ลานเวลา

เล่าต่อจากบันทึกที่แล้ว..

ศิษย์ต่างวัยต่างรุ่นทยอยกันเข้าพักในสถานที่จัดงานตั้งแต่ก่อนวันจริงเพื่อช่วยเตรียมงาน
ท่านอธิการบดีมหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัยได้ให้ความเมตตาหลายประการ
ทั้งเป็นประธานสงฆ์และบรรยายธรรม ที่นำให้ได้คิด..

ตั้งแต่ความหมายของกตัญญูกตเวที ซึ่งต้องมีควบคู่กัน
ด้วยกตัญญู แปลว่ารู้คุณ กตเวทิตา คือ การประกาศให้ทราบ
แสดงให้ปรากฏว่าความดีที่ทำนั้น เป็นประโยชน์ไพศาลเพียงใด
ทั้งได้ข้อคิดแห่งการเป็นครูซึ่งต้องไม่ท้อถอยในการให้ความรู้
ครูมีหน้าที่สอนคนให้พ้นทุกข์
และ..ใครที่เป็นศิษย์อาจารย์โสรีช์ ควรสานต่อในเรื่อง Buddhist Psychology ด้วย

ได้ร่วมพิธีท่ามกลางหมู่สงฆ์ผู้เป็นองค์คณบดีแต่ละคณะและพระสงฆ์ที่ครูเคยถวายการสอน
เสียงสวดให้พรจากพระสงฆ์นับร้อยรูปยังก้องกังวานอยู่ในใจ
ทำให้นึกย้อนไปถึงเวลาที่ครูพาศิษย์ไปให้ได้รู้จักพระธรรม ทั้งสวนโมกข์ วัดป่า สารพัน
และในวันพิเศษเช่นนี้ จึงตั้งใจให้มีเรื่องราวระหว่างครูและศิษย์มาพูดคุยกัน

เป็นภาพงดงามที่ได้เห็นทั้งพระผู้ใหญ่และศิษย์ผู้นับถือศาสนาอิสลามร่วมอภิปรายบนเวที
บอกเล่าเรื่องราวที่มีแรงบันดาลใจจากการได้เป็นศิษย์ของครู ที่นำสู่การสร้างคุณค่าในชีวิต
ทั้งประสบการณ์จากจังหวัดชายแดนใต้ที่เต็มไปด้วยความรุนแรง
ได้ฟังเรื่องราวจากใจอันมุ่งมั่นต่อการงานและการเผชิญหน้ากับเรื่องร้ายอย่างมั่นคง
เห็นความเพียรพยายามต่อการยกระดับจิตใจให้แก่ตนเองอย่างสม่ำเสมอ
ด้วยต้องพบกับเหตุการณ์อันน่าห่วงใยจากผู้ใกล้ชิดและศิษย์ของตนไม่เว้นแต่ละวัน
ทั้งได้แง่คิด มุมมอง อันอ่อนโยนและศรัทธาในคุณความดี ที่แบ่งปันให้พี่น้องรับฟัง

ครูของเรามักเปรียบตนเองเป็นเหมือนเช่นคนสวน
ที่พรวนดินรดน้ำ และรอคอยให้ชีวิตของศิษย์งอกงาม เติบโต
เมื่อถึงวันนี้ มีศิษย์มากมายที่แยกย้ายกันไปในที่ต่างๆ สร้างงานหลายสาขา หลายอาชีพ
จึงจัดให้มีช่วงเวลาที่พี่ต่างสาขาอาชีพมาบอกเล่าเรื่องการทำงาน
ซึ่งล้วนแต่ได้รับการเกื้อหนุน นำทางจากครู จนก้าวหน้าไปในวิถีของตน

และด้วยหวังจะให้เป็นวันแห่งความประทับใจ
จึงเกิดรายการซุ่มซ้อมบทเพลงของครูมานานนับเดือน
บทเพลงอันเชื่อมโยงเกี่ยวเนื่องกับวันวารที่ร่วมกันเดินทางในกระแสชีวิต
ช่างบังเอิญที่มีศิษย์ที่เล่นดนตรีกันได้ครบวง ทั้งเปียโน ไวโอลิน กีตาร์ กลอง
ทั้งสามารถรวบรวมคนร้องเพลงมาร่วมขับขาน
ในยามค่ำจึงได้ฟังเสียงเพลงอันคุ้นเคยในลีลานักร้องหมู่ที่ดูประหนึ่งมืออาชีพ
ก่อนจะร่ำลาแยกย้ายกันไปนอน

ในยามเช้า ยังมีศิษย์ทยอยเข้ามาร่วมงานในวันนี้เพิ่มขึ้น
เป็นวันที่ร่วมกันทำพิธีรดน้ำคารวะครู และทำบุญถวายเพลพระ
ศิษย์ตั้งแต่รุ่นแรกวัยใกล้เกษียณ จนเวียนมาถึงศิษย์ปัจจุบันรุ่นหลาน
เดินแถวตามกันมาไม่ขาดสาย
รอยยิ้ม อ้อมกอด ที่ทักทาย ไถ่ถาม นำความเบิกบานยินดีให้แก่กัน
เป็นวันที่คนในครอบครัวมารวมตัวกันมากมาย
บ้างไม่ได้พบเจอกันกว่ายี่สิบปี  บ้างก็มีเจ้าตัวเล็กตามติดมาต้อยๆ
บ้างมาไม่ได้ก็ตั้งใจจัดหาพระองค์งามให้ครูแจก
บ้างก็คอยติดตามอยู่ที่บ้านด้วยงานล้นมือเกินกว่าจะปลีกตัว
บ้างยังติดตามไปแม้เพียงให้ได้เจอกันตอนเก็บข้าวของหลังเสร็จพิธี

ในยามเสร็จงาน ภาพของครูที่อยู่ท่ามกลางศิษย์ช่างคุ้นเคย
เมื่อครั้งได้ร่วมช่วยงาน  ครูมักจะรอคอยส่งให้ศิษย์กลับบ้านก่อนเสมอ
อานุภาพแห่งความรัก ความห่วงใย และ การให้ของครูที่มีอยู่อย่างไม่จำกัด
ปรากฏชัดเจน และเป็นแรงบันดาลใจให้เหล่าศิษย์ก้าวเดินต่อไปเสมอมา

หากครูเป็นเช่นคนสวน..
เหล่าพืชพันธุ์ไม้ ได้ผลิดอกออกใบแล้วในวันนี้
สวนของครูมีทั้งต้นไม้ใหญ่ที่หยัดยืนได้ด้วยตนเอง ทั้งมวลหมู่ไม้หลากสี หลายพันธุ์
ที่ถักทอกันเป็นร่มเงา ปกป้องเมล็ดพันธุ์ที่ยังบ่มเพาะรอวันงอกงาม

วันนี้..จึงเป็นวันที่หวังให้คนสวนได้เบิกบานกับงานที่ได้ก่อร่างสร้างไว้
เป็นวันที่ศิษย์ต่างร่วมน้อมใจคารวะแด่ครูผู้นำให้ชีวิต..งดงาม

« « Prev : กตัญญุตา..เสวนาบูชาพระคุณครู 1

Next : มะเขือครูบา.. » »