ลานเวลา

ช่วงปลายปีการศึกษา มักจะเป็นเวลาที่มีงานเข้ามามาก
ทั้งที่วางแผนไว้ และงานใหม่ที่แทรกเข้ามา
บรรดาลูกศิษย์ทั้งหลายก็กระจายกันไปหาที่เรียนต่อ
งานเซ็นเอกสาร งานประเมิน งานประชุม ทยอยกันเข้ามาไม่หยุดหย่อน
เรื่องนี้ขอเร็วนะคะ..เรื่องนี้เข้ามาด่วน..เรื่องนี้จะว่าอย่างไร..ฯลฯ
ยามอยากจะพัก..ก็มักจะแวะเข้ามาในลาน
อ่านเรื่อง ดูภาพ ให้ได้รอยยิ้ม ได้ความคิด ที่เปลี่ยนมุมออกไป
บางทีก็ได้เห็นงานของชาวลานบางท่านที่แสนเหนื่อยหนัก
ทำให้ชักไม่กล้าบ่น ด้วยเทียบกับงานของตนแล้วดูเล็กลงไปได้

คราวใดที่แวะไปลานสวนป่า ก็นึกถึงเวลาที่ได้ใช้ชีวิตอันใกล้ชิดธรรมชาติ
และมักไม่พลาดจะติดตามความคิดที่ไม่มีใครเหมือนของท่านเจ้าของลาน
ไม่ว่าจะเป็นงานใดๆ ในชีวิตประจำวัน ก็เป็นอันได้มุมมองที่น่าทึ่ง
เช่นครั้งหนึ่งได้รับพัสดุไปรษณีย์ EMS ที่เปิดกล่องออกมา
ก็พบว่าเป็นไข่ไก่ต๊อกครึ่งโหล ถูกห่อหุ้มมาอย่างดีด้วยวัสดุที่คงมีอยู่ใกล้ๆ ตัว

เมื่อนำไข่ไปฝากแม่ไก่ฟัก ก็ได้ประจักษ์ถึงความมหัศจรรย์ของชีวิต
เซลแรกเกิดไม่กี่เซลเดินทางจากอิสานใต้ห่างออกไปหลายร้อยกิโลเมตร
มาให้ได้ออกจากกล่องกระดาษใบเล็กที่ภาคเหนือ
ฟูมฟักโดยแม่ไก่ต่างสายพันธุ์จนเติบโตมาเป็นเจ้าต๊อกน้อยลายสวยสองตัว
ที่เดินตามแม่ไก่อยู่ต้อยๆ ให้คนเลี้ยงคอยระแวดระวัง
สอนสั่งให้เจ้าซูซี่ทำตัวดีๆ ไม่หม่ำน้อง
แต่สุดท้าย ก็ต้องเสียรู้คุณพังพอนที่มาฉกเจ้าต๊อกน้อยไปทำให้ตัวได้อิ่มท้อง
ให้คนเลี้ยงต้องเศร้าเสียดายไปหลายวัน

มาคราวนี้ หลังจากเดินมึนออกจากห้องประชุมพบว่ามีกล่องพัสดุวางอยู่บนโต๊ะ
เปิดออกดูก็ได้ยิ้ม..มะเขือเทศสีสวยในตาข่ายกันกระแทกสีชมพูอยู่เต็มกล่อง
นับได้จำนวนหนึ่งโหลพอดี มีรอยช้ำสองลูก คงถูกกระแทกด้วยอยู่ตรงมุมกล่อง
ลูกหนึ่งสุกจัดจนผลแตก แต่ไม่ทันจะทำให้ลูกอื่นเสียหาย จึงรีบย้ายเอาไปไว้ในตู้เย็นไว้ก่อน

หมกมุ่นกับการงานจนเย็นย่ำ กว่าจะผละจากห้องทำงานกลับบ้าน
อาการออกจะไม่ค่อยดี ด้วยมีเพื่อนร่วมงาน และคนที่บ้านพากันเป็นหวัด
ยามนัดคุยงานแม้ใส่หน้ากาก ก็ยังไอกันค็อกแค็ก  คงรับแจกเชื้อหวัดมาเรียบร้อย
แม่บอก..ทำแกงบ่าน้ำ(น้ำเต้า)ไว้แล้วเน้อ ทำอะไรเพิ่มดี
บอกแม่ว่ามีมะเขือเทศผลโตจากอีสาน  แม่จึงนึกถึงอาหารในวัยเด็กที่ยายเคยทำ

ผัดมะเขือเทศใส่ใข่ไง..ผัดหัวผักกาดด้วย..

มาระยะหลังได้เลื่อนยศเป็นแม่ครัวตัวสำรองที่ต้องทำอาหารยามพ่อครัวตัวจริงไม่อยู่
หลังจากฝึกงานกับป้าจุ๋ม ก็ช่วยเพิ่มความมั่นใจให้กล้าลงมือ
มะเขือเทศสองผลผัดกับไข่ จึงกลายเป็นอาหารให้ ส.ว.ได้รำลึกถึงความหลัง
แต่คนตั้งใจผัดไม่ได้ร่วมวง แม้จะมีเสียงชมเอาใจว่าอร่อย..อิอิ
เกิดอาการแสบคอไม่อยากอาหาร จึงฝานมะเขือเทศเย็นๆ โรยเกลือ กินไปหลายผล
ตามด้วยสูตรน้ำอุ่น เจือมะนาว น้ำผึ้งและเกลือ จิบซ้ำๆ
มะเขือเทศเย็นๆ เค็มๆ สดชื่น และ พออิ่มท้อง
น้ำมะนาว เปรี้ยว เค็ม หวาน ทำให้อาการแสบคอค่อยดีขึ้น ก่อนจะรีบไปนอน

ถึงวันนี้ อาการก็ดีขึ้นแล้ว..
มะเขือเทศแห่งน้ำใจ..ที่ได้รับจึงทำหน้าที่เป็นสื่อแห่งความเมตตา
และได้เป็นอาหารแห่งความหลัง..เป็นพลังสู้โรคหวัด
ด้วยประการฉะนี้แล..

หมายเหตุ :  มะเขือเทศเดินทางถึงที่หมาย 25 ก.พ.53

« « Prev : กตัญญุตา..เสวนาบูชาพระคุณครู 2

Next : ขอให้มีปาฏิหาริย์.. » »