ลานสวนป่า

“จะจีบใครเทใจหมดหน้าตัก

อกจะหักยังไงลุยไปก่อน

รักไม่รักทำไมไปทุกข์ร้อน

ตะลุมบอลอย่ารอพ่อสอนไว้”

จดหมายรักหายไปนานพอสมควร ไม่ใช่สิ้นอาลัยรัก หรือเกิดอาฟเตอร์ช็อคหัวใจอะไรหรอก เพียงแต่ว่าสิ่งนี้บังคับหรือเกิดพร่ำเพรื่อไม่ได้ บทมันจะไม่เกิดมันก็เฉยๆแบบเฉยเลย แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว ระหว่างเดินรดน้ำต้นไม้หลังบ้าน ซึ่งมีต้นลำดวนปลูกบังแดดอยู่มุมตะวันตก ใบรกครึ้มคลุมหลังคาส่วนหนึ่ง คงจะมีใบแห้งตกลงไปในรางน้ำบ้าง มองขึ้นไป อ้าว! ด อ ก ลำ ด ว น กำ ลั ง ตู ม เ ต็ ม ต้ น  แถมยังมีกลิ่นหอมโชยอ่อนๆ แสดงว่ามีบางดอกเริ่มแง้มเกสรบ้างแล้ว เป็นหอมแรกของลำดวนปีนี้เบาๆจางๆ..

ลำดวนเป็นไม้ทนแล้งในพื้นถิ่นอีสาน

สมัยเป็นเด็กชอบปีนเก็บผลสุกมากิน

ก็อร่อยตามประสาเด็กบ้านป่า

ปากเป็นสีม่วงมองหน้าหัวเราะกันกิ๊กกัก

ลำดวนปลูกง่าย รากชอนไชไปปะเหมาะตรงไหน ก็จะแตกต้นอ่อนขึ้นรอบๆต้นแม่ แต่ผมขยายพันธุ์โดยเมล็ด เพาะกล้าไม้ไว้ พอถึงหน้าฝนก็ไปขุดหลุมปลูกแซมในแปลงไม้ใหญ่ ตอนนี้มีลำดวนหลายร้อยต้น ลองนึกดูเถิดถ้ามันบานจะส่งกลิ่นคลุมไปทั้งป่าประมาณไหน แต่ช่วงลำดวนบานไม่นานนัก เว้นแต่บางต้นที่ออกดอกช้าเร็วก็จะช่วยยืดความหอมออกไปได้บ้าง แต่ต้นที่ว่านี้ ปีที่แล้วเคยรายงานในบล็อกว่าสวนป่า มี ลำ ด ว น อ อ ก ด อ ก ห ล ง ฤ ดู >  >

ความหอมในธรรมชาติก็อย่างนี้แหละ

ไม่เหมือนน้ำหอมในขวด นึกจะฟุ้งตอนไหนก็ฉีดพรมเอาได้

แ ต ก ต่ า ง กั น ต ร ง น้ำ ห อ ม ต้ อ ง ซื้ อ

แ ต่ ก ลิ่ น ห อ ม จ า ก ต้ น ต้ อ ง ป ลู ก

ผมปลูกลำดวนไว้ข้างหน้าต่าง

ยามค่ำคืนอากาศหอมเย็นๆก็โชยเล็ดลอดเข้ามาหาถึงเตียง

จะอาบน้ำหรือไม่อาบก็หอม อิ อิ..

เป็นบรรณาการจากสวรรค์..

ความคิดแรกที่ปลูกลำดวนเยอะ เกิดจากคำถามชาวบ้านมาดูงาน ถ า ม ว่ า ป ลู ก ไ ม้ ไ ม้ ยื น ต้ น จ ะ กิ น อ ะ ไ ร ..เ พ ร า ะ มั น น า น เ ห ลื อ เ กิ น… ร า ย ไ ด้ ม า จ า ก ไ ห น.. ก ว่ า ต้ น ไ ม้ จ ะ โ ต ไ ส้ จ ะ ไ ม่ เ ป็ น น้ำ เ ห ลื อ ง ก่ อ น ห รื อ.. เออ!..ก็จริงของเขา จะแนะนำอะไรชาวบ้าน ควรถามเขาสักคำ ว่ามีมุมมองหรือแง่คิดอะไรที่ค้างคาใจ ประเด็นนี้นักส่งเสริมด้านป่าไม้ก็น่าจะโดน

วันที่28-29เดือนมิถุนายน มีงานประชุมวิชาการกรมป่าไม้

ผมจะไปโม้เรื่องเอาใบไม้ให้วัวกิน การปลูกผักยืนต้น การปลูกไม้ล้อมไม้ประดับ การปลูกอินทผลัม การปลูกพืชพลังงาน แนวทางการสร้างสวนป่าภาคเอกชน(ฉบับที่ควรจะเป็น) การตั้งกลุ่มวิสาหกิจชุมชนแปรรูปไม้ วิสาหกิจชิ้นไม้สับ และอุตสาหกรรมไฟฟ้าชีวมวลระดับชุมชน

เมื่อคืนกินข้าวคุยกับกลุ่มอุตสาหกรรมไม้เชิงพาณิชย์

ไ ด้ ข้ อ มู ล ไ ป คุ ย ต่ อ

กั บ ท่ า น จ อ ห ง ว น แ ห่ ง เ มื อ ง ย่ า โ ม พ รุ่ ง นี้

(ฟักทองยักษ์ต้นแรกกำลังผลิใบอ่อน)

ผมปลูกลำดวนหยอดไว้ที่โน่นที่นี่

พอต้นโตอายุสัก3-4ปีก็ล้อมไปขายได้

หลุมที่ว่างก็เอากล้าไม้มาลงปลูกต่อ

นอกจากจะตอบคำถามรายได้จากการปลูกต้นไม้

ระยะสั้น-ระยะกลาง-ระยะยาวแล้ว

ผ ม ยั ง มี เ ผื่ อ ไ ว้ ล ง ป ลู ก ใ น ห มู่ บ้ า น เ ฮ อี ก ป ะ เ ล อ ะ

ไม่ใช่เฉพาะลำดวนหรอกนะเธอ

ยังมีไม้ดม ไม้ดอก ไม้ดู ไม้แดก จำพวกผักพื้นเมืองยืนต้นอีกด้วย

ในกลุ่มสมาชิกชาวเฮมี ค น ชื่ อ น้ อ ย เ จ้ า ข อ ง บ ล็ อ ก ลานลำดวน เธอเป็นอาจารย์คนสวยสอนอยู่ที่คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม สาวน้อยคนนี้เธอคงชอบอะไรๆที่เป็นของพื้นถิ่น ชอบดอกไม้ป่า ชอบเขียนกลอนสนุก ยิ้มง่าย อารมณ์ดี เธอพูดก็ดีด้วยนะ ..ก็แหงละคนเป็นอาจารย์นี่..ฉอดๆๆเก่งทุกคนแหละ ก็มันไม่แน่หรอกนาย.. “ประเภทใส่แว่นหนาหน้าโบราณ การบ้านเยอะ” ที่เด็กแอบวิพากษ์ลับหลังก็มีมิใช่น้อย ป ร ะ ม ว ล ต า ม ส ภ า พ แ ว ด ล้ อ ม แ ล้ ว -เ ธ อ ง า ม ก า ย- ง า ม ใ จ- ง า ม อ า ร ม ณ์ ส ม ม า ต ร ฐ า น ส า ว อี ส า น บ้ า น เ ฮ า คั ก ๆ . .

ไม่เชื่อรึ

ต า ม ไ ป อ่ า น ใ น ล า น ลำ ด ว น แล้วคุณจะหลงรักเธอโดยไม่รู้ตัว ..

ช่วงที่เธอถูกคุณหมอจอมป่วนชวนมาสวนป่าครั้งแรก มีนักศึกษาคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานีมาเข้าค่าย เธอทำตัวกลืนหายเข้าไปในกลุ่มได้อย่างเนียนมาก โยนไมค์ให้ครั้งใดก็ลื่นไหลเป็นธรรมชาติ เธอเล่าว่าสมัยวัยรุ่น เคยจะไปสอบเข้าที่มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี แต่ไปแล้วเห็นว่าสถานที่ตั้งอยู่ไกลปีนเที่ยง ภูมิทัศน์และสภาพแวดล้อมกำลังปรับปรุง บ้านน้อกบ้านนอก..ไม่เหมาะที่เด็กต่างถิ่นจะไปเสี่ยง จึงถอยไปสอบเลือกสถาบันอื่น เธอจึงหวุดหวิดจะได้เป็นลูกสาวสำนักกันเกราบานไปอย่างหวุดหวิด ภาษานักเลงเรียกว่า..เส้นยาแดงผ่าแปด..

วันนี้ตั้งใจจะจีบอาจารย์น้อย

ร่ำๆตั้งแต่เห็นหน้าครั้งแรกแล้ว

คนอะไรสวยเรียบๆแต่สดุดใจเป็นบ้า..

ยังไม่รู้จักมักคุ้นจึงยี่ยักยี่ย่อน

จะไปบุ่มบ่ามก็ดูไม่งาม

เอ๊ะ! จะเริ่มต้นตรงไหนดีละนี่ สั่นๆยังไงชอบกล ..

น้อยเอ้ย ด อ ก ลำ ด ว น บ า น ร อ เ จ้ า แ ล้ ว

ประมาณวันที่ 3-4-5-6-7-8 เมษายน

ลำดวนน่าจะแข่งกันบานพรึบทั้งป่า

ไม่ว่าจะนั่งจะเดินอยู่ตรงไหนก็จะหอมฟุ้ง

กลีบดอกสีขาวนวลคงจะร่วงพราวเต็มพื้น

ถ้าเจ้าถือโอกาสมาสวนป่าพร้อมกับเจ้าแห้วในช่วงปิดเทอมนี้

(นักศึกษาขาดอาจารย์ เหมือนลูกวัวขาดนม)

พ่อก็จะตั้งหน้าตั้งตาจีบเจ้า..

อยากจะชวนไปเป็นอาจารย์คณะพยาบาลศาสตร์ ม.อุบลฯ

ไปบ่..

ท่านคณบดีบ่นอาจารย์ขาดแคลน

ยิ่งกว่าคุยกับแฟนก็ต้องดับไปเสียอีก

พ่อไม่รู้จะไปเป็นนกต่ออาจารย์มาจากไหน

วันนี้มีการประชุมประเมินบทบาทกรรมการสภามหาวิทยาลัย

ก็จะเอาเรื่องจีบอาจารย์น้อยนี่แหละรายงาน

เป็นงานนอกหรือในหน้าที่ก็บ่ฮู้

..ชิมิ ..ชิมิ > >

« « Prev : แผ่นดินไหวหวั่น

Next : ลงแขกความคิด » »