ลานสวนป่า

ในกองคราวานคนสกุลเฮ มีโครงสร้างการบริหารจัดการบุคคลที่เป็นไปตามธรรมชาติ ความหลากหลายค่อยๆบัดกรีความรักเพื่อนมนุษย์ให้เป็นเนื้อเดียวกัน รับรู้ได้ว่าใครถนัดเรื่องอะไร ผ่านประสบการณ์ด้านไหน ถ้ามีความจำเป็นจะต่อความรู้เรื่องนั้นๆ จะไปออดอ้อนรำพันเอาที่ใคร ความเป็นญาติได้ทะลายขวากหนามของกฎเกณฑ์ที่น่าเบื่อหน่าย อยากได้อยากรู้อะไรก็เว้ากัน..ขอกันซื่อๆ เพียงแต่บอกเล่าในเจ๊าะแจ๊ะ ทุกอย่างก็ไหลมาเทมาเหมือนเนื้อนาบุญ บางทีก็อึ้งกิมกี่แทบช็อค เกิดมาก็เพิ่งได้ยิน..มีคนส่งหน่อกล้วยทางEMS..อิ อิ.. อ่านต่อ »

กองคาราวานชนเผ่าแซ่เฮ เริ่มออกเดินทางยามเช้าตรู่..อากาศไม่ร้อน ขบวนจะเดินทางไปช้าๆ ได้วันละ10-12กม.ก็นับว่าไกลโขแล้ว ถ้าใครเคยนั่งเกวียนเดินทางคดเคี้ยวเลี้ยวหลบตอ ล้อส่งเสียงออดแอ๊ดๆๆ..จะง่วงเพราะเสียงล้อกล่อมเห่ เสียงสอดแทรกจากนกหัวขวานมาสับไม้โป๊กๆ ให้จังหวะผ่อนลมหายใจ หรีดริ่งเรไรที่ร้องยามบ่าย ชวนหาวนอนดีนัก.. อ่านต่อ »

วันนี้ มีเหตุอันต้องจรลีไปอุบลราชธานีแต่เช้ามืด ต้องตื่น 4.00 น. นอนดึกแถมกระเป๋ายังไม่ได้จัด จึงต้องใช้บริการตาหวาน โทรหาน้าอึ่งไปติด เผลองีบไปได้หน่อยหนึ่ง จำได้ว่าเป็นเสียง อ่านต่อ »

พืชในวงศ์กล้วยนับเป็น Herb ที่ใหญ่ที่สุดในโลก แม้เราจะเห็นลำต้นกล้วย แต่ก็ไม่ใช่”ต้นกล้วย” การใช้คำว่า Banana Tree ก็เพราะรูปต้นที่เห็นเป็นกลุ่มกาบใบที่อัดแน่นจนเป็นลำต้นเทียม โดยมีต้นจริงอยู่ใต้ดิน พืชในวงศ์กล้วยมีมากกว่า 1,000 ชนิด มนุษย์ทั่วโลกนำกล้วยมาใช้เป็นอาหาร มีหลักฐานที่เชื่อได้ว่า “กล้วย” เป็นผลไม้ชนิดแรก ๆ ที่มนุษย์นำมาปลูก

อ่านต่อ »

ในอดีตกาลอันไกลโพ้น มีชุมชนขนาดต่าง ๆ กระจายตัวกันอยู่ตามที่ราบเชิงเขา บางครั้งก็อยู่กันผาสุกตามควรแก่อัตภาพ ต่อเมื่อรวมกันใหญ่ขยายเป็นเมือง ก่อเกิดจารีตประเพณี มีการเรียนรู้เพื่อทำมาหากินในพื้นถิ่นนั้น ๆ  ทำเลที่ตั้งจึงยึดถือบริเวณดินดำน้ำชุ่ม นั่นหมายถึงมีดินดี แหล่งน้ำดี มีสภาพแวดล้อมที่ดี ฟ้าฝนดี มีเส้นทางสัญจรที่สะดวก แต่ก็หาได้มองข้ามเรื่องชัยภูมิ ที่เหมาะต่อการป้องกันตัวเองจากการรุกรานของข้าศึกศัตรู

การศึกสงครามดูเหมือนจะเกิดมาคู่กับสังคมมนุษย์ เมื่อ 800 ปีที่แล้ว ชุมชนเล็กแห่งหนึ่งพากันหนีภัยสงคราม ที่เกิดจากชนเผ่าที่แข็งแรงกว่าเข้ามากวาดต้อนผู้คน ตัวชี้วัดจำนวนประชากรเป็นพลังอำนาจของนครนั้น ๆ  การรุกรานจึงเกิดขึ้นเป็นครั้งคราว สงบบ้าง รบพุ่งกันบ้าง ผูกมิตรไมตรีกันบ้าง

อ่านต่อ »