ลานสวนป่า

เดี้ยงทั้งคืน ทำอะไรก็ไม่ถนัด มันขัดๆเคืองๆ นวดก็แล้ว ทายาก็แล้ว กินยาก็แล้ว ก็ยังไม่หาย อย่ากระนั้นเลย ปูเสื่อแล้วจัดหาโต๊ะตัวเล็กๆไปวาง หอบคอมพิวเตอร์ไปนั่งใต้ร่มไม้ แล้วเปิดกรงแพะให้ออกมาชมสวน ตั้งแต่เอามาเลี้ยงจับขังคอกตลอด เพื่อให้คุ้นชินกับที่อยู่ที่กิน ให้จดจำว่าคอนตัวเองประตูอยู่ที่ไหน กลางคืนจะต้องเข้าไปนอนในคอกแบบไม่งอแง

ทุกๆเช้าแพะจะร้องแง๊ๆเพราะอยากจะออกมาเดินหากินเอง เจ้าของเดิมเขาเลี้ยงปล่อยให้อยู่ในบริเวณรั้ว แพะฝูงนี้จึงเดินเพ่นพ่านไปไหนๆอย่างอิสระ ชอบเล่นกับเด็กๆ ไม่กลัวคน ไม่เกรงหมา วันนี้พิจารณาเห็นว่าสมควรแก่เวลาแล้ว ที่จะเอาแพะออกมาอาบแดด จึงเปิดกรง > >

อ่านต่อ »

(ชาวบ้านเอาโล่ห์-ใบประกาศ มาอวดมากมาย)

ทุ่งกว้างใหญ่เนื้อที่หลายล้านไร่ที่เวิ้งว้าง มีประชากรอยู่อาศัยตามที่ดอนเป็นกลุ่มๆ ต่อมาบ้านเมืองเจริญขึ้น มีถนนหนทาง มีไฟฟ้า น้ำประปา สุขศาลาอนามัย มีวัด มีโรงเรียน ชุมชนขยายตัวขยับเข้าหากันทุกที ทุ่งกุลาวันนี้ไม่ธรรมดาเสียแล้ว เมื่อวานรับเทียบเชิญจากโรงเรียนบ้านเก่าน้อย ซึ่งเคยได้รับโครงการวิจัยชุมชนของกองทุนสนับสนุนการวิจัย(สกว.) ทำให้ผู้นำชุมชนและคุณครูแห่งนี้ได้มาเชื่อมโยงกับมหาชีวาลัย เราเย้าเยือนกันหลายครั้ง ในครั้งแรกที่ชาวบ้านเก่าน้อยยกทีมมาสวนป่า มีแต่คนแก่มากันกระย่องกะแหยงผมจึงไล่กลับ บอกว่าถ้าไม่ตั้งใจมาที่นี่ก็ไม่มีใจให้เช่นกัน ผู้เฒ่าผู้แก่กับเด็กๆพากันขึ้นรถกลับอย่างหงอยเหงา ชาวบ้านกลับไปแล้วผมก็มานั่งเสียใจ ทำไมเราใจดำกับชาวบ้านได้ขนาดนี้ฟะ

อ่านต่อ »

• เดี้ยงที่ไหล่ไล่ไปถึงนิ้วก้อย

ใช่สำออยสำรวยเรื่องป่วยไข้

ปวดที่หัวไม่รู้ตัวเป็นอะไร

แต่หัวใจยังปลอดภัยอยู่นะน้า

• ถ้าจะเป็นเพราะนั่งนานคงไม่ใช่

นั่งแต่ไหนแต่ไรมาแล้วจ้า

ขอขอบคุณป้าหวานสุวรรณา

อีกน้ำฟ้าฯอุ้ยสร้อยคอยห่วงใย

อ่านต่อ »

คนไทยดื้อตาใส

แผนเตือนภัยใดๆไม่ค่อยได้ผลเท่าที่ควร

รอจนน้ำท่วมปากจึงอึกอักชักตาตั้ง

หลังจากนั้นก็เอะอะโวยวายจ้าละวั่น

ทำไมถึงทำกับฉันด๊ายยยย

โยนกลองมองหาคนรับผิดชอบ

ทั้งๆที่วิถีไทยสมัยก่อนไม่ได้เดือดร้อนมากมาย

เพราะรู้ตัวรู้ใจรู้ดินฟ้าอากาศ

ได้วางระบบแก้ไขภัยในวิถีชีวิตไว้ล่วงหน้า

ไม่มีใครบ้าสร้างบ้านชั้นเดียวในที่ลุ่มหรอก

พิจารณาดูบ้านทรงไทยสิครับ

น้ำหลากมายังพากันลงเรือร้องเพลงอีแซวจีบกันสนุก

อ่านต่อ »

ผมรู้ตัวว่าขี้เกียจอย่างหาตัวจับยาก เมื่อรู้แล้วจึงมองหางานทำที่เหมาะกับอุปนิสัยของตัวเอง แต่การค้นหาเรื่องที่เหมาะที่ควรก็ใช่ว่าจะเจอได้ง่าย ต้องลองผิดลองถูกซึ่งก็ได้บ้างไม่บ้าง ยกตัวอย่างเรื่องการปลูกไม้ยืนต้น เรื่องนี้เข้าท่า เพราะปลูกครั้งเดียวจบ ปล่อยให้ต้นไม้ช่วยเหลือตัวเอง ค่อยๆโตขึ้นโดยที่เราไม่ต้องไปจัดการอะไรมากนัก ต่อมาก็เลี้ยงผึ้ง เลี้ยงไก่ต๊อก ไก่ป่า ไก่แจ้ ไก่งวง แมลงและสัตว์เหล่านี้เลี้ยงแบบบุปเฟ่ต์ได้ คือปล่อยให้อาหารกินเอง หาที่นอนเอง ไม่ต้องสร้างเล้าและให้อาหารประจำ ปล่อยให้อยู่และพัวพันกันตามธรรมชาติ แล้วก็ให้หาที่ออกไข่ กกไข่ เมื่อเป็นตัวก็เลี้ยงลูกเจี๊ยบไปตามประสาไก่เอย

อ่านต่อ »