ลงแขกความคิด

อ่าน: 2225

ผมเผ่นออกจากห้องประชุมสกอ.ถนนศรีอยุธยาไปหาหนูสิบล้อตามนัด ที่ขับรถมารอรับอยู่สถานีรถไฟฟ้าหมอชิด ท่ามกลางรถติดโดยไม่ทราบสาเหตุ โชคดีที่แท็กซี่รู้เส้นทางซอกแซก โทรให้สิบล้อขับรถมาพบกันครึ่งทาง เพื่อย้ายตัวเองเดินทางไปพบหมอเจ๊ที่รออยู่เมืองย่าโม ..โปรแกรมนี้ต้องขอให้เครดิตหมอเจ๊ที่เกิดความคิดอยากจะไปคารวะท่านจอหงวน ผมใช้วิชาแว๊บศาสตร์เจ้นไปตามที่นัดหมาย..

อ่านต่อ »


จดหมายรักถึงคนชื่อน้อย

4 ความคิดเห็น โดย sutthinun เมื่อ 26 มีนาคม 2011 เวลา 5:42 ในหมวดหมู่ สวนป่าฮาเฮ #
อ่าน: 2345

“จะจีบใครเทใจหมดหน้าตัก

อกจะหักยังไงลุยไปก่อน

รักไม่รักทำไมไปทุกข์ร้อน

ตะลุมบอลอย่ารอพ่อสอนไว้”

จดหมายรักหายไปนานพอสมควร ไม่ใช่สิ้นอาลัยรัก หรือเกิดอาฟเตอร์ช็อคหัวใจอะไรหรอก เพียงแต่ว่าสิ่งนี้บังคับหรือเกิดพร่ำเพรื่อไม่ได้ บทมันจะไม่เกิดมันก็เฉยๆแบบเฉยเลย แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว ระหว่างเดินรดน้ำต้นไม้หลังบ้าน ซึ่งมีต้นลำดวนปลูกบังแดดอยู่มุมตะวันตก ใบรกครึ้มคลุมหลังคาส่วนหนึ่ง คงจะมีใบแห้งตกลงไปในรางน้ำบ้าง มองขึ้นไป อ้าว! ด อ ก ลำ ด ว น กำ ลั ง ตู ม เ ต็ ม ต้ น  แถมยังมีกลิ่นหอมโชยอ่อนๆ แสดงว่ามีบางดอกเริ่มแง้มเกสรบ้างแล้ว เป็นหอมแรกของลำดวนปีนี้เบาๆจางๆ..

อ่านต่อ »


แผ่นดินไหวหวั่น

7 ความคิดเห็น โดย sutthinun เมื่อ 25 มีนาคม 2011 เวลา 8:07 ในหมวดหมู่ สวนป่าฮาเฮ #
อ่าน: 1665

(พื้นที่สีแดงสั่นไหว พื้นที่สีเขียวปลอดภัยทุกสถาน)

:: คนพม่าวิ่งผ้าโสร่งปลิว

คนลาวลิ่วลงเรือนตามเพื่อนบ้าง

คนเวียดนามตามข่าวบ้านร้าวร้าง

คนไทยถ่างตากลัวกันทั่วแดน

:: อยู่บ้านเตี้ยตองตึงถึงจะต่ำ

พื้นบ้านทำด้วยฟากถากไม้แผ่น

ฝาไผ่สานแตะไขว้ผูกไว้แน่น

เสาไม้แก่นเป็นหลักปักลงดิน

อ่านต่อ »


ใครมีลูกสาวมาแลกลูกเขย

6 ความคิดเห็น โดย sutthinun เมื่อ 24 มีนาคม 2011 เวลา 12:13 ในหมวดหมู่ สวนป่าฮาเฮ #
อ่าน: 2651

เดือนนี้เป็นบ้าอะไรไม่รู้ แม่วัวตัวไหนๆก็ออกลูกมาล้วนเป็นตัวผู้ เมื่อคืนนี้ก็โผล่อีกหนึ่งกระเจี้ยว ยังกินนมเองไม่ได้ สาละวนอยู่รอบๆตัวแม่ ส่วน2ตัวที่ผลุ๊บมาก่อน หุ่นไล่เลี่ยกันอย่างกับฝาแฝดหยอกล้อกุ๊กกิ๊กกันทั้งวัน หิวก็ผละไปหาเต้าใครเต้ามัน คุณแม่ก็เลียลูกตั้งแต่หัวจรดท้าย อิ่มแล้วก็มาเล่นกันต่อ

อ่านต่อ »


ออกแบบประเทศไทย

ไม่มีความคิดเห็น โดย sutthinun เมื่อ 24 มีนาคม 2011 เวลา 7:11 ในหมวดหมู่ สวนป่าฮาเฮ #
อ่าน: 1289

โศกนาฏกรรมในญี่ปุ่นคงเป็นเรื่องที่ยากจะละเลย คนอยู่ไกลตามไปดูเท่าที่เป็นข่าว ข่าวทุกชิ้นขึ้นอยู่กับฝ่ายข่าวจะปล่อยออกมาแค่ไหน นั่งทับข้อมูลหลักข้อมูลเด็ดไว้เท่าไหร่เบื้องหลังข่าวเป็นอย่างไรเราก็ไม่รู้ ต้องการให้คนนอกรู้แค่ไหนก็เปิดเผยออกมาเท่านั้น มีหลายเรื่องที่พยายามประคับประคองบรรยากาศข่าว เช่น “เตาปฏิกรณ์ควบคุมได้แล้ว” “สารกัมมันตภาพรังสียังไม่ถึงขีดอันตราย” พออีกวันจู่ๆควันก็พวงพุ่งขึ้นมา

-น้ำ-อาหาร-อากาศ ปนเปื้อนสารพิษเสียแล้ว

-อารมณ์ -อาชีวะ –อานามัย ปะทุติดตามมา

-อนาคตจะเป็นอย่างไร?

อ่านต่อ »



Main: 1.7352938652039 sec
Sidebar: 0.2893431186676 sec