จำบ่ม
อ่าน: 1843
- ผมชอบกินมะม่วงมาแต่ไหนแต่ไร
ตอนเด็กๆตื่นแต่เช้าย่องไปเก็บมะม่วงกะล่อนร่วงทุกวัน
เป็นความประทับใจในวัยเด็กบ้านนอก
ที่ไม่ค่อยจะมีอะไรให้เลือกได้มากนัก
จึงจดจำประทับใจในเรื่องเล็กๆที่ยิ่งใหญ่..
ตอนเด็กๆตื่นแต่เช้าย่องไปเก็บมะม่วงกะล่อนร่วงทุกวัน
เป็นความประทับใจในวัยเด็กบ้านนอก
ที่ไม่ค่อยจะมีอะไรให้เลือกได้มากนัก
จึงจดจำประทับใจในเรื่องเล็กๆที่ยิ่งใหญ่..
บ่ายวานนี้ น้าสังข์เอาแตงโมมาฝาก บอกว่าขายไม่ได้ราคา มานั่งรำพันเรื่องการทำมาหากิน..หนาวๆอย่างนี้ใครละจะกินแตงโม ถามว่า..ทำไมไม่รอเก็บช่วงที่อากาศร้อน น้าแกบอกว่าต้องรีบเก็บ แล้งมหาโหดอย่างนี้แตงเถาว์ตายเยอะ เลยต้องเก็บแบบล้างสวน เอาแตงโมมาฝากด้วยความคิดถึง และจะขอคุยปรึกษา
น้าแกบอกว่า..ถ้า ป ลู ก แ ต ง โ ม ไ ด้ จ ะ ดี ม า ก เพราะใช้เวลาเพียง2เดือนเศษก็ได้เงินใช้แล้ว และราคาก็ดีกว่าเมื่อก่อน แต่สมัยนี้ทำอะไรก็ยาก ฝนไม่มาแตงเฉาตายได้ผลผลิตนิดหน่อย ไม่รู้จะแก้ปัญหายังไง? ถ้าเป็นเหมือนก่อนยังมีน้ำหมอกน้ำค้าง ความชื้นต่อเนื่องช่วยให้แตงเจริญเติบโตเป็นปกติ แต่ปีนี้แล้งจัดสารพัดปัญหามารุมล้อม จะทำยังไงดี?
นี่ยังไงละโจทย์วิจัยจากไทบ้าน
เมื่อวาน โดนทวงเรื่องเอกสารประกอบการขี้โม้
ที่จะลงไปงานสัมมนานักวิจัยที่มหาวิทยาลัยทักษิณปลายเดือนพฤษภาคม
เรื่องนี้ง่ายเลยสำหรับชาวบ้านตาโปๆอย่างผม
จะเอามะพร้าวไปขายสวนกี่คันรถก็ไม่รู้