่งขัน ไม่เช่นนั้นเป็นต้องได้โอดครวญกันทั่วหน้า
ติดตามการจัดการมาหลายปี  จึงเห็นว่ามีทิศทางที่เปลี่ยนไป
จากจุดเริ่ม ที่ครูดูแลและจัดการทุกเรื่อง ตั้งแต่เตรียมการจนแข่งขันเสร็จก็จบสิ้น
ทุกฝ่ายมุ่งแต่ผลปลายทาง ที่สร้างความภาคภูมิหรือผิดหวังในใจ
ความหมายของกีฬาจึงมีค่าเพียงชัยชนะ หรือ พ่ายแพ้
ซ้ำพ่อแม่ก็แค่ได้เห็นเด็กในชุดสวยเด่นเดินขบวนพาเหรด
สิ้นเปลืองเงินทอง ที่ต้องใช้เพื่อการนี้เพียงไม่กี่ชั่วโมง

อ่านต่อ »

ขออนุญาตส่งการบ้านครูบา ที่นี่ก่อนนะคะ

เป็นตัวอย่างบันทึกเกี่ยวกับกิจกรรมของโรงเรียนค่ะ  แยกตามประเด็นต่างๆ ไว้นะคะ

อ่านต่อ »

อ่านต่อ »

หลายเดือนก่อน ต้องเดินทางไปประชุมต่างจังหวัด
จัดในโรงเรียนประจำที่นักเรียนส่วนใหญ่เป็นเด็กชนเผ่า
ไปถึงแต่เช้า จึงทันได้เห็นชีวิตเด็กประจำในวันหยุด ที่พากันเล่นฟุตบอลกันเต็มสนาม
สังเกตเห็นเด็กสองสามคน นั่งขอบสนามรุมจ้องแก้วน้ำพลาสติกอยู่เป็นนาน
พาลให้นึกสงสัยจึงเร่เข้าไปคุย..

อ่านต่อ »

ทำงานมาจนอายุปูนนี้  จึงมีโอกาสร่วมงานในคณะกรรมการต่างๆ อยู่บ้าง
บางเวลาก็พาเด็กไปร่วมงานนั้น งานนี้  คิดว่า ทำอะไรได้ ก็ทำไป จะได้ไม่หายใจทิ้งไปวันๆ
แต่วันดีคืนดี ก็มีจดหมายมาให้ไปรับเกียรติบัตร ที่เลื่อนนัดมาเป็นบ่ายวันอาทิตย์นี้
มีหน่วยงานที่เป็นกรรมการอยู่ส่งเข้าไปให้ได้อยู่ในรายชื่อผู้ได้รับ
แม้ไม่ค่อยชอบงานแบบนี้  จะให้มีใครไปรับแทน ก็ออกจะเกรงใจ
ทั้งคิดว่าจะเป็นการไม่ให้เกียรติหน่วยงานนั้น
อ่านต่อ »

บันทึกนี้เล่าต่อเนื่องจากบันทึกที่แล้วนะคะ
ว่าด้วยเรื่องอยากจะทำเรื่องเล็กๆ ให้เกิดผลที่ยิ่งใหญ่

อ่านต่อ »

ท่ามกลางกระแสวิพากษ์ที่โถมเข้าสู่ระบบการศึกษา
ทั้งบรรดาผู้รู้ก็คาดหวังให้เกิดคุณภาพประหนึ่งจะพลิกฟื้นได้ในพริบตา
จนปัญญาที่จะทำงานอันยิ่งใหญ่  จึงตั้งใจทำในสิ่งเล็กๆ ใกล้ตัว
ด้วยถือคติ ถ้าจะเปลี่ยนแปลงโลก ก็เริ่มต้นที่ตัวเอง ^^
อ่านต่อ »